شبکه زاگرس کرمانشاه و حجم کم تولید برنامه به زبان کُردی!/فردین رحیمی
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:طبق اصل پانزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد ولی استفاده از زبان‌های محلی و قومی در مطبوعات و رسانه‌های گروهی و تدریس ادبیات آنها در […]
- ۰۵ اسفند ۱۳۹۹
- کد خبر 93735
- 2 دیدگاه
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:طبق اصل پانزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، زبان و خط رسمی و مشترک مردم ایران فارسی است. اسناد و مکاتبات و متون رسمی و کتب درسی باید با این زبان و خط باشد ولی استفاده از زبان‌های محلی و قومی در مطبوعات و رسانه‌های گروهی و تدریس ادبیات آنها در مدارس، در کنار زبان فارسی آزاد است.
بر همین اساس هدف و قصد اصلی از رسانه‌های محلی مانند شبکه‌های استانی، پاسداشت و حفظ آداب و رسوم استان‌ها و نیز تقویت خرده فرهنگ‌ها در کشور می‌باشد، به همین جهت رسانه‌های استانی در ابتدای تشکیل مکلف شدند بخشی از برنامه‌های خود را به تولیدات بومی و محلی اختصاص دهند.
بر اساس منشور حقوق شهروندی ایران این تولیدات بومی و محلی باید با در نظر گرفتن تمام مردم و با انواع زبان‌ها، گویشها و مذاهب باشد و در واقع نادیده گرفتن گویشی خاص خود در حقیقت نقض حقوق شهروندی صاحبان آن گویش و به نوعی بی‌احترامی و بی‌توجهی محسوب می‌شود که در تضاد کامل با آرمان‌های انقلاب اسلامی است .
طبق دستور العمل داده شده به مراکز استانی صدا و سیما باید یک سوم از برنامه‌ها با گویش محلی تولید شود یعنی در حدود ۸ ساعت از شبانه روز، با این حال در استان کرمانشاه که به هندوستان ایران معروف است و مردم بزرگ‌منش و کردزبان استان با وجود تعدد گویشها و مذاهب، بدون هیچ مشکلی و برادرانه در کنار هم زندگی می‌کنند، چرا فقط ۹۰ دقیقه را به تولید برنامه‌های بومی تخصیص داده است؟
آیا سهم کرمانشاه با انواع گویشها اعم از کلهری، لکی، سورانی و هورامی این میزان است؟ آیا اینگونه می‌خواهند مردم را از دیدن شبکه‌های معاند و خارجی باز دارند؟می‌بینیم که در شبکه‌های استانی مانند کردستان و ایلام، حتی بخش خبری با زبان کُردی نیز دارند اما متاسفانه با این وجود می‌شنویم افرادی تفرقه‌انگیز حتی مخالف حضور مجریانی با زبان کُردی از جمله سورانی (جافی) هستند.
لذا از مسئولین صدا و سیما استان کرمانشاه خواستاریم که اگر می‌خواهند مخاطبان را دوباره بدست آورند و حقوق شهروندی ملت ایران را رعایت کنند، حداقل ساعات تولیدات برنامه‌های بومی و محلی را رعایت کنند و به تمام گویشهای استان نیز احترام گذاشته و مورد توجه واقع شوند نه اینکه به بعضی گویشها توجه کرده و مابقی نادیده شوند!
با سلام.
در زمانهای نه چندان دور که روابط بر اساس قبیله گرایی بود ، معرف و شناسه هر فرد، قبیله و عشیره او بود. حاق یکی از قبایل و ایلات بزرگ غرب کشور، در کنار ایل های کلهر، زنگنه، سنجابی، قلخانی و … بود ، لذا این ایلات برای معرفی و شناساندن همدیگر از “ایل ” او استفاده میکردند و این رسم همچنان باقی مانده که اگر خوب دقت کنیم اصطلاح ” جاف” تنها در استان کرمانشاه کاربرد دارد و در اصل زبانی به اسم حافظ وجود ندارد بلکه جاف ها جزء “سورانی” به حساب می آیند همانطور که مثلا لهجه سنندجی هم جزء “سورانی” بحساب میاد در حالی که میدانیم لهجه سورانی سنندجی با لهجه سورانی منطقه موکریان، تفاوتهایی دارند ولی هر دو تا جزء سورانی محسوب میشوند.
نتیجه گیری : جاف یک ایل بزرگ با طوایف و قبایل متعدد است که حتی برخی از آنها در عراق سکونت دارند ولی متاسفانه در بین ما، به اشتباه به عنوان یک زبان حل افتاده است!!!
موفق و پیروز باشید.
آقای رحیمی عزیز
جافی سورانی نیست همچنان که موکریانی سورانی نیست.
جافی در کنار سورانی(گویش مردم بانه در ایران و سلیمانیه در عراق و…)وموکریانی(گویش مردم بوکان و مهاباد) جز گویشهای میانی زبان کردی هستند.
پس جافی،سورانی نیست چرا که گویش مردم جاف زبان جوانرود با گویش موکریانی مردم بوکان و گویش سورانی مردم بانه فرق میکند.(چنانچه یه گویشور جاف با گویشوری از موکریانی باهم صحبت کنند کاملا پی به این نکته مهم میبرند که در برخی موارد از زبان هم چیزی متوجه نمی‌شوند بخصوص موکریانی ها از گویش جافها به سختی متوجه میشوند)
حتی اصطلاحات و صرف افعال و بسیاری از واژگان دو گویش جافی و سورانی کاملا باهم اختلاف دارد.
پس با توجه به اینکه گویشوران سورانی در استان کرمانشاه نیستند لازم نیست به این گویش برنامه ای پخش گردد و بلکه این مردم جاف هستند که باید گویش آنان در اولویت باشد به همراه کلهری و البته زبان گوران(هورامی) و زبان لکی.