پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : بی شک در کنار مزایا و فواید دنیای مجازی با شناخت معایب و ارائه راهکارهایی برای کاهش آسیبهای آن یکی از استراتیژیهای مثبت می تواند باشد.

با توجه به حضور و اهتمام عمومی برای استفاده از فضای مجازی که تخمین زده می شود (۴۰ تا ۶۰ میلیون ایرانی به صورت فعال در فضای مجازی حضور دارند و از این تعداد حدود ۲۰ میلیون نفر در گروه سنی جوان و نوجوان می باشند.)که البته به نظر می رسد روز به روز بر تعداد افراد استفاده کننده از فضای مجازی اضافه می شود.

اما منظور از زندگی اسلایسی چیست؟

شاید این مفهوم برای خیلی از ما نا آشنا باشد. در صورتی که خود ما نیز ممکن است آن را بارها تجربه کرده باشیم . زندگی اسلایسی یعنی نمایش بخشهای جذاب و مثبت زندگی خود در فضای مجازی برای دیگران. مثلاً زوجی با انتشار عکسهای از خود در بالای کوه همراه با جملاتی عاشقانه نسبت به همدیگر و ارسال آن به مخاطبین خود، و یا اینکه خانمی با انتشار عکسی از غذای مورد علاقه همسرش در فضای مجازی میزان علاقه خود به همسرش را اینگونه به رخ مخاطبین خود می کشد. انعکاس گزینشی ازجنبه های مثبت زندگی به مخاطبین در فضای مجازی را زندگی اسلایسی می گویند.

همه ما میدانیم زندگی عرصه تقابل کامیابی و ناکامی ،پیروزی و شکست و خوشی و ناخوشیها می باشد. اما ما انسانها کمتر ناکامی ها و ناخوشی های خود را در فضای مجازی انعکاس می دهیم در مثال بالا هیچوقت آن زوجی که به بالای کوه رسیدن از تلخی ها و مشکلاتی که در مسیر رفتن به کوه متحمل شدن چیزی با مخاطبین خود به اشتراک نمی گذارند و یا آن خانمی که اقدام به نمایش غذای مورد علاقه همسرش در فضای مجازی می کند از عادتهای بد غذایی همسرش چیزی بیان نمی کند. تاثیر مشاهده زندگی اسلایسی در دیگران ایجاد احساس ناامیدی و یاس از روابط خود با همسر و بعضاً حتی افزایش احتمال افسردگی در زوجهای مخاطب می گردد. اما اینکه انجام چنین رفتارهایی در زوجین چه عللی می تواند داشته باشد نیاز به بررسی و تحقیق علمی و دانشگاهی می باشد. ولی به نظر می رسد اینگونه رفتارهای اسلایسی بیشتر در افرادی که شخصیت نمایشی دارند بیشتر دیده می شود.

اما در خصوص ارتباط زندگی اسلایسی و افزایش طلاق که موضوع اصلی مورد اشاره ما می باشد باید قبل از هرچیز به این نکته اشاره کنم که با تحلیل آمار طلاق (با توجه به پرسشنامه‌ای که در خلال سالهای ۹۲ تا ۹۴ مراجعه کنندگان برای طلاق در دادگستری شهرستان پاوه برای ۲۲۵ زوج تکمیل شد.)نشان می دهد که ۷۶ درصد از طلاقها شهرستان در ۶ سال اول زندگی مشترک اتفاق افتاده اند. آمار فوق نشان می دهد که زوجین شناخت عمیق و دقیقی از هم نداشتن و شاید یکی از دلایل آن تاثیر ارتباط و آشنایی زوجین از طریق فضای مجازی بوده باشد.

البته ما هیچگونه آماری از تعداد زوجینی که از طریق فضای مجازی با هم آشنا شده باشند و باهم ازدواج کرده باشند و فرجام ازدواجشان به طلاق مختوم شده نداریم. ولی با گسترش ارتباطات از طریق فضای مجازی این احتمال مهتمل می باشد که جوانان تمایل بیشتری دارند که از طریق فضای مجازی با توجه به سهل وصول بودن ارتباط در این فضا نسبت به انتخاب و در نهایت ازدواج اقدام کنند اما مشکلی که وجود دارد این است آیا جوانان ما در کنار توجه به ویژگیهای مثبت طرف مقابل به خصوصیات منفی ابعاد شخصیتی که ممکن است در طرف مقابل وجود داشته باشد فکر می کنند؟

چه بسا خیلی از جوانان دوست دارند که در فضای مجازی فقط نقاط مثبت و حتی فراتر از آن با توجه به حداقل شناختی که از طرف مقابل پیدا کرده اند یک نوع نمایش برای طرف مقابل بازی کنند.در اینجا آموزش جوانان و تاکید بر این نکته که در دام زندگی اسلایسی نیفتند ضروری به نظر می رسد.

از طرف دیگر یکی دیگر از عوارض زندگیهای اسلایسی این است که فرهنگ مقایسه (چشم و هم چشمی) را افزایش می دهد.به این معنی که زوجهای زیادی هستند مرتب زندگی خود را با زندگی دیگران مقایسه می کنند که البته ماهیت این کار فی نفسه اشتباه می باشد زیرا شرایط زندگی هر زوجی منحصر به فرد می باشد.

تصور کنید که زوجی زندگی اسلایسی دارند و مرتب بعد از هر مسافرتی و یا خرید یک وسیله جدید ،عکس آن را در فضای مجازی برای آشنایان و دوستان خود انتشار می دهند و چه بسا که آن وسیله را حتی به صورت قسطی خریده باشند. بنابراین باید به کسانیکه در آستانه ازدواج قرار دارند از عوارض و پیامدها و آسیبهای اینگونه فضای مجازی آموزشهای لازم داده شود. و از طرفی دیگر قدر داشتهای خود رابیشتر بدانیم و قبول کنیم هر زندگی منحصر به فرد بوده وزندگی هر زوج تقابلی از ناکامی و کامیابی می باشد.