پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه: عوام فریبی یا همان پوپولیسم پدیده ای است که به خصوص در عرصه سیاست بسیار رواج یافته و حتی در جوامع مدرن و توسعه یافته نیز علی رغم تلاش های اندیشمندان،نمود پیدا کرده است.اما این پدیده در جوامع کمتر توسعه یافته با سرعت فراوان در حال گسترش است و مسئولان به خصوص مسئولان سیاسی،در جهت دست یافتن به اهدافشان به خوبی از آن بهره می برند.

پوپولیسم در همه ی سطوح خود را نمایان می کند،از مرکز کشور گرفته و سطح کشوری تا برسد به سطح استان و شهرستان ها و حتی مناطق کوچک تر.شاید قبلا در سطح مناطق کوچک و البته محروم کشور،پدیده ی عوام فریبی چندان رواج نداشته و یا به قولی شاید اصلا نیاز نبوده باشد،یکی از دلایل آن هم شاید این بوده است که در سالیان دورتر،مسئولیت ها در این مناطق به کسانی واگذار می شد که خود،آن قدر بزرگ و شریف و مقتدر بودند که به آن جایگاهها شأنیت می دادند و اصلا نیازی نمی دیدند که از عوام فریبی بهره ببرند و از مردم نجیب و متواضع آن مناطق سوء استفاده کنند.

اما هر چه که به زمان حال نزدیک تر شدیم،اندک اندک اوضاع تغییر کرد.هر چه که جلوتر آمدیم،آن قدر افراد ضعیف و ناتوان و ناکارآمد،پست های حساس و مهم را اشغال کردند که دیگر شأنی برای آن جایگاهها هم باقی نماند.هنگامی هم که مسئولی ضعیف و ناتوان در جایگاهی مهم قرار می گیرد،به خاطر اینکه ضعف های خود را بپوشاند،ناچارا رو به پدیده عوام فریبی می آورد تا بلکه از این راه کاستی های عملکرد خود را پوشش دهد و از سوی دیگر در قالب پدیده پوپولیسم در پی قهرمان جلوه دادن خود باشد.

مناطق محروم معمولا مردمی صاف و ساده،بی ریا و نجیب را در خود جای داده است،از این رو متاسفانه به خصوص در سالهای اخیر شاهد آن هستیم مسئولان این مناطق از نجابت این مردم سوء استفاده کرده و در قالب عوام فریبی،خود را قهرمان بی چون و چرای آن منطقه معرفی می کنند.بعضی از این مدیران بازی های رسانه ای را خوب بلدند و با بولد کردن کارهای کم ارزششان در رسانه ها،نامی برای خود دست و پا کرده تا بلکه با مطرح شدن نام آنها،فردا روزی در جایگاههای بالاتر قرار بگیرند.این چنین مدیرانی،با پایمال کردن قواعد اخلاقی در راه رسیدن به خواسته هایشان به هیچ قشری رحم نخواهند کرد.کما اینکه گاهی اوقات شاهد بوده ایم حتی به قشری مانند معلولان مظلوم اما با عزت و شرافتمند نیز رحم نکرده و با سوء استفاده از آنان و جریحه دار کردن احساسات مردمی،از این قشر مظلوم نیز نردبان ترقی برای خود می سازند!(حتی به قیمت نابودی عزت خانواده های این بزرگوان).

این مدیران علاقه ی عجیبی به دوربین و رسانه ها دارند(البته تا زمانی که از آنها در رسانه انتقادی نشود) و دوست دارند برای ناچیزترین کارها خدم و حشمی به دنبال خود راه انداخته و ده ها بار جلوی لنز دوربین قرار گرفته و خبر آنها در تمام رسانه های منطقه ای و استانی و کشوری پوشش داده شود.البته ناگفته نماند،اگر این پوشش رسانه ای گسترده،مثلا برای پروژه ای مهم و یا به هرحال کاری بزرگ برای آن منطقه باشد،مشکلی ندارد و جا دارد رسانه ها نیز این موارد را به خوبی پوشش دهند،اما دیگر قرار نیست هر کار کم ارزشی بازتاب رسانه ای فراوانی داشته باشد و به جای کارهای بزرگ به آن مردم نجیب عرضه شود.

در اینجا نیز جا دارد که رسانه در دام این مدیران عوام فریب نیفتند و از رسالت خود خارج نشوند و اتفاقا هرجا که رگه هایی از عوام فریبی را در مدیران مشاهده کردند،بی پروا شفافیت را در دستور کار خود قرار داده و مردم را آگاه سازند.از دیگر خصیصه های این مدیران عوام فریب آن است که تلاش می کنند که تمام کارهایی که نفعی به حال مردم داشته است را به نام خود تمام کنند،حتی اگر کوچکترین نقشی در به سرانجام رساندن آن کار نداشته باشند.چه بسیار پیش آمده است که پروژه ای در زمان مدیریت قبلی تقریبا به نتیجه نهایی رسیده است اما مدیر جدید بلافاصله با یک بازی رسانه ای از ابتدا تا انتهای پروژه را به نام خود می زند!

این نوع مدیران در هنگام سخنرانی برای مردم،طوری سخن می رانند که انگار تمام خدمات چهل سال اخیر در همین مدت زمان مدیریت ایشان به ثمر رسیده است و طوری صحبت می کنند و بر مردم منت می گذارند که انگار آنان ولی نعمت مردم هستند.این مدیران کلا وظایف خود را فراموش کرده اند و یا شاید هم خود را به فراموشی زده اند،انگار یادشان رفته است که دولت در جهت خدمت به مردم،آنان را منصوب کرده است و در قبال خدمت کرده و نکرده،حقوق و مزایا دریافت می کنند،پس منت گذاشتن بر سر مردم آن هم در نظام جمهوری اسلامی ایران چه جایگاهی می تواند داشته باشد؟! این چه رسم مردانگیست که از نجابت مردم کم توقع مناطق محروم سوء استفاده کرده و در قبال کارهای کم ارزش بر آنان منت گذاشته و حتی از آنان طلبکار نیز بشویم؟!

این مردم نجیب و محروم، شایسته ی بهترین خدمات هستند و هم چنین سزاوار مدیرانی هستند که کاربلد و توانمند باشند و تمام توان خود را در طبق اخلاص گذاشته و به دور از عوام فریبی،خدمتی صادقانه را به مردم ارائه دهند.امید است مقامات بالادستی در سپردن مدیریت ها به افراد در مناطق محروم حساسیت بیشتری به خرج داده و افرادی را به کار نگمارند که با عوام فریبی در نهایت خروجی عملکرد آنها نه تنها به مردم بلکه به خود دولت و نظام نیز ضربه بزند.