پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : چند سالی است که “ترافیک سنگین” و گاهی اوقات “انسداد تردد “در خیابانهای اصلی شهر پاوه به معضلی پیچیده و گرهی باز نشدنی که سلامت عمومی و فردی همه شهروندان ساکن و حتی مسافر و گردشگر را در معرض تهدید قرار داده است.

حاصل این معضل شامل و نه محدود به موارد زیر است :

●”مصرف فراوان اکسیژن رایگان” که متاسفانه عموما به آن توجه نمی شود. البته بهتر است یادمان باشد که ما داریم از این “نعمت رایگان” یا در واقع “ارثیه بجا مانده گذشتگان” ، فعلا سوء استفاده می کنیم. “آنها”با کاشت انواع درختان در کنار دره ها و دامنه کوهها ،”سرانه فضای سبز” را برای ما قدری افزایش داده اند.

●”اتلاف وقت شهروندان” که متاسفانه آن هم چندان مورد توجه قرار نمی گیرد. با قاطعیت میتوان گفت که در شرایط فعلی شهر پاوه،روزانه حداقل چند هزار ساعت وقت شهروندان در داخل و پشت فرمان خودروهای شخصی و عمومی تلف می شود.در یک جامعه مدرن و شهروند مدار، مدیریت شهری (بویژه شهرداری ) میتواند با ساماندهی این حجم “وقت تلف شده شهروندان “، در حل بسیاری از مشکلات استفاده بهینه بنماید.در جوامع امروزی به هر شهروندی توصیه میشود تا برای “حفظ سلامت روانی و جسمی” خود و حتی سایر شهروندان ، بخشی از وقت شبانه روزی خود را به انجام “فعالیت های داوطلبانه” اهداء نماید.

●”آلودگی هوا”که عموما حاصل گازهای خروجی از اگزوز خودروها است. متاسفانه میزان و مقدار این گازها در هوای تنفسی شهروندان در بسیاری از روزهای سال بیش از حد مجاز می باشد، شرایطی که موجب تهدید جدی برای سلامت عمومی و بروز انواع بیماریها از جمله “امراض تنفسی” میشود.

●”بروز و شیوع عصبانیت و اضطراب” که سلامت روان شهروندان را نشانه گرفته و میتواند درجه کارایی و تمرکز رانندگان و سرنشینان را کاهش داده و در بلند مدت منجر به “خستگی و فرسودگی زودرس” شود. علاوه براین ، روابط بین فردی شهروندان نیز دچار اختلال شده و در یک کلام “شادابی اجتماعی” رو به کاهش گذاشته و برعکس”خمودگی و افسردگی” عمومیت پیدا می کند.

●”افزایش احتمال سوانح رانندگی درون و برون شهری “که این احتمال در میان آن دسته از رانندگان خارج شده از ترافیک درون شهری به مراتب بیشتر است، زیرا از یک طرف توجه و تمرکز آنها کمتر شده و از طرف دیگر درجه خستگی ، عصبانیت و حتی خواب آلودگی آنها افزایش می یابد.

●”کاهش تعداد گردشگران” که در شرایط فعلی لطمه ای قابل توجه به اقتصاد نسبتا شکننده منطقه می باشد. یادمان باشد که یکی از ملزومات مهم توسعه “گردشگری پایدار” همانا وجود “راههای استاندارد و ایمن” از جمله “ترافیک روان” در معابر و خیابان های شهری و جاده های برون شهری می باشد.

چه باید کرد؟

میتوان مجموعه ای راهکار عملی و در همان حال ساده برای حل این معضل پیچیده و نسبتا مزمن ارائه داد که بخشی از این راهکارها نیاز به مشارکت آگاهانه شهروندان داشته و برخی نیز نیازمند مداخلات قانونی می باشند.

■در این رابطه ،مشارکت شهروندان می تواند شامل ولی الزاما نه محدود به موارد زیر باشد:

●عدم بکارگیری خودرو شخصی تا حد ممکن
●درصورت استفاده از خودرو شخصی، پرهیز از تک سرنشینی
●خودداری از پارک خودرو شخصی در خیابان ها و معابر عمومی به هر بهانه و دلیلی
● تهیه پارکینگ اختصاصی برای خودرو یا خودروهای شخصی و در غیر اینصورت بردن خودرو شخصی به پارکینگ عمومی
● پایبندی آگاهانه به رعایت مقررات رانندگی در درون و بیرون شهر
■ مداخلات قانونی نیز می تواند شامل ولی الزاما نه محدود به موارد زیر باشد:
●برگزاری کلاس “آموزش حقوق و وظایف شهروندی” برای اقشار جمعیتی مختلف ساکن در شهر پاوه (بویژه رانندگان ناوگان حمل و نقل عمومی) و الزام آنها به شرکت در این کلاس ها
● نظارت بر اجرای دقیق مقررات رانندگی و اعمال قانون بدون هیچ چشم پوشی توسط ماموران پلیس در درون و بیرون شهرها
●تلاش برای ساماندهی برخی مشاغل و دست فروشان مستقر در ورودی و خروجی شهر پاوه
●ممنوعیت پارک خودروهای شخصی و دولتی برای بیش از ۲۰ دقیقه در کلیه ساعات شبانه روز در معابر عمومی شهر پاوه و جمع آوری و توقیف کلیه خودروهای پارک شده بدستور دادستان
●تصویب عوارض یا جریمه معین ماهیانه برای پارک خودروهای شخصی و دولتی در کلیه معابر عمومی توسط شورای شهر
● نگهداری مبالغ حاصل از اجرای این مصوبه به منظور احداث حداقل دو پارکینگ طبقاتی در نقاط مناسب شهر با تمام تجهیزات استاندارد.
●عدم اجازه خرید خودرو به کسانی که فاقد پارکینگ اختصاصی بوده و متعهد به استفاده از پارکینگ عمومی نمی شوند.
●تلاش مداوم برای احداث پارکینگ طبقاتی در نقاط مناسب شهر