پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : پیامبر اسلام می فرمایند:   “هرکس مشکلی از مشکلات دنیای برادرش را آسان کند خداوند مشکلات قیامت او را آسان می کند”

ما امروز می خواهم درباره مشکلی که بسیاری از خانواده های ما با آن دست به گریبان هستند بنویسیم درباره دردی که گرفتار شدن به آن برابر با نابودی فرزندمان، خانواده و تمام ارزشهایی است که در زندگی برای بدست آوردن و حفظ آنها تلاش کرده ایم، و با سهل انگاری خودمان در یک چشم به هم زدن همه را از دست خواهیم داد، خانواده، آبرو، امنیت ، سلامتی، صداقت و…

پدر مادر من معتاد شده ام

ما امروز در شهرمان پدر و مادرانی را داریم که فرزندشان در کمال ناباوری این جمله را به زبان می آورد، چند کلمه پر از افسوس…

شنیدن این جمله به مانند ریختن آب سردی است بر پیکر خانواده، به معنای نابودی آینده، آینده فرزند و خانواده و جامعه …

مخاطب ما همه  مردم هستند؛ نه به عنوان  فرد فرد، بلکه به صورت یک مجموعه. انگار نجات کسی که به این درد گرفتار شده کار فقط یک نفر نیست؛ همه ی آدمها با هم می توانند او را نجات دهند، این یک نفری که دارد غرق میشود، مردم را خوب نمی بیند، و یا مردمِ خوب را نمی بیند. مردم سایه هایی هستند که از او خیلی دورند؛ این دوری به مسافت نیست، به درک موقعیت و وضعیت اوست. فریادِ یاری طلبی او بمانند موجی است که با رسیدن به ساحل پخش و بی اثر می شود. موج های او ساحل مردم و مردم ساحل را بیدار نمی کند  و موج خنده ی مردم، تلاطم دریا را بیشتر و بیشتر می کند.

آی آدمها، که در ساحل نشسته شاد و خندانید،                 یک نفر در آب دارد می سپارد جان

یک نفر دارد که دست و پای دائم می زند                         روی این دریای تند و تیره و سنگین که می دانید،

یک نفر در آب دارد می کند بیهوده جان، قربان.                  آی آدمها که در ساحل بساط دلگشا دارید،

نان به سفره جامه تان بر تن،                                  یک نفر در آب می خواهد شما را

به چند سال قبل بازگردیم زمانی که تعدادافراد سیگاری در شهرستان انگشت شمار بودند و مردم هیچگونه آگاهی و شناختی از اعتیاد و مواد مخدر نداشتند. شناخت مردم و جامعه در حد فیلمها و برنامه های تلوزیونی بود که در آنها فرد معتادی را نشان می داد و مشکلاتی که در زندگی برای خود و خانواده بوجود می آورد و با آنها دست به گریبان هستند را به نمایش می گذاشتند و پدران و مادران ما هم با توجه به معصومیت و پاکی که داشتند گاهی اشکی بر گونه آنها نقش می بست و دست به دعا می شدند و برای مادری که فرزندش به دام اعتیاد افتاده دعا میکردند و حتی در فکرشان هم تصور نمی کردند که روزی شهرستان پاوه که به ایمان، صمیمیت، پاکی و صداقت شهره استان و حتی کشور هم بود به یکی از مراکز اصلی مصرف مواد مخدر تبدیل شود!

شاید با خواندن این مطلب این سوال به ذهن شما برسد که مواد مخدر چه ارتباطی به من دارد و اصلأ چه لزومی دارد که من درباره آن بیشتر بدانم مگر می شود من مواد مصرف کنم! مواد مخدر را کسی مصرف می کند که مشکل دارد، به لحاظ خانوادگی مسئله دارد، خودش بی اراده است، با کسانی بوده و گشته که اینکاره بوده اند و…تا حدی حق با شماست اما متاسفانه نگاه ما به مواد مخدر و مصرف آن یسیار ساده انگارانه است و این ساده سازی موضوع باعث می شود که برخورد ما نیز در برابر مواد توام با سهل انگاری و ساده اندیشی باشد،

در حال حاضر تحقیقات انجام شده در ایران و جهان حاکی از آن است که مصرف مواد در هر سنی، در هر گروهی، در هر مکانی و در هر زمانی رخ می دهد، هدف این نیست تا مسئله را بزرگتر از انچه که هست نشان دهیم و یا درباره عوارض و پیامدهای مواد اغراق کنیم بلکه هدف این است تا با بیان کردن گوشه ای از حقایق و نکات لازم ضمن افزایش دانش و اطلاعات شما درباره مواد مخدر و اصلاح برخی از باورها و شبهات در این زمینه شما را نسبت به حقایق موجود آگاه سازیم.

امروزه در سطح شهرستان به جوانانی برخورد می کنیم که نای راه رفتن ندارند و تنها هدف آنها بدست اوردن پول به هر قیمتی، خرید مواد و مصرف آن است، مادرانی را میبینیم که آثار غم و اندوه پرپر شدن فرزندانشان در صورت معصومشان کاملأ نمایان است و اگر هم به اطراف شهر و تفرجگاه ها سری بزنید عمق فاجعه را درک خواهید کرد و با صحنه هایی روبرو می شوید که در فیلمها هم هیچگاه به نمایش در نیامده است! واقعیت شهرمان پاوه این است…!!

چند سال پیش انجمن مردمی مبارزه با اعتاد با هدف درمان و ریشه کن کردن اعتیاد در شهرستان پاوه دایر گردید آن زمان هنوز حال و روز شهرمان مانند امروز نبود اما نیاز به فعالیت در این زمینه احساس می شد، در این انجمن مردمی جای مردم خالی بود بیشتر مردم وقت و سرمایه گران بهای خود را در راه های بهتر و مهمتری صرف می کردند و جایی برای پرداختن به اعتیاد نبود! غاافل از اینکه این آتش خانمان سوز تر و خشک را با هم می سوزاند و به حدی آرام و حساب شده پیش می رود که همه را غافلگیر می کند و در چشم به هم زدنی کانون گرم خانواده و جامعه را  به منجلاب نیستی می کشاند.

اما امروز انتظار میرود این انجمن با توجه به نیروی تحصیل کرده و تازه نفس و بهره گیری از تجربیات و نکته نظرات افراد با تجربه در این زمینه و ان شاالله همکاری همه جانبه مردم و مسئولین بتوانند این رسالت را به بهترین وجه ممکن پیش ببرند، و با حساس کردن مردم و مسئولین زمینه را برای همکاری گسترده آنها مهیا نمایند و با برنا مه ریزی های بلند مدت در زمینه آگاه سازی عمومی، آموزش روشهای تربیتی کودکان به والدین و اصلاح و حذف روشهای نادرست و باورهای غلط، درگیر کردن دانشگاه در این امر، طراحی جزوه و بروشور و ارائه راهکارهایی بنا به شرایط موجود آینده ای پاک را برای شهرمان به ارمغان آورند.

در خاتمه ضمن تشکر از تمامی عزیزانی که بدون هیچگونه چشمداشتی در این راه  فعالیت می کنند و آرزوی موفقیت برای آنها امیدوارم بتوانند تمام سعی و تلاش خود را جهت آگاه سازی عموم مردم و ان شاالله ریشه کن کردن این بلای خانمان سوز صرف نمایند.