پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : ملیکا محمدی ملی پوش فوتبال و امید پایدار کشتی گیر نوجوان در حالی در روزهای گذشته جان باختند که اولی قربانی کیفیت خودرو شد و دومی قربانی فقر!

کارگر هستی و انبوه مشکلات امرار معاش روح و روانت را آزرده کرده است؛ کارگر هستی با حقوق 8 میلیون تومانی قانون کار و از پس هزینه ها بر نمی آیی و ناگزیر به همراه فرزند 19 ساله ات تن خسته ات را به چادر و گرمای گاز پیک نیک می سپاری! فرزندت قهرمان ملی کشتی است، او هم به همراه تو با مرگ خاموش چشم از جهان فرو می بندد نه فقط جان خودت و فرزند ورزشکار تو که جان هر انسانی چنان ارزشمند است که شنیدن خبر فوتش به دست فقر و غیر آن، مغز استخوان هر انسانی را به درد می آورد! جانکاه نیست!؟

فوتبالیست هستی و 23 سال سن داری،  نه از آن دست فوتبالیست هایی که عده ای درآمدشان را در بوق و کرنا می کنند و بسان اختلاسگر از آنها یاد می کند! آنها هم اختلاسگر نیستند و درآمدشان دست کم از راه فوتبال و زحمتی که برای آن می کشند به دست می آورند و صد البته خبر رانت واردات خودروهای لوکس آنها نیز همه را آزرد( این رانت را قوه قضائیه فسخ کرد اما دولت مصر به اجرای آن است!)، اما تو در فوتبال زنان فعالیت داشتی جایی که نه در کانون توجه رسانه ای بودن برایت نان و نوا می شود و نه از ارقام آنچنانی قرارداد خبری هست. ملیکا محمدی بامداد یکشنبه به دلیل سانحه رانندگی جان باخت؛ او هم به هزاران قربانی سالانه سوانح رانندگی پیوست سوانحی که در کنار خطای انسانی ریشه اصلی آنها به بی کیفیت بودن خودروهای داخلی و البته نقاط حادثه خیز جاده ای بر می گردد. بر پایه آمار رسمی در سال 1401 قریب به 19 هزار و 500 نفر از هموطنان در سوانح جاده ای جان باختند! این آمار جانکاه نیست!؟

چرا جانکاه است و اصلا هم سیاه نمایی شرایط نیست، وصف حال است و مرگ دو ورزشکار در روزهای گذشته این دو زاویه از شرایط اقتصادی کشور را خیلی تلخ یادآور شد؛ ورزشکارانی که اهل« چای دبش» نبودند؛ اما شاید اگر رانت چای دبش نبود؛ اکنون در میان ما بودند و خانواده هایشان داغدار نبودند. داغداری خانواده ها جانکاه نیست!؟ سید کمال هادیانفر رئیس پلیس راهوار فراجا هم  به تلخی این شرایط اذعان دارد، او روز سی ام آذرماه امسال گفت:« یا از مسیر تولید داخل یا از طریق واردات، باید خودروی ایمن در اختیار مردم کشورمان بگذاریم تا سلامت و امنیت هموطنان در هنگام تردد در محورهای مواصلاتی حفظ شود. آنچه ماموران پلیس راهور هر روز در جاده‌های کشور مشاهده می‌کنند، این است که اغلب خودروهای تولید داخل، بر اثر کوچکترین تصادفی، دچار صدمات شدیدی می‌شوند و بارها دیده‌ایم که بعضی خودروهای داخلی پس از برخورد با تابلوهای معمولی حاشیه جاده‌ها، به دو تکه تقسیم شده‌اند.»

مخلص کلام اینکه ورزشکاران نیز حق زندگی با آسایش و رفاه را دارند، همچنان که همه اقشار جامعه این حق را دارند و البته وظیفه کسانی که یا نمی توانند و یا نمی دانند باید این رفاه را ایجاد کنند و این همه دردجانکاه به خانواده ها تحمیل نکنند!

چاپ شده در روزنامه همدلی