پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:شصت و سه سال پیش در سال ۱۳۳۵ اولین فرماندار شهرستان پاوه و اورامانات سوار بر خودرو از کرمانشاه به پاوه وارد می شود، فرمانداری شهرستان “پاوه و اورامانات” شکل می گیرد. و اکنون ده ها سال است جاده قزانچی پاوه به عنوان جاده اصلی مرکز استان به شهرستان پاوه شناخته می شود.

در سفری کاری به پاوه فرصت مناسبی است، در جایگاه مسافری بنشینم که ذکر شهر متفاوت هزار ماسوله را شنیده است قصد دارد پاوه هجیج اورامان تخت و نودشه و نوسود را ببینند و از قزانچی راهی مسیری شود که به نام جاده روانسر پاوه می شناسد ….. راننده فرضی من در این جاده، مقصد سفر – “پاوه” – را گم کرده است، چون نشانی از این شهر در تابلوهای مسیر نیافته است…

راننده فرضی من در سه راهی جوانرود چون تابلوی تعیین مسیر شهرهای جوانرود، ثلاث رادیده است و تابلویی جهت مسیر شهر پاوه را نشان نمی دهد، در مسیر اشتباه رفته است و شاید در جستجوی شهر پاوه به گردنه سیا طاهر! هم رسیده است …..راننده فرضی من در مسیر روانسر پاوه مستاصل پیش می رود در جاده ای که هیچ نشانی از مقصد نمی یابد و شاید در بی نشانی مقصد در جایی مانند قلعه گاه از ادامه مسیر منصرف شود…..

راننده سمج! فرضی من ۱۱۰ کیلومتر می پیماید و تازه در ابتدای حوزه راهداری شهرستان پاوه در کمال ناباوری و البته مسرت! برای نخستین بار تابلوی تعیین فاصله مسیر پاوه می بیند و امیدوار می شود که تنها ۱۰ کیلومتر تا مقصد فاصله دارد…..در این ۱۱۰ کیلومتری که پیمود نشانی از پاوه ندید، در این ۱۱۰ کیلومتر نشانی از هجیج نوسود شوشمی و نودشه هم نیافت…

راننده فرضی من وقتی به جایی معروف به “وزو کاروانسرا” می‌رسد یقین می کند مسیر را اشتباه آمده است با خود استدلال می کند مگر می شود جاده یکی از قدیمی‌ترین شهرهای استان در حد جاده روستایی و بدتر از آن باشد….. راننده فرضی من……آدرس دهی و ارائه اطلاعات در تابلوهای راهنمایی مسیر باید به نحوی انجام گیرد که برای یک راننده تازه وارد به مسیر همانند راننده‌ای که مسیر را در اثر تجربه آموخته است انتخاب مسیر به راحتی و بدون تاخیر و کاهش سرعت یا انحراف ناگهانی میسر شود….

تابلوهای راهنمای مسیر باید در فاصله قابل درک و رویت نصب شده باشد تا راننده در فرصت مناسب موقعیت مورد اطلاع رسانی به راحتی تصمیم گیری کند….توجه به تداوم اطلاع رسانی از طریق تکرار تهیه تابلو و مقاصد در تابلو ها مهم است اصل پیوستگی درد دل و دلنوشته در مورد این جاده بسیار است اما چه باید کرد؟!

باید شهر گمشده این مسیر – پاوه – را پیدا کرد! و مسیرش را نمایان ساخت …. مسیر نودشه نوسود اورامان تخت را نمایاند…. دست کم هر ۲۰ کیلومتر تابلویی فاصله و مسیر پاوه و نوسود و شوشمی را نشان دهد…..

به عنوان کسی که دو دهه است مداوم جاده تمام شهر های استان را دیده است در این سال‌های اخیر آنچه در مسیر روانسر پاوه و در بخش مربوط به اداره راهداری روانسر شاهد بوده ام. نمی تواند طبیعی باشد اگر خوشبینانه آنچه در جاده روانسر پاوه در حوزه راهداری شهرستان روانسر اتفاق افتاده است را غیر از عشیره بازی و تنگ نظری ندانیم حتماً نشان از ضعف فاجعه‌بار مدیریت راهداری شهرستان روانسر است.

پیشنهاد می گردد راهداری این مسیر از پاوه تا گردنه پلنگانه به اداره راهداری شهرستان پاوه سپرده شود ….در غیر اینصورت نسبت به انتخاب مدیری لایق، بیطرف و به دور از هرگونه تنگ نظری برای اداره راهداری شهرستان روانسر اقدام نمود.