تشیع جنازه مظلوم ترین مصدوم شیمیایی نودشه
به گزارش سلام پاوه : چندی پیش گزارشی از بستری شدن مصدوم شیمیایی آقای مقروضی در یکی از بیمارستان های مرکز استان منتشر نمودیم که متاسفانه باخبر شدیم چند روز بعد دارفانی را وداع گفت . کاک رحیم مقروضی معروف به “رحیم هجیجی” از مصدومان شیمیایی نودشه دار فانی را وداع گفت و بر دستان […]
- ۱۰ مرداد ۱۳۹۳
- کد خبر 7836
- 2 دیدگاه
به گزارش سلام پاوه : چندی پیش گزارشی از بستری شدن مصدوم شیمیایی آقای مقروضی در یکی از بیمارستان های مرکز استان منتشر نمودیم که متاسفانه باخبر شدیم چند روز بعد دارفانی را وداع گفت .
کاک رحیم مقروضی معروف به “رحیم هجیجی” از مصدومان شیمیایی نودشه دار فانی را وداع گفت و بر دستان مردم فهیم نودشه تشیع شد.
به گزارش سلام پاوه و به نقل از وبلاگ خبر نودشه محله “قلا” نودشه شاهد سوز و گداز بسیاری از اقشار مختلف مردم بود که برای بدرقه مظلوم ترین مصدوم شیمیای خود گرد هم آمده بودند.
کاک رحیم مقروضی از مظلوم ترین مصدومان شیمیایی نودشه بود که در اثر جراحت ناشی از بمب های شیمیای جنگ بشدت مصدوم می شود و هیچگاه به عنوان یک مصدوم شیمیایی از طرف ارگان ها و سازمانهای دولتی مسئول شناخته نشد.
کاک رحیم بخاطر انسانیتش بخاطر کمک به هم نوعانش مصدوم شد و با وجود رنج سختی فروانی که تحمل می کرد هیچگاه از کرده خود پشیمان نشد.
وی از همان روز های اول در بیمارستان بستری می شود وی ۲۶ سال با نفس تنگی و با پوستی تاول زده و قرمز روزگار را به سر می برد ولی دریغا که هیچگاه کسی از مسئولین او را ندید و برای از خود گذشتگی و فداکاریش از او تشکر نکرد و امروز در سن ۵۸ سالی به جمع شهیدان شیمیایی هلبچه ، سردشت و نودشه می پیوندد.
به جای سانسور بهتره اجازه بدید همه نظرات سریع ثبت بشن نه اینکه اول تأییدش کنید بعد قبولش کنید
در صورت انعکاس خواهشا این نظر را مهعکس فرمایید که ترجمه لفظ به لفظ گفته های مرحوم مقروضی با خبر نگاران خارجی آمده است
سلام
بعد از بمباران شیمیایی ما به کمک مجروحان و مصدومان شتافتیم در ابتدا نمی دانستیم که این بمباران از نوع شیمیایی است بعد از کمک به همشهریان دست و صورتمان را با آب شستیم که اندکی بعد دچار نوعی خفگی و شاهد تاول زدگی پوست بدن خود شدیم در ادامه مرحوم رحیم مقروضی می گوید متاسفانه صعب العبور بودن جاده نودشه در آن روزهها باعث شد که مصدومان شیمیایی با تعلل به بیمارستان های کشور اعزام شوند و این خود موجبات بیشتر اثرات ناشی از بمباران شیمیایی بر آسیب دیدگان شهر نودشه بود مطالب زیر عینا در روزنامه ها و جراید کشورهای خارجی و همچنین در سایت شهیدان شیمیایی جمهوری اسلامی منعکس شده اند.
We went to help the wounded,” recalled Rahim Maghrouzi, 52, a surgical mask over his mouth. “We didn’t realize it was chemical weapons. My skin turned red. We tried to wash our eyes with water. I still can’t breathe properly and I can’t work.”
Maghrouzi, like many in this village of 5,000, is awaiting the day when Iraqi authorities execute the death sentence passed last year on Ali Hassan al-Majeed, a senior Saddam henchman, for his role in a bloody campaign against Iraqi Kurds in the 1980s.
“Chemical Ali is responsible for what happened to me,” said Maghrouzi, using Majeed’s nickname. “I hope he is hanged.”
Majeed sits on death row in a U.S. jail in Iraq, his fate tangled in a row between the Iraqi government and presidential council over signing off on the execution orders of his cohor