پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : این روزها حکایت سوختن مراتع و جنگلهای سرزمین کهن هورامان قصه ی دردناکی است که همه آن را شنیده ایم‌ و حتی دیده ایم .

کوهستان شاهو و مراتع سرسبز هورامان و پاوه در این فصل گرم چند سالی است کانون هجوم بی رحمانه شعله های آتش، انسان ساخته یا غیره شده است .هر روز می بینیم سوزش گیاهان و درختان و جاندارانی را که به گناه همزیستی با انسان قربانی می شوند .

می بینیم چگونه ریه های چندین ساله زمین در این عرصه سبز و خرم خفه می شوند و سیاهی کوهستان و مراتع تنها یادگار نبرد آتش و جنگل است . در کنار تمامی بی انصافی های انسان نسبت به طبیعت شاهد ایثار و تلاشهایی از جنس ناب فرزندان کوهستانهای زاگرس برای مهار آتش های سوزناک طبیعت هستیم .

ژیوای ،زیستن ، زنده بودن نماد آشنای این چند سال اخیر مردم پاوه و اورامانات است . ژیوای شعار سرزندگی را سر می دهد و برای زنده نگه داشتن می جنگد . انجمنی برآمده از جنس جوانانی متعهد به سرزمین و محیط زیستشان که این روزها خلاء تمامی ندانم کاری ها و کمبودها در مهار آتش را به تنهایی پر می کنند.

جوانانی را می بینیم که با اولین فریاد جنگهای زاگرس، ناشی از درد سوختن بی محابا به دل کوهستان و مراتع و جنگل می زنند و برای خاموش کردن آتش تلاش می کنند.

فعالان محیط زیست پاوه و اعضای فعال انجمن ژیوای پاوه ، این آتشنشانان بی ادعای زاگرس پیام آوران صلح و سرسبزی و حفظ طبیعت اند که باید قدم به قدم و لحظه به لحظه فعالیتشان را ارج نهاد.

زاگرس به وجود چنین آتش نشانان بی مزد و منت به خود می بالد و افتخار می کند . که چنین نگهبانان دلسوزی دارد.

با مروری بر فراخوانها و فعالیتهای چشم گیر این آتشنشانان بی ادعا در اورامانات متوجه می شویم که هرجا شعله ای برعلیه طبیعت این منطقه شعله ور شد. باران سرد انجمن ژیوای بر آتش گرم و سوزان باریدن می گیرد . و حقیتا باید گفت دستمریزاد و خدا قوت.

برما و مسئولان واجب است ژیوای و یاورانش را تنها نگذاریم و قدردان همت بلند جوانان شایسته ای که یاوران واقعی طبیعت هستند باشیم . و بهتر است مسئولان مربوطه و در راس آنها فرماندار محترم در طول سال در یک برنامه ویژه از تلاشهای این یاوران طبیعت بصورت ویژه تقدیر نماید.

بی شک شاهو و زاگرس با وجود آتش نشانان بی ادعایش همیشه سرزنده و شاداب خواهد ماند. و همچون بلوط های استوارش، استوار خواهد ایستاد.