پایگاه خبری تحیلی سلام پاوه:تابستان بود و هوا گرم و سوزان از آن چهل و خورده ای درجه ها که آدمیزاد تاب نمی آورد طبق معمول وقتی تهران میروم باید طی یکی دو روز کل کارهای یکی دوماه را انجام دهم خسته بودم نزدیک عصر بود سوار مترو شدم که به منزل برگردم مث همیشه کودکانی را میدیم که داشتند امرار معاش میکردند عده ای از آنها نان یک خانواده را تامین میکرد و عده ای هم کمک خرجند و عده ای هم در دام مافیا های موجود پسر بچه ای سه ساله در میان انبوه جمعیت که داشت فال میفروخت توجه ام را جلب کرد.

دو فال در دست داشت رنگ به رخسارش نبود گفت خاله فال میخوای اما من نیاز به فال نداشتم کنارم نشست و در عین حال که داشت اصرار میکرد به فروختن فال هایش بیحال شد سریع آبی به صورتش پاشیدم دستم را روی پیشانیش گذاشتم داغ بود ظاهرا نفسش هایش هم خوب نبود پرسیدم چیزی خوردی ؟گفت:نه به ایستگاه که رسیدیم پیاده شدیم قدری راه رفتیم چیزی برایش تهیه کردم دست و صورتش را شستم و منتظر ماندم قدری بهتر شود دوستانش هم آمدند سپردمش به آنها که مواظبش باشند.چه درد عظیمی را آن روز با خود حمل میکردم کودکی سه ساله مریض و دارای ضعف جسمی اما دستاویز فقر و نابرابری.

متاسفانه کودکان کار در سراسر دنیا آمار های چشمگیری را به خود اختصاص داده اند.کودکان کار به افرادی گفته میشود که زیر ۱۸ سال سن دارند و به صورت مداوم و پایدار به کارگرفته میشوند و عملا آنها را از رفتن به مدرسه و تجربه دوران کودکی منع می کنند در واقع این بکار گرفته شدن سلامت روحی و جسمی آنها را تهدید می کند.

کودکان کار را باید بر اساس دوفاکتور تعریف کرد نوع کار و حداقل سن مناسب برای آن کار عموما به کودکی کودک کار گفته میشود که مشغول به فعالیت های باشد که برای سلامت فیزیکی ، روانی،اجتماعی،اخلاقی و شخصیتی کودک مضر باشد و با تحصیل کودک تداخل پیدا کند.

سن مناسب برای هر شغل و کاری بر اساس آثار آن کار بر سلامت و رشد کودک تعیین میگردد.بر اساس قرار داد شماره ۱۳۸ سازمان بین المللی کار برای مشاغل مختلف یک حداقل تعیین شده و اگر کودکی زیر این حداقل به کار گمارده شود کودک کار و گمارنده مجرم تلقی میشود.

کار کودکان به پدیده ای معمول در جامعه تبدیل شده است و شامل کار در کارخانه،معدن،روسپیگری،کشاورزی و کمک در کسب و کار والدین،کسب و کار شخصی ویا کارهای نامتعارف است که بدترین نوع و حالت ممکن تن فروشی کودکان و سو استفاده جنسی از آنهاست.عوامل متعددی در کار کودکان دخیل است از جمله ساختار خانواده، فقر، تغییرات اقتصادی به واسطه جنگ و مهاجرت، هزینه های تحصیل و نظام آموزشی ناکارامد و دارای کیفیت پایین، نقص بازارمالی، نگرش های غلط فرهنگی و تجارت جهانی و تاثیر شوم نظام سرمایه داری بر جوامع.

زمانی که جامعه برای ایجاد رقابت و افزایش سود نیازمند نیروی کار بیشتر میشود برای به جیب زدن سود بیشتر از نیروی کاری با مزد کمتر استفاده می کند و این نیروی کمکی کسی نیست جز یک کودک که بر اثر عوامل مذکور ناچار به کار است.در واقع کار کودک سبب افزایش سود و انباشت سرمایه برای کسانی میشود که کودکان را مورد استثمار قرار میدهند و در نتیجه موجب افزایش فاصله طبقاتی در جامعه و فقر و تهیدستی را افزایش میدهد و کودکان را از دستیابی به دانش و مهارت کافی باز میدارد و در نتیجه بهره وری نیروی کار را در جامعه کاهش و آسیب های اجتماعی مانند اعتیاد، بزهکاری، استثمار، تبعیض، فقر و ….افزایش می یابد و نهایتا سلامت اجتماعی را به مخاطره می اندازد و مانع پیشرفت و توسعه جامعه می گردد.

امید است جامعه مان به سمتی پیش رود که دیگر شاهد کار کودکان نباشیم و کودکیشان را به زیباترین شکل رقم و به آنها هدیه دهیم.

مریم حسینی فعال حقوق زنان و کودکان