پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه: جهان آرا خانم پاوه ای دختر روشن ضمیر و محبوب ملا نشات و نوه ی بی بدیل مولانا حسین محدث مشهور به مفتی فاوجی است وی به سال ۱۲۷۲ ه ق در بیت پدری و همسایگی مسجد دخان که بنای اولیه آن در سده‌ی دوم ه ق اتفاق افتاده، از مادر بزاد و دیده به جهان گشود.

هر آنچه از پدر و عم گرامی پدر و نیاکان و گذشتگان نیک سیرت استماع نموده و ازمکتوبات و دستنوشته های خاندان معاذی خوانده و برگرفته ام و از نقل قوالان چنین بر می‌آید جهان آرا خانم نجیب زاده ای متعلق به بیت علم و فقاهت و شاعره ای فاخره همچون ستاره ای پرفروغ بر پهنای سپهر شاهو و پاوه و اورامانات میدرخشد.

وی دختر روشن ضمیر و محبوب ملا نشات و نوه ی بی بدیل مولانا حسین محدث مشهور به مفتی فاوجی است و از جانب مادرش خاتون صراحی دختر میرزا قادر مستوفی شاعر شهیر که نصبش به خاندان میرضیاالدینی منتهی است و از جانب پدر از سلاله مولانا عبدالغنی اول امام و خطیب جمعه پاوه که سلسله انسابش به مولی المکرم شیخ قاضی جبرئیل محدث میرسد.

وی به سال ۱۲۷۲ ه ق در بیت پدری و همسایگی مسجد دخان که بنای اولیه آن در سده‌ی دوم ه ق اتفاق افتاده، از مادر بزاد و دیده به جهان گشود و وجودش روشنی‌بخش محفل و کانون خانواده ای شد که دودمانش از آغاز اسلام جزو داعیان و متولیان و مروجان دین مبین محمدی در شاهو و شهرزور و نواحی غربی ایران بودند و پدر نامش را جهان آرا خواند.

او در سایه‌سار بیت پدر رشد و نشونما کرد و در محضر پدر و اعمام بزرگوارش ملا کنعان قاضی پاوه و جاف و جوانرود و ملا مصطفی قاضی پاوه کسب علم و دانش نمود و چون بزرگ شده فضایی بود که در آن انفاس ذکیه اجداد را استنشاق می‌نمود، اقیانوس شعر و ادب را به کشتی قریحه و ذوق درنوردید و از ستارگان تابناک فرهنگ و ادب زبان مادری گشت وی در عنفوان جوانی با پسرعمه اش والی والاشٱن جنت مکان علی اکبرخان شرف الملک اردلان ازدواج نمود و به شهر سنندج عزیمت کرد و در کتابخانه عظیم خاندان اردلان پایه های علمی خود را استحکام بخشید و پدر هم به اقتضای این وصلت رخت از دیار خویش بربسته و تنی چند ازپسرانش را در زادگاهش بجای نهاده و خود در صفی آباد جوانرود که صفی خان سلطان میرضیاالدینی گوران در قرن یازدهم ه ق بنیان نهاده بود، مسکن گزیده و گاه در شهر سنندج به امور دیوانی اشتغال داشت.

این خاتون عفیفه سالها با پسرعمه اش زیست و آخرالامر علی اکبرخان طبق دستور حکومتی به دربار شاه ایران در تهران احضار و طی حکمی به حکومت اردبیل منصوب و به سبب ازدواج با شاهزاده خانم قاجاری ناچار از متارکه با جهان آرا خانم گردید از این رو برای دختر داییش علیرغم میل باطنی طلاقنامه فرستاد و از وی جدا گردید و جهان آرا خاتون هم طبق آداب و رسوم محلی به صفی آباد جوانرود عزیمت و در خانه پدری مسکن گزید و در پناه اعمام و برادرانش یعنی ملا عبدالله، ملا قادر و ملالطف الله و آقا هدایت گاه به امور خانواده و هر از گاهی به مطالعه کتب دستنویس مشغول بود.

در این اثنی طولی نکشید بعد از چند ماه حبیب الله خان ایل بیگی باباجانی از وی در محضر عموی والا مقامش ملا کنعان قاضی مقتدر پاوه خواستگاری کرده، خاتون جهان آرا طی مشورتی با اعمامش ملامصطفی و ملا کنعان و برادرانش آقا هدایت و ملا لطف الله و ملا قادر و غیره با وی ازدواج کرده و حاصل این ازدواج پسری به نام جهانبخش بیگ متولد سال ۱۳۱۶ه ق می‌باشد.

این بانوی نیکوخصال گلزار عمرش در پاییز سال ۱۳۲۸هق با خزان همنشین گشته و ندای حق را لبیک و در جوار پدر در روستای صفی آباد جوانرود آرمیده روحش شاد و راهش پررهرو مانا