یادداشتی پیرامونِ خبرنگاری: بعد از خبر…/ مجتبی مرادی
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : پیشتر و به مناسبتِ روزِ خبرنگار، چیزکی نوشته بودم که احتمالا در اینترنت در دسترس باشد، آن بار از کاستیها نوشتم و این بار از راستیها خواهم نوشت؛ راست است که خبرنگاری یک کار است، کاری تماموقت و حتی نفسگیر، لذا شایسته است کسانی که به این شغل و […]
- ۱۹ مرداد ۱۴۰۲
- کد خبر 103110
- بدون دیدگاه
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : پیشتر و به مناسبتِ روزِ خبرنگار، چیزکی نوشته بودم که احتمالا در اینترنت در دسترس باشد، آن بار از کاستیها نوشتم و این بار از راستیها خواهم نوشت؛ راست است که خبرنگاری یک کار است، کاری تماموقت و حتی نفسگیر، لذا شایسته است کسانی که به این شغل و بلکه هنرِ مهم و خطیر میپردازند، خود را یکسو کرده باشند و اینجا و آنجا به خاطرِ معیشت که این روزها بارِ گرانتری است مجبور به دیگر کارها نشوند.
راست است که ادبیات تنها یکی از عناصرِ کارِ خبرنگاری است، اما بیتردید یکی از مهمترینِ آنهاست، اگر مهمترین نباشد، پس ضروریست که دوستان به هر زبانی که مینویسند( فارسی یا کوردی) آداب و قواعدِ آن زبان را بدانند و مادامی که لباسِ پرافتخارِ خبرنگاری را به تن کردهاند، خود را به پاکیزهنویسی مکلّف بدانند.
راست است که شهرستانِ ما تیمهایی حرفهای برای گرداندنِ سایت و یا کانال ندارد که به پیرایش و ویرایشِ مطالب بپردازند یا به موقع و در لحظه خود را به محلِ وقوعِ خبر برسانند، اما بی هیچ تعارف و مجاملهای کسانی که در این حوزه کار میکنند، عموما انسانهایی دلسوز و مشتاق هستند که تنها یک روز در سال دیده میشوند، در حالی که حتی گرداندنِ یک کانالِ تلگرامی برای یک هفته و نه بیشتر کاری پرمشقت است که در پارهای اوقات خبرنگاران هم از سمتِ کارگزاران و هم از سویِ مردم آماجِ گلایه و احیانا سرزنش قرار خواهند گرفت.
در این باب، شایسته است که کارگزاران توجه و حمایتِ مستمر به امرِ خبررسانی و آگاهیبخشی داشته باشند، نه اینکه تنها یک روز و در برنامههایی گاه تشریفاتی هر کس قلم به دست گیرد و به این قشرِ زحمتکش لطفی بکند! از دیگر سو، مردمِ عزیز باید به سختیها و رنجهای خبرنگاری آگاه باشند و آن را امری لوکس ندانند، تا بیشتر بتوانند موقعیتِ دشوارِ ایشان را درک کنند و اگر صلاح دیدند قدردانِ زحماتشان باشند که بدونِ وجودِ خبرنگاران( حتی ضعیف و دور از نقطهی مطلوب) شهر در تاریکی فرو خواهد رفت و بعید نیست که تاریکی تلفاتِ بسیار و خساراتِ فراوان روی دستِ جامعه بگذارد.
راست است که در شهرهای کوچک، مثلِ شهر ما، خبر مرگ و میرِ افراد خبری مهم است، چون با عاطفهی مردم ارتباط دارد و شرکت در مجلس ختم و ترحیم در فضایی که دیگر فعالیتها غالبا در دسترس نیست، گاه تنها اکتیویتهی ماست، اما بهتر است این موضوع را کانالهایی تخصصی ( خاصِ اخبارِ اموات، چنانکه هست.) انتشار دهند، تا عرصه و مجالِ بیشتری برای امورِ مهمِ دیگر بماند، به علاوه ناخوشی و اندوه دستِکم روی صفحه کمتر ظاهر شود!
راست است که اخبار مهم است، اما تفریح، شادی، سرگرمی، اطلاعاتِ عمومی، علم، دین و فلسفه هم مهم هستند، شایسته است گردانندگانِ کانالها هندسه را رعایت کنند؛ هندسه در اینجا یعنی هر چیز به اندازه، درست و کافی ارایه شود، تا هر کس حظ و بهرهی خویش ببرد و کسی دستِ خالی نرود.
راست است که خبرهای زشت و درشت در همه جای جهان هست، اما نباید از خبرهای زیبا غفلت ورزید، خبرهایی که انسان را به زیستن، به عشق و به انسان امیدوار نگه میدارد. تعهد به انتشارِ خبرهایِ زیبا امری بسیار مهم و اثرگذار است و در درازمدت آنچه جهانِ ما و ما را نجات خواهد داد، همانا زیبایی خواهد بود.
راست است که اینجانب، ذرهای از بیکرانِ هستی هم نمیتوانم بود، اما به سهمِ خویش قدردانِ زحمات و کوششهای خبرنگارانِ شهر و دیار و منطقهی خویش هستم و برای ایشان در کار و زندگیشان بهترینها و زیباترینها را آرزومندم.