برای آن سه سرو سوخته زاگرس/دکتر اسماعیل شمس
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه: سە روز است یارای چرخاندن قلم را و نوشتن را ندارم. شرمم می آید، بنویسم. چه فایده ای در نوشتن ما وجود دارد، وقتی آن که باید بشنود، نمی شنود؟ شرم دارم از نگاه کردن به چهره آن جوانان نازنین و جان باخته. شرمم آمد که عکسشان را زمینه نگارش این […]
- ۱۲ تیر ۱۳۹۹
- کد خبر 91070
- 3 دیدگاه
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه: سە روز است یارای چرخاندن قلم را و نوشتن را ندارم. شرمم می آید، بنویسم. چه فایده ای در نوشتن ما وجود دارد، وقتی آن که باید بشنود، نمی شنود؟ شرم دارم از نگاه کردن به چهره آن جوانان نازنین و جان باخته. شرمم آمد که عکسشان را زمینه نگارش این یادداشت کنم. شرم دارم در چهره هایشان بنگرم. کاشکی یاد می گرفتیم احساس شرمندگی را.
احساس شرمنده بودن نعمتی است الهی که ای کاش نصیب ما می شد. نمی دانم این سوختن و سوزاندن جنگل غیر عمد است یا عمدی، ولی الان اگر ذره ای شرم داشتیم و می دانستیم که نتیجه غفلت ما نه تنها سوخته شدن جنگل و جاندارانش که سوخته شدن و مرگ مدافعان و عزادار شدن خانواده هایشان است دیگر ذره ای و ثانیه ای غفلت نمی کردیم که غفلتمان چنان آتشی بیفروزد.
و اما یک توصیه:
آن سه یار زاگرسی و آن سه نازنین هورامان و کردستان رفتند و جانشان را دادند تا این جنگل ، تا این جانوران و ما بمانیم و در سایه آنها زندگی کنیم. می خواهم از کسانی که مصمم و یکدل می خواهند راهشان را ادامه دهند یک خواهش کنم. ای یاران آن سه یار، نیک بدانید که این سه یار، راه آن دو شریف و امید را ادامه دادند.
ممکن است از من دلخور شوید ولی از شما عاجزانه خواهش می کنم راه این سه یار زاگرسی را ادامه ندهید. جان شما از آن جنگلها بسی برای ما ارزشمندتر است. مگر در این دنیای بورس بازی و دلار بازی و سود شخصی در هر شهری چه تعداد مثل شما وجود دارند که جانشان را فدای جهانشان کنند؟
بی تجهیزات کامل و بی حضور آتش نشانان حرفه ای و رسمی هرگز دل به آتش نزنید.ما، هورامان و کردستان همه به شما نیاز داریم.از وقتی که تاریخ یادش است این جنگلها یا به شکل طبیعی سوخته اند یا دشمنانی چون آشوریان و یونانیان و مانند آنان و پس از آنان ، آنها را سوزانده اند و زمین سوخته کرده اند، اما آنها همچنان مانده اند. تا خداوندی هست که باران بباراند آنها باز هم از زیر آن زمین بیرون خواهند آمد چون ریشه اشان در آن خاک است و هیچ کس نخواهد توانست برای همیشه نابودشان کند.
و ما هم اگر می خواهیم خدمتی بلند مدت به آن جنگلها بکنیم، به جای آن که منتظر بمانیم تا بسوزند و خاموششان کنیم مثل نیاکانمان به جای کولبری برای از ما بهتران، با قرض و وام هم که شده است دام بخریم و در میان آنها رها کنیم که چرا کنند .ما باید در جنگل، هم زندگی کنیم و هم دامداری . وقتی ما مانند نیاکانمان در دل جنگل زندگی کنیم نه تفریح، جنگل هم دیگر هرگز نخواهد سوخت.و سرانجام ای دولتیان به داد هورامان برسید. دریغا که هورامان این گونه سیاه و سوخته و ویران شود.
سلام جناب دکتر شمس عزیز
ترویج حس بی تفاوتی در ” از شما عاجزانه خواهش می کنم راه این سه یار زاگرسی را ادامه ندهید” از شما بعید بود. البته احتمالا از سر ناراحتی این جمله را مکتوب ساخته ای…
اگر این اقدام عزیزان با نیت خالصانه صورت گیرد که می گیرد چه بسا رستگار شده باشند. و واقعا ما به وجود این عزیزان نیاز داریم و نباید این چنین از دستشان بدهیم.
ضرورت تجهیز و تجهیزات واقعیتی است که در قانون مدیریت بحران بدان اشاره و سازمانهای تجهیز کننده و آموزش دهنده و … مشخص شده اند.کافیست آنها به وظیفه خویش عمل کرده و یا عدم انجام وظیفه اشان پیگیری گردد.
اینکه ملل گذشته در عصرهای مختلف با جنگل و مرتع چه کرده اند مصداق لهم ماکتسبت است. و وظیفه این نسل جداگانه است. گاهی رفتن راه گذشتگان جز ضلالت و تباهی سرنوشتی ندارد.
اینکه جنگل خود را احیا می کند شکی نیست اما ما چرا آنرا به تباهی بکشانیم تا در شرایط تغییر اقلیم کنونی انتظار خوداحیایی آن را در بلند مدت داشته باشیم.
علفزار قطعا سال بعد زیباتر می روید ولی جنگل به سالها مراقبه و صبر و انتظار نیاز دارد. غصه ما درحوزه محیط زیست عدم وجود جوانه و نهالهای جوان درختانی است که انقراض آنها خسارت بسیار بزرگی است. بلوط سریع جوانه می زند اما آیا دارون و کیکم و شینگ و گلابی وحشی و غیره این چنین هستند؟
با بخش آخر یعنی رها ساختن طبیعت خود و روی آوردن به حمالی برای دیگران به ثمن بخس موافقم. امروز بسیاری از مراتع و علفزارهای منطقه ما بدون بهره برداری رها شده اند. کافیست با ماشین سری به جارهای دالانی بزنید تا عمق این فاجعه را نظاره گر باشید. یا در کانال همین سایت عکس آنرا مشاهده فرمایید. کمر جوانان ما در زیر بار سنگین مافیای قاچاق خرد شده و حداکثر دردوسال زمین گر می شوند و محتاج نهادهای حمایتی و علاوه برآن تولید بعنوان شاهرگ حیات هرملتی خشک و به صفر نزدیک می گردد تا جایکه علفزارهای شاهو و … به عشایر ایلامی و … اجاره داده می شود…
جناب شمس از دغدغه شما برای حفظ نسل فعال جوان سپاسگزارم.باید دغدغه تداوم کولبری را در عصر صنعت مدرن حمل و نقل داشته باشیم که قرار است رسمی گردد و این یعنی تداوم خسارت فرهنگی و جسمانی.. الخ….
ببخشید
محمود رستمی تبار
فیلم چی؟ فیلم سوخته شدن مراتع وبلوط ها را از نزدیک می توانیم بگیریم به شرطی که زیاد جلو نریم مبادا گرمای سوختن درختان بلوط روی پوست صورتمان اثر بدی داسته باشد
بسیار عالی بود درود بر دکتر اسماعیل شمس که حرف حق را بیان پمود