پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه :  دکتر سیروس امین زاده * توسعه استان کرمانشاه و جمعیت دو میلیونی آن بیش از چندین دهه است در گیر مباحث شبه علمی انتزاعی مدیران و عدم توانایی در مساله مند کردن و حل مشکلات عینی تصمیم سازی های آنها است. زیست اقتصادی – اجتماعی و فرهنگی جمعیتی مردمی که پیشینه تاریخی و قومیتی درخور توجه ای در اقتصاد سیاسی ایران داشته است اکنون اسیر بحران های شناختی رسوخ کرده در برنامه ریزی های تدوین شده مرکز گرا شده است. بحران های شناختی تصمیم گیران و سیاستگذاران استانی دهه های اخیر را می توان در خطا های راهبردی بر سر راه تحقق حداقلی اهداف برنامه های پنجم و ششم توسعه کشوری مشاهده کرد.

در زمانی که برای درک مشکلات عدیده فرا روی توسعه استان احتیاج به دانشی تخصصی نیست و هر شهروندی به سهولت با نگرشی سطحی به زندگی و محیط اطراف خود رگه هایی از کم برخورداری اقتصادی و اجتماعی را مشاهده می کند. لذا این نوشتار بدنبال رسیدن به جواب این پرسش شهروندی است؛ که آیا مدیریت کلان استان برای مساله مند کردن این مشکلات نیازمند بهره گیری از علوم چند رشته ای مجامع علمی و نخبگان حوزه های مختلف مرتبط با توسعه جامعه است.

در این میان آنچه محل توجه است پذیرش توانایی این علوم در گره گشایی از مشکلات موجود است. توانشی علمی که مجامع پیش رفته و توسعه یافته مدتها قبل آن را در برنامه ریزی های نیل به توسعه پایدار پذیرفته اند. اما با قیاس سطح برخورداری مردم کرمانشاه با دیگر استان های برخوردار و مقایسه شاخص های توسعه ای مانند اشتغال و درصد بیکاری با استان همجوار این سوال مطرح است؛ که چرخش مدیریتی کلان استان به سمت و سوی رفع مشکلات بدور از آمارهای غیر واقعی وسند سازی های غیر مستند در زمینه کلنگ زنی های رویائی، افتتاح پروژه های تصویری، گزارش های غیر واقعی در قاب های رسانه ای، بحران های مدیریت نشده، آب های شربی و کشاورزی هدر رفته در جوی مدیریت های غیر تخصصی، گردشگری به گل نشسته، بهداشت ودرمان به یاس نشسته و صنعت نیامده خوابیده و…. چگونه امکان پذیر است؟ یا خوش بینی به آینده ای که مردم کرمانشاه باید با تلخی های زندگی کنونی همواره شاهد روز شمار گذر عمر خود باشند رویایی بیش نخواهد بود؟ این تنها گوشه ای از پرسش هایی می باشد که افکار عمومی ضمن استقبال از سخنان رسانه ای اخیر مدیریت کلان استان از سیاستگذاران نوین خود دارند.

بدون تردید شناخت و بیان سطحی بسیاری از مشکلات موجود در مدیریت توسعه استان گرچه لازم و ضرورتی انکار ناپذیر در یک حکمرانی خوب است. و هر مدیری در مقام شفافیت و پاسخگویی مسئولیت پذیری خود باید در تعامل با افکار عمومی قرار گیرد اما این به تنهایی شرط لازم و کافی اقدامات توسعه گرا نخواهد بود؛ بلکه آنچه در این شرایط حساس مدیریت استان به آن نیازمند است؛ پذیرش جایگاه علوم کاربردی در سیاستگذاری و برنامه ریزی های اجرایی است. آنگونه که مجامع و موسسات علمی وتحقیقاتی سیاست های اجرایی استان را پذیرفته اند لازم است که مدیریت استان نیز نقش و جایگاه مجامع علمی و نخبگان و اندیشمندان استانی و کشوری را در تصمیم سازی های اجرایی بپذیرد زیرا؛

مشکلات موجود در سر راه توسعه استان کرمانشاه زمانی قابل حل خواهند بود که بتوان ضمن بررسی علمی وتحلیل داده ای در اندیشکده های تخصصی برنامه های منطقه ای با توجه به توانش و سبک محلی و در مسیری استراتژیک و منطبق بر راهبردی کوتاه مدت و بلند مدت تدوین گردند. راهبرد هایی که از دل واقعیت های آماری موجود و بدون هیچگونه اغماض و ملاحظه ای وضع گردند. بدیهی است که ظرفیت های ادراکی و عاطفی و جسمانی منابع انسانی مورد نیاز اجرای این راهبرد ها باید منطبق بر توانش مورد نیاز اجرایی کردن آنها باشد. توانش مدیران اجرایی  و قدرت انتطباق این توانش بر سبک و سیاق اجرای راهبرد های توسعه گرای استان را باید از هم اندیشی با ظرفیت های علمی و عملی دانشگاهی جستجو نمود. بدیهی است هرگونه تغییر و تحولات عجولانه و انتخاب افراد بدون نگرش های علمی و تحقیقاتی بر توانمندی آنها افتادن به دام تکرار مکررات خواهد بود. و یقینا مسیر رسیدن به رشد و توسعه استان را منحرف تر خواهد کرد.

سخن پایانی

استاندار محترم کرمانشاه در نشست های رسانه ای اخیر بر خیزش مدیریت نوین برای زدودن معایب ساختاری و فردی از بدنه اجرایی استان تاکید نموده اند. اقدامی که در راستای شفافیت و پاسخگو نمودن مسئولیت های عمومی از اصول حکمرانی خوب می باشد. اما با توجه به ریزش سرمایه های عقلایی جامعه و به تبع آن کسری اعتماد عمومی به مدیریت اجرایی استان هرگونه سیاستگذاری عمومی و تصمیم گیری های اجرایی باید منطبق بریک توضیح علمی و عقلایی مورد پذیرش جامعه باشد، و از هرگونه تعجیل و سو نگری و یکجانبه خواهی در تدوین راهبرد های توسعه خواه انتخاب افراد و مدیران اجرایی کردن این راهبرد ها دوری گردد. مدیریت اجرایی استان یقین بداند که برای چاره اندیشی حل مشکلات عدیده اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کرمانشاه  چاره ای جز مراجعه به مجامع علمی و اندیشکده های تخصصی و کلیه نخبگان علمی با هر ایده و نگرشی نخواهند داشت.

*دانش آموخته علوم سیاسی