نسیمی که در اردیبهشت جان گرفت / فایق لطفی
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : روز یکم اردیبهشت 1394 ش در تاریخ ادبیات اورامانات به صورت خاص و ادبیات کرد به طور عام روزی تاریخ ساز و معطوف به نقطه عطفی خواهد بود. در این روز تلاش بیش از 30 سال پیشکسوتان عرصه فرهنگ و ادب این شهرستان که عده ای شاخص از آنان […]
- ۰۷ اردیبهشت ۱۳۹۴
- کد خبر 15643
- 4 دیدگاه
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : روز یکم اردیبهشت 1394 ش در تاریخ ادبیات اورامانات به صورت خاص و ادبیات کرد به طور عام روزی تاریخ ساز و معطوف به نقطه عطفی خواهد بود.
در این روز تلاش بیش از 30 سال پیشکسوتان عرصه فرهنگ و ادب این شهرستان که عده ای شاخص از آنان هم اکنون با این آرزو به دیار عدم رفته اند. با همت و پشتکار عده ای دیگر از برادران دلسوز که در رأس آنان برادر (ابراهیم شمس) که در میان فعالان دارای قوا و حوصله بیشتری می باشد و همراهی و همدلی جوان لایق و صاحب نظر جناب دکتر محمودی رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان پاوه به ثمر نشست.
آرزوی 3 دهه فعالان و دلسوختگان فرهنگ و ادب (ههورامی) تحقق یافته. نهال انجمن ادبی (ههورامان) جوانه زده تا در بوستانی به نام (نسیم فرهنگ هورامان) نشو و نمای خود را از سر گیرد. و با کسب مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رسماً و قانوناً تولد یافته و با دریافت شناسنامه موجودیت خود را اعلام نماید. هرچند فرزندان لایق و توانای فرهنگ و ادب کردی در این دیار، در نبود رسمی انجمن که در اثر سنگ اندازی و تنگ نظری عده ای ناآگاه به دغدغه های فرهنگی، فرهنگ دوستان تحقق آن به تأخیر افتاد. هیچگاه از پای ننشسته و به هر وسیله ممکن نسبت به ادای دین خود آنچه را که صلاح دانسته اند چه جمعی و یا انفرادی در طبق اخلاص نهاده، تقدیم بوستان ادب ایران کرده اند.
اما وجود انجمن رسمی مورد موافقت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مشکلاتی را که ناشی از تنگ نظری و عدم آگاهی افراد غیر مسئول می باشد برطرف ساخته و در سایه شفافیت و دوری از تندروی های جاهلانه آمیخته با حب بغض مسیری را که شایستهی یک فرهنگ سالم خواهد بود بی دغدغه طی خواهد کرد تا درخت دوستی بَر کَی دهد.
حالیا رفتیم و تخمی کاشتیم (حافظ)
در روز اعلام تجدید کاشت این نهال عدهی زیادی از خانمها و آقایان فرهنگ دوست و فرهنگ شناس با حضور خود عملاً نه (شعاری) علاقمندی خود را به آنچه که مورد ادعا و مباهات همگان که همان توجه به آداب و فرهنگ کردی است نشان داده با حضور فیزیکی دوستی خود را به اثبات رسانده و به هر طریق ممکن از هرجا و هر جهتی که نسیم روح بخش فرهنگ آن هم فرهنگ و ادب کرد بوزد. بدون ادعا و خارج از حب و بغض خود را در معرض آن قرار داده و با استشمام این نسیم روح بخش روان خود را تجدید قوا خواهند نمود.
مجری مراسم برادر خستگی ناپذیر هادی سپنجی که خود از اولین بنیان گذاران انجمن بوده و هست و همیشه و در هرحال آنچه را که در توان داشته در طبق اخلاص نهاده که به قول معروف (مشک آنست که خود بوید) دیگر چه احتیاج به تعریف و تمجید دیگران دارد.
سخنرانان مراسم:
1- جناب آقای دکتر محمودی رئیس اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی پاوه که جوانی لایق و عامل به آداب و فرهنگ کردی است.
2- جناب آقای ابراهیم شمس دبیر انجمن و تلاشگر خستگی ناپذیر این عرصه.
3- استاد عالم عامل و دلسوز و طرفدار جدی و یار غمخوار اهل قلم شهرستان ماموستا ملاقادر امام جمعه بزرگوار پاوه.
4- جناب آقای حبیب اله مستوفی جوان شایسته و فعال عرصه ادبیات و رئیس آموزش و پرورش باینگان.
5- جناب آقای محمد رشید امینی ستون فقرات شعرا و نویسندگان و انجمن ادبی پاوه
از آنجائیکه گفتار این عزیزان از نظر اینجانب دارای نکاتی بسیار ریز و شایسته توجه برای سالکان عرصه فرهنگ و ادب کردی که در بسیاری موارد مورد بی مهری و بی توجهی و حتی اتهام پاره ای افراد مغرض قرار گرفته می باشد. از اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان پاوه درخواست مینماید متن سخنرانی این بزرگواران را پیاده و در اولین نشریه انجمن چاپ و منتشر نمایند تا چراغ راهی برای ادامه فعالیت انجمن در آینده و دست اندرکاران آن باشد. امید است فعالان عرصه فرهنگ و ادب کرد در این شهرستان زیر چتر این انجمن همدوش سایر انجمنهای ادبی اورامانات (جوانرود- روانسر- ثلاث باباجانی) با تأسی از گذشتگان خود نسبت به اشاعه ادبیاتی شایسته و درخور روز و انتقال آن به سایر نقاط کاروان همیشه در سفر فرهنگ و ادب کرد را همراهی و بارافزائی نمایند تا در پیشگاه آیندگان سربلند و نکونام باشیم و در این گوشه از بوستان همیشه بهار فرهنگ افتخار آفرین ایران زمین ما هم نهالی کاشته باشیم.
خدایا چنان کن چو نامه رسید تو خشنود باشی و ما روسفید
و اما به اعتبار دو کلمه مترادف (نسیم صبحگاهی) فارسی و (سروهی بهیان) کردی، نسیم همان سروه است که بادی به غایت ملایم فرح بخش همراه با عطر گلهای مسیر عبور مخصوصاً در بهار و تابستان.
سروهی بیان
هۆرکهره (سروه) ڕۆجیار به رئامان /// نهسیمی فهرههنگ یاوان ههورامان
هۆرزه ئاخێز کهر بێکار مهنیشه ///ههورامان یهکسهر پهڕهن وهنهوشه
پاوه و نهوسوده و نۆدشه و باینگان /// ههرکهسێ یاوای جه پیر ههتا جوان
بۆنی بهرزهڵنگ به گهڵای سۆسهن /// بهریش فهرماوی سهوقاتی دۆسهن
بانگ جرس بگوشم رسد از کاروانی /// غرق دریای شکرم که قعر آن ندانی
تو ای فرزند گُردم که از تبار کردی /// همراه کاروانی مژده ترا نمردی
اکنون ای نور دیده تو هم این مایه داری /// شمعی فروز در این ره به رسم یادگاری
حیف از ایام شباب در خاموشی سرآید /// هر ناله ای در این ره به تندرها فزاید
این کاروان که امروز رهدار قوم کرد است /// شاید که گاهی خفته اما هرگز نمرده است
(ژیانی نێو قهفهس بۆ (کهو) خهیاڵی ههڵ فڕینێکه
با آرزوی صحت و سلامت همگان
پاوه- 2/2/94 – فایق لطفی
شعر هورامی دوست عزیز م را با صفای دل ایشان به شکل دیگری با هدف مشق و تمرین تقدیم اساتید می نمایم
سروه هور که ره روجیار به ر ئامان فه رهه نگ نه سیمش یا وان هه ورامان
خیز به ره و هورزه بیکار مه نیشه په ره ن هه ورامان جه بوی ئه ن دیشه
نودشه په ی نوسود ،پاوه و باینگان یا وای به هه ر که س جه پیر تا جووان
به بوی به رزه لنگ چه نی گول سوسه ن
بکه ره ش مه حسور نیشانه ی دوسه ن
اصلاح بیت آخر:
به بوی به رزه لنگ جه نی گول سوسه ن
فه ر ماوه ش مه حسور نیشانه ی دوسه ن
تشکر که دلسوزانه زحمت میکشید.واقعا پاوه به این موسسات فرهنگی نیاز دارد.از پیسکسوتان ادبیات منطقه در این راه کمک بگیرید.
دستان وش بو امیدواره نان انجمن فعالیتویش زوتر دش په نه که رو!!!جارو که فقط مانوره ن!!اموزش زوانه هورامی بن یوو اولویت