” کۆبانێ “،جنبش کوردستان و آزمونی تاریخی برای کوردان/ عرفان زمردی
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : ” مطالعه‌ی تاریخ برای کوردها از نان شب واجب تر است ” (کریس کوچرا،کوردشناس نامدار) با روی کار آمدن حکومت عبدالکریم قاسم در عراق و تعامل سازنده وی با جنبش آزادی خواهانه کوردستان،و در راس آن رهبریت کاریزماتیک جنبش،مرحوم ملا مصطفی بارزانی،پنجره امیدی بروی کوردها و کوردستان گشوده شد. […]
- ۲۰ مهر ۱۳۹۳
- کد خبر 9825
- 15 دیدگاه
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : ” مطالعه‌ی تاریخ برای کوردها از نان شب واجب تر است ” (کریس کوچرا،کوردشناس نامدار)
با روی کار آمدن حکومت عبدالکریم قاسم در عراق و تعامل سازنده وی با جنبش آزادی خواهانه کوردستان،و در راس آن رهبریت کاریزماتیک جنبش،مرحوم ملا مصطفی
بارزانی،پنجره امیدی بروی کوردها و کوردستان گشوده شد. اما زیاد طول نکشید این تعامل سازنده به تقابل ویرانگر مسبوق به سابقه و بلکه بسیار خشن تر از پیش در مواجهه با جنبش کوردها تغییر یافت!
در خصوص چرایی و چگونگی این رخداد،تحلیلهای فراوانی صورت گرفته است؛که هر کدام به نحوی از انحاء می تواند ناظر به بعدی از ابعاد پیچیده و تودرتوی این ماجرای تاریخی باشد.اما آنچه در این میان به تصور نگارنده به ویژه برای امروز جنبش کوردها و کوردستان، درس آموز و پندپذیر می تواند باشد و واقع بینانه‌تر می نمایاند، نگاه و تحلیل رهبر اقلیم کوردستان،مسعود بارزانی است که چون رهبری کارکشته و آزمون دیده انگشت روی نکته‌ای جوهری گذاشته است.
بارزانی در سرآغاز بخش نخست از جلد سوم کتاب بسیار ارزشمند ” بارزانی و جنبش آزادی خواهی کورد “که در آن به حوادث شورش ایلول کوردستان پرداخته است می نویسد:
بر خود لازم می دانم به این نکته اذعان کنم که در بسیاری موارد با حکمت و درایت و آینده‌نگری با عبدالکریم قاسم و حکومت وی تعامل نکردیم.شتابزدگی،بی درایتی و خودسری در بسیاری از کارها و تصمیمات ما کاملا مشهود بود؛ما تهدیداتی که حکومت قاسم را به شدت تهدید می کرد نادیده انگاشتیم،گاه چون دولتی موازی در چارچوب دولت عمل می کردیم و با این کار موجبات ترس و بیم عبد الکریم قاسم از آینده مورد تهدید وحدت عراق را فراهم کردیم و بدین ترتیب بهانه و دستاویزی قوی در اختیار نژادپرستان فاشیست و شووینی فرصت طلب پیرامون وی قراردادیم که دشمنی و کینه‌ای فوق العاده نسبت به ملت کورد و خواسته‌های ملی کوردها در دل داشتند.آنان از آن بهانه و دستاویز به خوبی استفاده کردند و موفق شدند عبدالکریم قاسم را به جبهه و جناح خود متمایل کرده، دیوار بی اعتمادی میان وی و ملا مصطفی بارزانی ایجاد کنند تا سرانجام توانستند از این شکاف بهره برداری کرده توطئه‌ای علیه وی تدارک دیده با کودتا عبدالکریم و حکومتش را سرنگون کنند.بی گمان اگر این شکاف ایجاد نمی شد و بارزانی و کوردها در کنار عبدالکریم قاسم باقی می ماندند بسیار بعید بود چنین کودتایی به سرانجام برسد.بارزانی همچنین اشاره می کند که کوردها با فاصله گرفتن از عبدالکریم قاسم عملا میدان را برای نژادپرستان شووینیست خالی گذاشتند و آنان نیز خلاء سیاسی ایجاد شده را پر کرده،بازی را به سود خود رقم زدند!(ص۱۱و۱۲) ناگفته پیداست که سقوط عبدالکریم قاسم به درجه نخست به زیان جنبش کوردستان انجامید و تنها برنده این بازی فاشیستهای نژادپرست عراق بودند که تا فروپاشی صدام حسین همچنان در قدرت ماندند و در این مدت چه هزینه‌های گزافی به ملک و ملت ما تحمیل گشت!
بخشی از اهمیت این نکته از آن روی می تواند باشد که بارزانی، رهبران جنبش کوردستان در آن برهه‌ی زمانی، که خود و پدر و برادر مرحومش نیز از آنان و بلکه سروگردن جنبش محسوب می شدند را در آن ماجرا مقصر می داند و مسئولیت آن بخش از اشتباهات را که به گردن آنان می افتد با شهامت و جسارت قابل تقدیر به عهده می گیرد و به جای مرحوم پدر و برادرش نیز حلالیت می طلبد!(ص۲۸) این مهم در تاریخ پر فراز و نشیب کوردها مسبوق به سابقه نیست که رهبری با آنچنان جایگاهی،چنین جسارتی داشته باشد؛آنچه تا کنون دیده و تجربه کرده‌ایم این است که نه تنها رهبران کورد بلکه عمده رهبران شرق همواره در توجیه عدم موفقیتهای جنبش ها، فرافکنی کرده و قصورهای احتمالی را به عهده‌ی این و آن انداخته‌اند!
امروز بحران کوبانی نمادی از مظلومیت ملتی چهل میلیونی است که توسط استعمار پیر و مکار انگلیس، پارچه پارچه شده و اینک، محروم از حق تعین سرنوشت از سوی گروهک سیاه‌جامگان کوته‌فکر کوردل داعش نام، مورد تعرض قرار گرفته است؛ملتی مسلمان که بی گمان از این مدعیان نادان بازی خورده، بسی بیشتر حقیقت دین را فهمیده‌اند که این چنین جوانمردانه از آب و خاک و نیشتمان و کرامت خود محافظت می کنند. اما در این میانه این قدرتهای منطقه‌ایی و جهانی هستند که بی باک از قربانی شدن یک شهر و یک ملت،مطامع سیاسی و اقتصادی خود را جستجو می کنند.اکنون برخی ها در پناه بحران آفرینی در کوبانی، حصاری امنیتی وحاشیه‌ای امن برای خود تدارک دیده‌اند و به اصطلاح توپ را به میدان دیگری حواله نموده‌اند. داعش در عمر کوتاه نکبت بار خود و از بدو تولد نامیمونش تاکنون همواره علیه انقلاب مردمی و آزادی خواه ملت مظلوم سوریه قد علم کرده است و تا حد زیادی هم در انحراف نگاه جهانی به انقلاب مردم سوریه موفقیت فرا چنگ آورده است و اینک بعد از حمله به اقلیم کوردستان، نوک پیکان حملاتش را مستقیم متوجه کوبانی و غیر مستقیم متوجه ترکیه نموده است تا به خیال خام خود، رژیم بعثی سوریه را بیش از این در حاشیه امن قرار دهند!
اما پرسش راهبردی برای کوردها این است که آیا آنان در دام بشار و تله‌ی داعش خواهند افتاد؟!
آیا از حادثه تلخ شکست جنبش ایلول و از درایت و ذکاوت تاریخی رهبر خود، بارزانی که در این اذعان جسورانه جلوه‌گر است بهره‌ی کافی و وافی خواهند برد؟! و در سایه‌ی چنین تجربه‌ی تاریخی گرانسنگی از دو دستاورد مهم جنبش کردها در یک قرن اخیر(استقرار حکومت اقلیم کوردستان و گشودگی پنجره دمکراسی و صلح و آشتی با کوردها در ترکیه) محافظت و پاسداری می کنند؟
یا اینکه از بتن و متن حادثه غفلت می کنند و به حاشیه می پردازند؟
آیا هیچ اندیشیده‌اند که مثلث شوم توطئه علیه کوردها،متشکل از ترکیه،سوریه و عراق با اردوغان و حزب عدالت و توسعه، ترک برداشته و یک ضلع آن در دهه اخیر- به هر دلیلی که فرض کنیم -به هم پیمانی با کوردها روی آورده است و گر نه، بشار اسد که به اتکای روسیان و داعشیان، هنوز سر جای خود نشسته است و امثال نوری مالکی ها نیز با همه تفاوتهای صوری که با صدامیان دارند نسبت به کوردها و مطالبات آنان تفاوت جوهریی با صدامیان ندارند؟! و اینک تضعیف و تخریب اردوغانیان به سود کدام طرف معادله است؟! کردان و مطالبات برحقشان یا بعثیان بشاری و صدامی در عراق و شام(داعش) یا آتاتورکیان در کمین نشسته‌ی کوردستان!!
مگر بدیل اردوغان و عدالت و توسعه در ترکیه و خارج آن چه کسانی هستند؟که بایستی برای خوش خدمتی به آنان،کوردها به آب و آتش زنند؟! مگر همانها نیستند که بیش از هشتاد سال تمام، تحت لوای علمانیت آتاتورکی، ماهیت و هویت ملت کورد را نشانه گرفتند؟!(بدیل عبدالکریم قاسم،که نهایتا و در اوج قله قساوت به صدام انجامید را نیز فراموش نکنیم)
چرا توقع بیش از حد معقول از این و آن داشته باشیم؟!
مگر ما دنبال منافع و مصالح ملت خویش نیستیم؟ که متوقع باشیم دیگران چنین نباشند؟!مهم این است که منافع ملت ما اکنون و در این شرایط بحرانی، بویژه درکوردستان ترکیه و اقلیم کوردستان با منافع دولت کنونی ترکیه گره خورده است که خوشبختانه منافع آنان نیز در این سوی دیده شده است و اینک بدخواهان، اینجا و آنجا به هر دری می کوبند که این معادله را به هر قیمتی که شده تغییر داده به نفع خود رقم زنند؛ که بی گمان بحران کنونی کوبانی تلاشی در این راستاست و هوشیاری رهبران اقلیم کوردستان و در راس آن بارزانی ودولت ترکیه تا این لحظه، فرصت را از کف دشمنان ربوده است؛ که امید است همچنان موفقیت در دوستی ملتهای منطقه رقم خورد و گر نه داعش، گردوخاکی چند روزه‌ست و فروخفتنی؛ آنچه ماندگار است کوبانی است و جنبش آزادی خواهانه‌ی کوردستان و آزمونی تاریخی برای کوردان
برای داعش/بۆ داعش
ئەی موسڵمان ناوی دزوو جەردە
دڵم لە کارو کردەت،پڕ لە خوێن و پڕ دەردە
خۆت لێ ناو ناوین مسوڵمان…
هێرش دەکەیتە کوردستان
خاکی پڕ گەوهەری کوردان
شەرم بتگرێ لەو ناوە
ئەی بێ شەرمی دزو جەردە
دەمامک لەسەر روومەتت بەردە
لە خوداو لە پێغەمبەر وتە کەم کە
تۆ چیت داوە لەو ناوە
چەتە بازی دزو جەردە
ناوی دینت لە خۆ ناوە
تۆی هۆی بێ دینی لەم ناوە
سلام آقای زمردی به راستی مطالب شما جالب هستند افتخار میکنم که معلمی مثل شما دارم
با سلام مجدد
دوستان آنچه برای بنده عجیب و جای سوال است این است که:
چرا هیچکدام از دوستان حتی موافقان، خود را معرفی نکرده‌اند؟!
مگر نویسنده‌ی این متن خود را با تصویر و نام کامل نشناسانده است؟!
به نظر شما این مهم از کدام لایه‌ی پوشیده‌ی فرهنگ ما حکایت می کند؟!
کاکه عرفان ده س خوش
خدمت تمامی خوانندگان بویژه منتقدان نکته‌سنج و نیز موافقان دوراندیش عرض سلام و ادب و احترام دارم
از بذل توجه و عنایت بزرگواران به این نگاشته تشکر می کنم
بی گمان این بیانگر حساسیت و دغدغه‌ی شماست نسبت به عواقب و نتایج حوادث اخیر منطقه و کوردستان و همین می تواند نقطه مشترک همه‌ی ما باشد به گونه‌ای که ما را دور هم و کنار هم گردآورد.
اینکه برخی دوستان رای و نظری متفاوت و گاه کاملا مخالف رای نگارنده دارند امری طبیعی است و می تواند باب گفتگو و مباحثه را بگشاید که ضرورتی حتمی و انکارناپذیر جامعه‌ی کوردستان است.
البته کاش برخی از دوستان منتقد و مخالف مقام بس رفیع نقد و استدلال را به آفت تهمت و افترا و گاه پیش داوریی غیب خوانانه تنزل نمی دادند اما در هر حال در چنین فضای کاملا احساسی،در مدار و حوزه عقلانیت عدول نکردن قدری مشکل می نماید و از همگان بر نمی آید.
با این اوصاف نیز بنده مجددا نخست بر روی همان دغدغه‌ی مشترک تاکید می کنم که عامل همگرایی و همدلی ما می تواند باشد و دوم تضارب آرا در فضای عقلانی که موجب رشد و غنای فرهنگی و هوشیاری فرزندان این مرز و بوم می شود که بی گمان هدف نگارش مقاله در این راستا بوده است.
اما در خصوص رای متفاوت و مخالف دوستان تاکید می کنم که نوشته‌های آنان را با حوصله و چندین بار خواندم گر چه پیشتر و بیشتر از این را اینجا و آنجا شنیده و دیده و خوانده بودم و ضمن احترام کامل به نظر این بزگواران، بنده تا این لحظه بر اساس واقعیات موجود(به زعم خودم) که در اختیار دارم همچنان روی حفظ دو دستاورد بزرگ جنبش کوردستان در یک قرن اخیر(استقرار حکومت اقلیم کوردستان و گشودگی پنجره دمکراسی و صلح و آشتی با کوردها در ترکیه) تاکید می کنم که با مثلث همکاری و نزدیکی اردوغان، بارزانی و اوجلان محقق می شود که به رغم همه تلاشهای پیداو پنهان دشمنان تا این لحظه این همکاری با همه فرازو فرودهایی که دارد همچنان در کار است.
پیام اوجلان مبنی بر امیدواریش به فرایند صلح و آشتی در ترکیه
اعلام همکاری نهانی و غیر رسانه‌ای ترکیه به حکومت کوردستان در مقابله با داعش توسط سخنگوی حکومت اقلیم،سه‌فین دزه‌یی
و اخیرا ورود نیروی پیشمرگ های کوردستان به کوبانی از طریق خاک ترکیه
چنین نگرشی را تقویت بل تائید می کنند و این تنها یک پیش بینی سیاسی است و بس آینده را فقط در آینه گذشت زمان می توان دید نه در پیش گویی خود حق پندارانه. موفق و سرفراز باشید.به شادی و ئازادی بژین.
آفرین برآقای زمردی! واقعا ملت کورد به چنین متفکران فرهیخته ای نیازدارد که بدون آنکه تحت تاثیر شعارهای فریبکارانه فرصت طلبان یا احساسات ساده لوحان قرارگیرد صادقانه درد ملت خودرابیان نموده و راه برون رفت را نشان دهد ومصلحت حقیقی حال وآینده ملت خودراتشخیص دهد ! چون واضح است شعار : مرگ مرگ سردادن فرهنگ وخوشایند ملت ستم دیده ما نیست. ملت ما برای نجات ازمرگ ورسیدن به صلح وآسایش مبارزه میکند پس باید ازدشمن تراشی وستیزه جویی جدا بپرهیزیم وبرقراری روابط حسنه ودیپلوماتیک باطرف های موثر؛ بویژه همسایگان راسرلوحه کار خودقرار دهیم اگر طرفی یک گام کوچک به طرف مابرداشت اورا تشویق کنیم تاگام های بیشتروبزرگتربردارد نه اینکه باتحریک مخالفان کارهایی کنیم که طرف ازگامهای اولیه خورهم پشیمان شده وبه صف دشمنان بازگردد
با سلام و تشکر خدمت کاک عرقان عزیز بنده به شخصه هر موقع نوشته های این بزرگوارا را مطالعه می کنم به راستی خیلی استفاده خواهم برد. در این نوشته موجز و درعین حال مستدل و زیبایشان حق مطلب و تا حدودی هدف اصلی این بحران آفرینی را بیان داشته اند. که اگر کمی منصفانه و به دور از تعصب و یک جانبه نگرانه آن را مطالعه نماییم پیام نوشته را دریافت خواهیم نمود.
بنده متاسفم بابت درج بعضی از کامنت ها که واقعا غیر منصفانه است. به سفارش و توصیه که جنابعالی می گویید بوده این ناشی از درایت و توانایی این بزرگوار در ابن زمینه است.و صد البته ایشان با یکیک کلمات آن هماهنگ و هم نوا می باشد..
جناب شهروند جنابعالی همین سطور پایینینوشته را که خوب مطالعه نمایی هم با الفبای سیاست تا حدودی آشنا می شوی و هم قضاوت نادرستی را نسبت به آقای زمردی انجام نمی دادی. محکوم کردن داعش و اعمال آنان زمانی توسط ایشان محکوم گردید. که بعضی ها برای ورودش هلهله می کردند.. لطفا کمی منصف باشیم
آقای زمردی تحلیل شما خیلی دقیق و درست است . تا بمیرد هر آن که در او غش باشد !
قطعا دوستانی که الفبای سیاسی را بلد باشند پی می برند که این نوشتار جانبدارانه هدفمند وشفارشی است بسیار متاسفم که داعش یابقول اقای زمردی اهل سنت عراق وشام که اقای اردوغان طرفدار انان است (البته استنباط بنده این است چرا که هر چه فکر کردم اقای اردوغان طرفدار کدام اهل سنت بوده) در شهر کوبانی در حال جنایت ونسل کشی است ان هم نسل کرد اقایان از حامی بی چون وچرا ی این جانیان دفاع میکنند اقایان منتظر هستید تمام کوبانی نابود شود وفردی چون اردوغان فقط نظاره گر البته نه ایشان مانع از رفتن مدافعان وبشر دوستان به کمک این بی دفاعان است که عین جنایت علیه بشریت است ان هنگام اقایانی چون زمردی مدعی است اردوغان جانی مدافع فلسطین وعراق وواهل سنت است!!!!!!!!!!!!11واقعا از شما بعید است که در شهری چون پاوه که در همان روزهای اول راهپیمایی جوانان غیورش فریاد مرگ برای این جاانی(اردوغان ) بر می اورند وشما در مقابل این احساسات پاک جوانان شهرمان ایستاده ای؟؟؟؟؟؟؟؟بیس مایه شرمساری است که بیاییم از کسی که همین امروز(22مهر 93) ملت خودش یعنی اقلیت بسیار بزرگ ترکیه با بیش از 23 میلیون نفر را بمباران میکند وان هنگام این جانی را مدافع ملت کرد می نامی!!!!!! ایا این عوام فریبی نیست قطعا انسانهای ازادی خواه وبشر دوست به این نوشتار نگاهی منفی دارند وان را سفارشی از جانب برخی می دانند که در لفافه از داعش طرفداری میکنند اما جرات نماین کردن ان را ندارد امیدوارم اقای زمردی از ملت کرد بابت جانبداری از فردی چون اردوغان که صدها هزار نفر مرگش را فریاد می زنند پوزش بطلبد واین نوشتار را اشتباه استراتیژیک بداند واصلاحش کند والا هیچ فرقی با ان داعشی که از اردوغان حمایت می شود فرقی ندارد وباید در مقابل این همه خونی که توسط داعش وهم پیمانش اردوغان به زمین ریخته می شود جوابگو باشد
جناب ضیایی فراموش نکنیم که دولت ترکیه درسالهای اخیربرای عضویت دراتحادیه اروپابه هردری زده ویکی ازشروطاتحدیه اروپابرای عضویت ترکیه درایناتحادیه تغیررفتارترکیه باکردهابود.فکرمیکنیدچراترکیه اوجالان رااعدام نکرد؟آیاجزاین بود که میخواست به عضویت اتحادیه در اید ؟پس تغییررفتارترکهافقط ازروی ناچاری بودوالان هم هرفرصتی به دست آورد برای ضربه زدن به کردها ازآن استفاده میکند نمونه آن بمباران امروزمواضع پ ک ک بود.
کاک عرفان درست است تضاد درنوشته ها مشاهده شد
یاترکی ترکی یا رومی رومی باش
ضمن تشکر از آقای زمردی عزیز، با نظرات آفای عبدالله کاملا موافقم
حسن نظر دولت اردوغان نسبت به کردها در چند سال اخیر به اثبات رسیده است حال دلیل این همکاری چه بوده است خیلی مهم نیست مهم ان است که این تعامل و همکاری به حدی رسیده است که شاهد یک کاندیدای کرد در کنار کاندیدای اصلی و منتخب دولت در انتخابات ریاست جمهوری هستیم
امری که اگر در سالهای گذشته و زمانی که کردها با دولت مرکزی درگیر بودند و هر روزانه تعداد زیادی از انها کشته می شدند سخنی از آن به میان می امد به رویایی بزرگ و دست نیافتنی تعبیر می شد.
ضمنا طرفداری اردوغان ازانقلاب مردم مصر؛ سوریه وهمچنین حمایت از فلسطینی هاواهل سنت عراق سبب شده که آمریکا؛ اسراییل ؛ عربستان؛ ایران ؛ امارات؛ وحکومتهای عراق؛ سوریه ومصر دل خوشی ازایشان نداشته باشند وهرکدام به نوعی آرزومند گرفتارشدن ترکیه وانتقام ازاردوغان هستند لذا وی نمیخواهد به سادگی دردام مخالفان منطقه ای وغربی خودگرفتارشود که این امرسبب شده ترکیه بدون مشارکت ناتو یا حداقل اءتلاف ضدداعش درقضیه کوبانی مداخله نکند درحالی که همه میدانند ترکیه پناهگاه صدهاهزارکردآواره ومحل مداوای هزاران زخمی منطقه کوبانی است
کاک عرفان عزیزباسلام،دلیل این همه علاقه شمابه اردوغان برام مشخص نیست،براستی شمابراین باوریدکه اردوغان دوست ومتحدخوبی برای کردهاست! فرمودیدکه کردهااشتباه کردندوازقاسم دورشدند،آیاکاک مسعوددوباره این اشتباه راتکرارنکردوخودراازدولت مرکزی دورنکرد؟قصددفاع ازمالکی راندارم ولی به تحریک همین اردوغان کردهامستقل ازدولت مرکزی نفت استخراج کردند وآن رابشکه ای شصت دلاربه ترکیه دادند که البته هنوز این شصت دلارهم پرداخت نشده ونتیجه آن قطع بودجه کردستان واین همه فشار برمردم بود!باتحریک ترکیه به محض اشغال موصل بارزانی اعلام همه پرسی برای استقلال کرد نتیجه آن چه شد جزاینکه نک پیکان حملات داعش متوجه مناطق کرد نشین درعراق وسوریه شد.برعکس جنابعالی بنده فکرمیکنم اردوغان بازیرکی تمام بین دولت مرکزی وکردهاتفرقه انداخت تادرین راستامنافع سیاسی واقتصادی خودراتامین کندوکردهاهم که همواره جای سیاست تحت تأثیراحساسات بوده اند به سادگی فریب خوردند.
باسلام ! فکرکنم آقای زمردی خیلی واقعی و دقیق موضوع راتحلیل فرموده اند ! ایشان اردوغان را دوست ومتحد کوردنمیداند بلکه وی را یک شریک سیاسی میداند که پرونده کردهارا ازترک وحشی بودن وممنوعیت زبان کردی دراماکن رسمی به جایی رساند که اکنون آنان به عنوان شهروند حقیقی حق دارند حزب رسمی خودرا داشته باشندتادرانتخابات شهرداریها؛ پرلمان و ریاست جمهوری آزادانه وباکاندیداهای خود باحزب حاکم به رقابت بپردازند واین یک روندبسیارمثبت است ومخالفان سرسختی دراحزاب سکولار فاشیست که قبلادرحکومت بوده اند دارد وکمترین اشتباه کردها دراین مسیرممکن است حزب حاکم را به نفع دشمنان ملت کرد تضعیف نموده وپروسه آشتی رابه بن بست بکشاند ! عالم سیاست عالم دوستی ورفاقت نیست بلکه میدان مذاکره برسر مصالح مشترک است که امروزه حزب عدالت وتوسعه وهمچنین کردها به آن نتیجه رسیده اند که مصلحت طرفین درمذاکره وآشتی است نه جنگ وخونریزی! به نظرمیرسد مشکل کردهای ضداردوغان بیش ازآنکه سیاسی باشد ایدءولوژی است وقطعا عقلای ملت کردنبایداجازه دهند مصالح بزرگ یک ملت فدای کینه های ایدءولوژی عده ای بی سیاست شود
ممنون از نوشته آقای زمردی اما تناقض در آن آشکار است از یک طرف سنگ طرفداری از کوبانی به سینه زده می شود واز طرف دیگر ترکیه واردوغان مدح می شوند در حالیکه روشن است کشتن کردها در کوبانی به دست اعراب جاهلی به کام ترکان عثمانی وبه میل بعثی های سوری ودر راستای مطامع روباه مکار انگلیس است آنچه برای ما اهمیت دارد این است که نباید خام وبدون اتکا به تجارب تاریخی این بار با ساز اردوغان رقصیده ومنافع ملت خود را قربانی کنیم واقعیت این است که کردها نباید بیش از این وسیله توجیه سیاستهای قدرتهای منطقه ای قرار گیرند انتظار از روشنفکران وتحصیل کردها بیش از آنست که با تحلیل های خام باعث سردر گمی بیشتر مردم شوند