پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : تمام کارهای امروز را انجام داده‌ای
شب شده و وقت استراحت
چراغهارا خاموش میکنی و سر به بالشت میگذاری
چشمانت را آرام میبندی و خودرا آماده‌ی خواب میکنی
اکنون به خواب رفته‌ای…

اما صبر کن!
وجدانت چه؟اوهم خواب است؟
آری!گویا خیلی وقت است درخواب آسوده و فارغ از زمان و مکان و دیدنی های دنیا به حال خود رهایش کرده‌ای

به خواب عمیقی رفته؟
دلت نمی آید بیدارش کنی؟
حق داری…

سالهاست که طعم تلخ بی مسئولیتی هارا میچشیم،
میبینیم و میشنویم و اظهار به کوری و کری داریم
به راستی چرا؟
آقا یا خانم مسئول،دکتر،معلم و تمام کسانی که از خانه تا پشت میزتان مشکلات و دغدغه های هم وطنانتان را لمس میکنید!
مگر ما از شما نیستیم؟مگرشما روزی ما نبودید؟

منتظر گذاشتن ارباب رجوع چه لذتی دارد؟
به تعویق انداختن اموری که وظیفه‌ی شماست دربرابر هم نوعتان چه مزیتی دارد؟
گرانی و تحریم و نداری بس نیست،
نمک بر زخم زدنتان از چه بهر است؟

پشت میز نشینِ عزیز!
پس از نوشیدن چایی‌ات فنجانی وجدان نیز بنوش،شاید به یاد آوردی کارهای به تعویق افتاده‌ی مردمت را….