لباس سخن می گوید / سابق خسروی
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : برای فرهنگ تعاریف متعددی ارایه شده است و صاحب نظران از دیدگاههای متفاوت فرهنگ را مورد بررسی قرار داده اند.شاید تعریفی که تایلور از فرهنگ ارایه داده است جامع ترین تعریف ارایه شده باشد:«کلیه ی دستاوردهای مادی و معنوی هر جامعه ای اعم ازمادی و معنوی، دانش،هنر،قواعد،اخلاقیات،آداب و رسوم،عبادات […]
- ۱۷ خرداد ۱۳۹۳
- کد خبر 6573
- 8 دیدگاه
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : برای فرهنگ تعاریف متعددی ارایه شده است و صاحب نظران از دیدگاههای متفاوت فرهنگ را مورد بررسی قرار داده اند.شاید تعریفی که تایلور از فرهنگ ارایه داده است جامع ترین تعریف ارایه شده باشد:«کلیه ی دستاوردهای مادی و معنوی هر جامعه ای اعم ازمادی و معنوی، دانش،هنر،قواعد،اخلاقیات،آداب و رسوم،عبادات و دیگر قابلیت های اکتسابی که از نسلی به نسلی انتقال می یابند؛فرهنگ خوانده می شود.»
طبق این تعریف هر چیزی که در گستره تاریخ توسط بشر ایجاد شده و یا از طبیعت گرفته شده است جزیی از فرهنگ است.ابزارها و وسایل و شیوه های ایجاد ارتباط و نوع پوشش و لباسی که هر گروه انسانی بسته به تنوع جغرافیایی،مذهبی و نژادی آن استعمال می کنند از مقوله های فرهنگ به حساب می آیند.
نقش ارتباطات به صورت عام و زبان به صورت خاص در پدید آوردن و استحکام و بقای جوامع بشری غیر قابل کتمان است و در این بین بشر علاوه بر قدرت تکلم و به اصطلاح استفاده از زبان، قسمتی از ارتباطات را از طریق غیر کلامی برقرار می کند که از این میان می توان به حرکات،نمادها و نشانه های غیر کلامی اشاره کرد.
پوشش ظاهری هر فرد و در اصطلاح کلی لباس اشخاص به عنوان یکی از عناصر مهم فرهنگی و هویتی می تواند در کنار کار کردهای اولیه و ذاتی خویش که عبارت از صیانت و حفاظت از جسم انسانی در برابر شرایط و مقتضیات محیطی و اجتماعی است؛کارهای ویژه ای چون ایجاد ارتباط و انتقال معنی را به مخاطبان و ناظرین به سیمای افراد نیز انجام دهد.نوع لباس پوشیدن و نوع پوشش به دلیل اینکه اولین تصویر و تاثیر را در ذهن دیگران در مورد ما شکل می دهد می تواند کلید بسیاری از ارتباطات موفق یا ناموفق روزانه ما باشد.لباس می تواند منبع مهمی برای قضاوت دیگران از ما در رابطه با شخصیت،خاستگاه قومی و زبانی،طبقه و پایگاه اجتماعی و حتی گاهی ایدولوژی و گرایشات فکری باشد.هر چند که صرف داشتن پوشش مناسب به تنهایی موید همه این ها نیست و ممکن است گاهی برداشتی کاملا مغایر از واقعیت ارایه دهد با این حال در بسیاری از موارد می توان زبان لباس را فهمید و از همین وسیله به حقایقی رسید.
لباس کردی به عنوان پوشش مردم مناطقی از ایران و عراق و ترکیه و سوریه دارای تنوع و زیباییهای است که علاوه بر پوشش و محافظت بدن در برابر گرما و سرما روحی سرشار از مفاهیم ارتباطی را در خود دارد و پیام های متنوعی نیز برای مخاطبین دارد.بدیهی است حفظ و صیانت این پوشش و استفاده به جا و شایسته از آن نه تنها عاملی برای ثبات فرهنگی و حفظ وحدت و یگانگی است بلکه بسیاری از مقوله های فرهنگی را نیز با خود حفظ خواهد کرد.در مجموع چنین استنباط می شود که لباس شکل دهنده قضاوت در مورد افراد چه در مناسبت های درون قومی و درون فرهنگی و چه در ارتباطات بین فرهنگی است.شناخت و فهم فلسفه لباس و توجه به تنوع آن در فرهنگ و فولکلور اقوام مختلف می تواند تا حدود زیادی در آغاز یک ارتباط اثر بخش موثر باشد.وجود گونه های متعدد لباس کردی چه در قالب جامه های متنوع زنانه و چه در قالب لباس های سنگین و وزین مردانه بیانگر فرهنگی است که از گذشته های دور تا به امروز به ما منتقل شده است.هر تکه از این لباسها به نوعی کاملا گویا جایگاه و شخصیت فرد را تعیین میکند اما با کمال تاسف هر روز شاهد گم شدن تکه ای از این پازل رنگارنگ هستیم به گونه ای که لباس کردی به عنوان یکی از جاذبه های مناطق کرد نشین تاثیر آن چنانی خویش رانیز از دست داده است و امروزه پوشیدن آن در بسیاری از شهرهای کرد نشین نوعی عقب ماندگی و بی کلاسی را تداعی می کند و این موج البته هرروز بیشتر در حال گسترش است و بیم آن می رود که در آینده ای نه چندان دور تکه های لباس کردی را فقط و فقط در موزه ها و با خوشبینی تمام فقط در مراسمی خاص شاهد باشیم
سپاس په ی کاک سابقی خوسره وی.یادمان نه شو به ینیوه ن کواو پانتوله که یچمان ئاماجوو هه لمه تانیوه بییه ن که ئادیچ خه ریکه ن چا ره سه نایه تیه وویشه دوورو مه گنو {پیسه ده رقاچه پان که رده یو،ته نگ که رده ی نه فه کیو، گوله نگو ته ناف وه ش که رده ی په ی کوه یو)که هیوادارینم امور صنفی مه سئولوو اتحادیه و خیاتان پاوه ی وه روو ئی ته خریبیه گیران
توخودا حه یف نیه ن که لیباسی کوردی پا ره نگه شادوو وه شانشو لا وه رمیو مانتو ی پا ره نگه خه مگینانشو بنیه یمی یاگیش
کلاوه و ویتان که ردی قازی………
سلام با تشکر از مطلب بجا و مورد نیاز امروزی آقای خسروی. امروزه اگر نگاهی به اطرافمان بیاندازیم به صراحت میتوان گفت تنها شهری از کردستان که هنوز لباس و تا حدود زیادی زبان و فرهنگ خود را حفظ کرده شهر پاوه و روستاهای اطراف میباشد که میتوان با نگاهی مثبت به این امر نگاه کرد و به تقویت فرهنگ غنی خودمان بپردازیم/
با سلام
مطلب آقای خسروی شایسته تقدیر است، براستی که حفظ فرهنگ در دنیای امروز سخت و دشوار است…
متاسفانه نه تنها لباسمان بلکه زبان و کردار ما هم با این مشکلات مواجه شده است. این مشکلات از طریق رسانه ها و دنیای الکترونیک به هر سویی سرک کشیده و تاثیر مخرب خود را بر جای گذاشته اند. تا جایی که حتی اکنون در برخی از خانواده های روستاهای اطرافمان نامی از سیپال، په پوله، چه مچه، قازان و … نمی برند و نامهای فارسی لباس، پروانه، قاشق، قابلمه و… را جایگزین کرده اند… براستی که آینده ای نگران کننده در انتظار فرهنگمان است
درود بر آقای خسروی که به مطلب بسیار مهمی اشاره کرده اند .متاسفانه هر روز شاهد ورود مدهای عجیب و غریبی هستیم که با فرهنگ ما چندان سازگار نیستند و باید گفت حیف و صد حیف که به دست خودمان داریم قسمتی از میراث ارزشمند خودمان را به باد می دهیم.
سلام وتشکرازمطلب زیبایتان.ازقدیم الایام شهرستان پاوه درایران اسلامی تنهاشهری بودکه دانش اموزان ،آموزگاران،دبیران ،مدیران ومعاونانش بالباس محلی درمحیط آموزشی حضورمی یافتندوفرهنگ وعظمت پاوه رابه نمایش میگذاشتندامامتاُسفانه این روزهاجزتعدادمحدودی، بدترین نوع پوشش دربین همکاران فرهنگی ودانش آموزان چه درمدارس وچه درخارج ازآن دیده میشود.
با تشکر از آقای خسروی به مطلب بسیار زیبایی اشاره کرده اید هر چند مطلب کوتاه است و همه ویژگی های لباس کردی را در خود نگنجانهد است اما هشداری است باری فرهنگ ما .ئاقعیت این است که لباس کردی خودش گویای فرهنگ غنی ماست با نابودی آن قسمتی از فرهنگ ما نیز از بین می رود.باز هم از معلم خوش ذوقم ممنونم.
با تشکر از آقای خسروی. در واقع می توان گفت مضحکترین نوع پوشش همین پوشیدن مانتو روی لباس کردی است در واقع جایی بس تاسف است که زنان جامعه ما لباس کردی را زیر مانتو مخفی می کنند من خودم به عنوان یک زن فرهنگی هیچ وقت چنین پوششی را ترجیح نمیدهم وبا افتخار در مهمانیها ومجالس و کوچه و بازار وخیابان لبا سکردی را به عنوان یک پوشش وبا افتخار به همه دوستان وآشنایان عرضه میکنم.توروخدا زنان اورامانات فرهنگ هزار ساله پوشش کردی را به تاراج نبرید.
باتشکرازنقدزیبا وقشنگ آقای خسروی.بایداین راهم اضافه کردکه حتی اگرپوشش لباس کردی رادرمراسم ومیهمانی ها ببینیم چیزی به معنای واقعی لباس محلی بادوخت مناسب وسنگین واصیل نخواهیدیافت.