پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : السلام علیک یا رسو الله هرسال در ماه ربیع دلهایمان به زاد روزت تازه می گردد. در اوج پریشانی حالی خود و دیگران به پیروی از آن پرچمدار و هادی امت دلخوشیم. یارسوالله میلادت برما و برهمه انسان مبارک باد و امید است . این ماه را بهانه ذکر نامت و وجودت و سیره پر خیر و برکتت سازیم .

پیامبر خدا حضرت محمد صلی الله علیه و سلم, علیرغم القائات تاریخی در جامعه ای ادبی حضور یافت که خداوند با زبان قرآن با آنان صحبت فرمود. اما ادبیاتی که ره گم کرده بود. ادبیات و شعری که در خدمت عیش و سرمایه بود.ادبیاتی که در آن معرفت حق ناشناخته و «لَهْوَ الْحَدِیثِ » بود. ادبیاتی که بجای آنکه مردم را در قبال هستی و خالق آن بصیر کند عمق دور اندیشی آنان را در پرستش بت و دست ساخته محدود ساخته بود. و ریشه کن نمودن جهالتی که از طریق نثر و نظم بر جامعه مستولی شود رسولی توانمند و محبوب همچون آن عزیز درگاه حق می طلبد.

محمد(ص) در جامعه ای ظهور یافت که تجارت رونق داشت. ارتباط بین شام و مکه مداوم بود و سرمایه داران و بازرگانانش راه تجارت را به خوبی می شناختند و آنحضرت شخصا بارها این مسیر را طی فرموده بود. مردم از گوشه و کنار حجاز برای زیارت کعبه بعنوان مکانی شریف حضور می یافتند تا دعای ابراهیم و وعده الهی محقق گردد.

آنچه رسوالله را آزار می داد نفس کانون شعرا و ادبای وقت نبود. کاروان پر رونق تجاری نبود. شیک پوشی و سرخوشی سرمایه داران بعضا سنگدل نبود بلکه انقطاع ادبا و شعرا و تجار از معرفت حق و شناخت حق تعالی بود.تا آنجا که خدا در سوره شعرا فرمود «و شاعران را گمراهان پیروى مى کنند (۲۲۴)» شعرای که موجب وادار نمودن بنی آدم و وراثان ابراهیم و موسی و عیسی علیهم السلام به سرگشتگی و سرشکستگی در برابر بت های خود ساخته بودند. آنانیکه خود باور داشتند که بت بی ارزش است ولی برای گمراه ساختن دیگران بت ساختند. همانهای که قلبا کافر بت بودند در برابر بت پرستان هم منافقانه عمل کردند تا بازارشان کساد نگردد و چون نبی اکرم (ص) اعلام نبوت فرمودند باز دست از نفاق در برابر بت پرستان برنداشتند ولی آگاهانه کافر خدای یکتا گشتند چون ممکن بود سرخوشی مستانه اشان از کف برود.

این رویه و رویکرد ادبا و شعرا در قبال جامعه بود که آن حبیب خدا را آزار می داد و برای استغفار و دوری از این جهالت ادیبانه راه حرا در پیش می گرفت و همین تفکر بعدها سد راه وی گشت و در حالیکه مهاجرت نزد هیچ پیامبری مسبوق به سابقه نبود موجب مهاجرت ایشان گردید. تنها یونس علیه السلام مایوس از عدم توان انجام ماموریت از قومش گریزان و نهایتا به دهان نهنگ افتاد.

آنچه آنحضرت را می آزرد, دروغ سرمایه داری شعر و ادب برای حفظ سرمستی عده ای قلیل بود , تا گروه کثیری را در جمود فکری و جهالت فرهنگی حفظ نماید و رسم برده داری را برای سوار شدن بر گرده دیگران تداوم بخشد. و چه خطرناک است آنگاه شعر و ادب و رسانه در خدمت سرمایه دار ظالم باشد.

نگرانی رسول الله (ص) نگرانی از ترویج بت پرستی در خانه توحید با شعر زیبا و شستشوی بت با آب زمزم بود. تقدسی که دیگران را به کشتن ذره ذره عزیزان با ریختن خاک مجبور می کرد و میدانست کسی از جان عزیزش با نفرت و گاهی با عذاب وجدان گذشت به سادگی کوله بر دیگران خواهد گشت, چرا که در واقع عزت خود را زنده بگور کرده است.

جهالتی که سرمایه داران شاعر برای مردمی نادان و به سخره گرفته شده به ارمغان آورده بودند ,وی را آزار می داد.

و با کمال تاسف درعصر تمدن و ارتباطات و پیشرفت تکنولوژی, این جهالت شعر و سرمایه هنوز امت اسلامی را شکنجه می دهد. سرمایه دارانی که تا دیروز برای هم بمب ویرانگر اتم ساختند و جنگ گرم و سرد راه می انداختند و ظاهرا راه می اندازند, امروز در مسلمان کشی با هر عنوانی هیچ اختلاف و تردیدی ندارند واز کشتن انسانیت هم هیچ ابایی ندارند. امروز بسیاری از ماهواره ها و رسانه ها و مکتوبات حکم همان شعرای مکه را بازی می کنند. گویا حاکمان خوابیده بر بالش دلار و نفت و سرمایه این بار با تفسیرهای گزینشی از قرآن و حدیث چماق دست کدخدایان گشته اند و نفت هم همان حکم دخترکان زنده بگور را بازی می کند.

سالهاست بخشی از این امت با نگاه گزینشی سیره آنحصرت را مرور می کند. در این سالها گاه بخشی از تاریخ حذف می شود و گاه بخشی از تاریخ برجسته می گردد. اما آنچه کمتر برجسته می گردد سیره رئوف پیامبر عظیم الشان اسلام در قبال هم کیش است و معجزه شاعر سوز قرآن پیروز است و قطعا لایق شکوه آن حضرت در قیامتیم.

پس یا رسوالله دعایی بفرما تا باز آن دم مسیحایی به این امت در این صحرای درماندگی, عزت و وحدتی دوباره ببخشد و در نبرد همه جانبه فرهنگی کنونی که هدفش استیلای همه جانبه بر ذهن و فکر انسان است به قرآنی رجوع کنیم که توانست شعر اغواگر و ابرقدرتهای طغیانگر را به زانو در آورد. دعایی بفرما تا رسالت شاعران و نویسندگان و صاحبان رسانه در راستای رسالت آن حضرت قرار گیرد و در عین حال به همه ما تفکر و اندیش و بصیرتی عطا فرماید در بمب باران رسانه ای جهان امروز بتوانیم مسیر حق را از باطل تشخیص و رستگار شویم.

نویسنده : محمود رستمی تبار