سدی که خاطرات و هویت ما را زیر آب دفن می کند/ جميل ميلاني كارشناس ارشد علوم سياسي
پايگاه خبري تحليلي سلام پاوه : سد سازی و ارائه آمارهای کمی، به کدامین قیمت؟ سدی که خاطرات و هویت ما را زیر آب دفن می کند در دنیای پیچیده امروز که به عصر پست مدرن، فرا پست مدرن، عصر ارتباطات، دهکده جهانی، دنیای بدون مرز و عناوینی از این قبیل مشهور است، پیشرفت تکنولوژی و […]
- ۱۶ مرداد ۱۳۹۳
- کد خبر 7985
- 18 دیدگاه
پايگاه خبري تحليلي سلام پاوه : سد سازی و ارائه آمارهای کمی، به کدامین قیمت؟ سدی که خاطرات و هویت ما را زیر آب دفن می کند
در دنیای پیچیده امروز که به عصر پست مدرن، فرا پست مدرن، عصر ارتباطات، دهکده جهانی، دنیای بدون مرز و عناوینی از این قبیل مشهور است، پیشرفت تکنولوژی و فناوری کاری کرده است که زمان و مکان اهمیت اولیه خود را از دست داده و همه شهروند دهکده جهانی محسوب می شوند و ندای «جهان وطنی» طنین انداز شده است، اما همه این ها باعث نشده که «دنیاهای کوچک و دوست داشتنی» و «خرده فرهنگ ها» به حیطه فراموشی سپرده شوند و بر عکس فرصتی فراهم شده است تا به قول دریدا با «شالوده شکنی» فراروایت های موجود خودی نشان داده و تلاش برای بقا را ادامه دهند. این نوشته موضوعی را مورد بررسی قرار می دهد که در آن ماشین بلند آواز و میان تهی تکنولوژی به هر قیمتی به دنبال زیر گرفتن و له کردن دنیایی است که مملو از خاطره و هویت مردمانی است که قرنهاست در آن دیار زیسته اند و با عشق به آن ازلی و ابدی گشته اند.
اورامان منطقه ای است واقع در غرب ایران که در بین استانهای کرمانشاه و کردستان تقسیم شده است و بخشی از آن هم در کردستان عراق قرار دارد. مردمان این دیار از دیرباز به صداقت، سخت کوشی، مهمان نوازی و البته مظلومیت شهره بوده اند. طبیعت زیبا و بکر، کوههای سربه فلک کشیده زاگرس، رودخانه خروشان سیروان و گونه های مختلف جانوری و گیاهی آلبومی جذاب و تماشایی را پیش روی مهمانان و ناظران می گشاید. مردم این منطقه در دنیای کوچک اما زیبای خودشان به دامداری و کشاورزی و باغداری مشغولند دنیایی که دیوار ضخیم و محکم آن را جهانی شدن و مظاهر آن همچون شبکه های اجتماعی مثل فیس بوک و توئیتر و وایبر و … نتوانسته است به لرزه بیندازد و غنای فرهنگی و ادبی و دینی آن همواره زبانزد بوده است. اما اخیرا به لطف مسئولین محترم و در راستای محرومیت زدایی از این منطقه ساختن سدی بر روی رودخانه سیروان آغاز شده است که با واکنش گسترده و منفی از طرف مردم منطقه و فعالان اجتماعی و محیط زیست روبه رو شده است و خواستار توقف و تجدید نظر در ادامه ساخت آن هستند. البته تلاش برای عمران و آبادنی عملی نیکوست و جای بسی تقدیر دارد آن هم در منطقه ای که نیاز به توجه جدی مسئولین دارد. شاید کسانی که در آغاز شروع سد داریان خوشحال بودند که بلاخره یک پروژه عظیم در منطقه قرار است کلید بخورد، اگر می دانستند در ادامه مجبور خواهند شد ترک دیار کنند و همه خاطرات خود را زیر آب سد غرق و دفن کرده و دنبال سرپناهی دیگر باشند و زحمات مردمان بی ادعای دیارشان را می دیدند که چگونه خانه هایشان نصیب بیل لودر و چکمه های بولدزر و باغاتشان نصیب اره برقی جلاد می شوند، هیچ وقت به شادمانی نمی پرداختند. اگر از اول آن پیرمرد روستایی را می دیدند که با نظاره باغ قلع و قمع شده اش سیلاب اشک به راه انداخت و می دانستند که «چه فاجعه ای است زمانی که یک مرد می گرید» عطای پروژه را به لقایش می بخشیدند.
پروژه سد داریان در منطقه اورامانات نه تنها ضرورتی ندارد بلکه عملا هیچ گونه منافعی هم برای این منطقه در بر نخواهد داشت و در بهترین حالت به نام اورامان و به کام دیگران خواهد بود. اما برعکس هزاران دلیل بر مضر بودن و ناصواب بودن آن می توان برشمرد که تنها به نمونه ای از آنها اشاره می شود:
– اول این که با آب گیری این سد بسیاری از مردم روستاهای اطراف مجبور می شوند خانه و کاشانه خود را رها کرده راهی دیاری دیگر به ویژه شهرهای اطراف شوند این خود از نظر اجتماعی پیامدهای منفی به دنبال دارد و کوچاندن اجباری مردم از روستاها به سمت شهرها هم برخلاف برنامه چشم انداز و قول حمایت از مردم محروم و تلاش برای افزایش تولیدات دامی و کشاورزی می باشد.
– دوم این که منطقه اورامانات که به عنوان یک قطب باغداری به ویژه انار در منطقه معروف بود نه تنها عملا انگیزه ای برای کشاورزان باقی نمی ماند بلکه تا اینجا هم بسیاری از باغهای روستاهای اطراف عملا قلع و قمع شده اند و مسئولین ساخت سد با پرداخت بهای اندکی به باغدارانی که سالهاست در این منطقه تلاش می کنند؛ باغ آنها را از دم تیغ گذرانده اند.
– سوم این که چشمه آب بل که یکی از بزرگترین و پرآب ترین چشمه های غرب کشور است و ارزش معدنی بسیار بالایی هم دارد و خود از نظر اقتصادی هم منحصر به فرد می باشد، عملا با آب گیری سد از بین رفته و امکان نجات آن بعید می نمایاند.
– چهارم این که احداث این سد از نظر گردشگری هم ترکیب منطقه را به هم می زند و حتی راه ارتباطی منطقه را دچار مشکل می سازد و صرفا یک دریاچه مصنوعی ساخته می شود که در آینده تنها سهم مردم منطقه در آن نگرانی از آن است که مبادا فرزندان دلبندشان در آن غرق شوند.
آیا منابع آبی در کشور ما تا این اندازه زیاد و اضافیست که با آن دست به آزمون و خطا بزنیم و صرفا برای این که ادعا کنیم کاری کردیم و آمار عملکردمان را از نظر کمی بالا ببریم، پروژه ای غیرضروری را کلید بزنیم؟ به راستی نمی شد از سرنوشت غم انگیز دریاچه ارومیه و زاینده رود و هزاران تالاب و رودخانه دیگر در ایران عبرت بگیریم و قبل از آن که منابع آبی ارزشمندی چون چشمه بل از دست برود به فکر نجات آنها باشیم؟
اکنون که برخی از مسولین محترم «فیلشان یاد هندوستان افتاده» و تصمیم گرفته اند به هر قیمتی خدمتی انجام دهند، آیا بهتر نبود با انجام یک کار کارشناسی و یک مطالعه جدی مکان بهتری برای ایجاد سد پیدا می کردند؟ آیا نمی شد به جای ساخت سد، خدمتی دیگر در این منطقه انجام داد که به توسعه و آبادانی منطقه کمک نماید؟ چرا آن همه استعداد منطقه اورامانات از نظر طبیعی و گردشگری، دامداری و باغداری، پیشنه تاریخی، هنر و صنایع دستی نادیده گرفته شد و هیچ گونه تلاشی برای توسعه و تقویت آن انجام نشد ولی ساخت سدی با آن همه هزینه برای هم مجریان و هم مردم در دستور کار قرار گرفت؟ در وضعیت کنونی که بی تدبیری برخی کار را به اینجا کشانده است از دولت تدبیر و امید به ویژه وزارت نیرو، سازمان محیط زیست و استانداران محترم کردستان و کرمانشاه انتظار می رود با اقدامی جدی و مسئولانه نسبت به ادامه این روند واکنش نشان داده و جلوی فاجعه ای زیست محیطی و مرگ چشمه بل را بگیرند و صبورانه به درد دلی مردمی گوش فرا دهند که تمام گذشته و خاطرات تلخ و شیرین خود را در این منطقه جستجو می نمایند و ندای «هل من ناصری ینصرکم» سر داده اند.
جمیل میلانی
پژوهشگر مسائل سیاسی و اجتماعی
دیگر برای این حرفها وخون دل خوردن های به حق دیر شده است . بیایید؛ آن حداقل هایی را که با اجماع و پیگیریهای حق طلبانه هنوزمیتوانیم برای نسل های آینده پاوه وکل شهرستان با سرسختی تمام کسب کنیم ؛ ازدست نه دهیم ( درهمین سایت قبلا ذیل
نا مه ی مهندس دارستان به فرمانداردراین باره نوشته ام) . دردوجمله خلاصه میشود:
1- نجات بخشی علمی چشمه بل از طریق انتقال با لوله وتونل با همان تراز فعلی به بیرون سد
2- اختصاص سالانه حد اقل پنجاه ملیون متر مکعب از آب چشمه وسد وانتقال وتوزیع آن به کل شهرستان با چشم اندازی پنجاه
ساله برای شرب وکشا ورزی وصنعت شهرستان و بویژه نجات بخشی وتوسعه ی باغات !!!!!!
با عرض سلام خدمت آقای دارستان عزیز(پرویز وامیر ) واقعا آنان از فعالان بسیار فعال محیط زیست هستند. من مطمئنم اگر تمام مردم هورامان مجاب شوند که چشمه بل به وضعیت قبلی خود بر نخواهد گشت و با صرف صدها میلیارد تومان غیر ممکن است سد آبگیری نشود آنهاسر حرف خود خواهند ماند. مدتی است آنها هر چه ناهنجاری محیط زیستی مشاهده می کنند اعتراضشان بلند می شود وهمچنین همشهریان عزیز نودشه ای کم نیستند که در هر گوشه ای از این هورامان نسبت به معضلات زیست محیطی اعتراض دارند. اما جناب آقای دارستان بنده شما را به عنوان نماینده فعالان محیط زیست نودشه قبول دارم ومن نیز بعنوان نماینده روستایم شرکان می خواهم در منظر عموم یک نکته را به شما یاد آور شوم. سالهاست زباله های شما به سر مردم شرکان ریخته می شود. تمام محیط زیست شرکان پر شده است از زباله های شما آیا شما این زباله ها را می بینید ؟ من فکر می کنم می بینید زیرا کوچکترین زباله در محیطهای دیگر از دید شما پنهان نیست آخه شما فعال محیط زیست هستید.
مگر اینکه شرکان یک منطقه نامرئی از دید شما باشد یا یک آشغالدانی!
سالهاست خونابه های کشتارگاه شما بر روی روستای شرکان ریخته می شود آخه در نودشه حق این کار نیست . شما به عنوان فعال محیط زیست به کبک و بزکوهی و درخت وه ن و چشمه بل کار دارید اما نسبت به این همه ظلم نسبت به روستای شرکان ساکت هستید . اگر دلیلش این است بل خیلی خیلی مهمه ، آیا جان انسان مهمه یا چشمه بل ؟! آیا خبر دارید مدتهاست شرکانیها به دردهای لاعلاجی مبتلا هستند؟ همین الان که این مطلب را برای شما می نویسم بیش از 15 نفر شرکانی مبتلا به سرطان هستند و خیلیها در این یکی دوساله فوت کرده اند..خبر دارید آب روستای شرکان بشدت بوسیله زباله نودشه آلوده شده است؟
آقای دارستان ! من مدتهاست این اعتراضها را دارم می کنم حتی کارگروه بهداشت استان نیز چند وقت پیش آمد و گفت باید این زباله نماند اما در حد حرف ماند. نه امیدی به بخشدار دارم ونه به شهردار نودشه والبته هیچ امیدی هم به هم روستائیانم ندارم که بیایند و از من پشتیبانی کنند چون هر روز یک ماشین آشغال نودشه روی سرشان می ریزد و آنها بی خیال من فکر می کنم این درد هم دلیلش همان آشغال شما باشد.
بهر حال امید دارم شما به عنوان فعال بزرگ محیط زیست هورامان قبل از هر چیز از خودتان شروع کنید و آشغال نودشه را از سر مردم بیچاره شرکان بردارید چون رطب خورده را کی کند منع رطب.
جناب آقاي شمس عزيز
با سلام
مشكل مكانيابي نادرست جايگاه دفن زباله نودشه چيزي نيست كه كسي از آن بي اطلاع باشد و اگر در اين موضوع كوچكترين تقصيري را بر گردن اينجانب بگذاريد فكر كنم جانب انصاف را نگرفته ايد. اگر اينجانب ادعا كنم كه اين مساله اولويت اول دغدغه هاي زيست محيطي من بوده است سخن راستي بر زبان نياورده ام . اما بارها من به اين موضوع اعتراض كرده ام و با اين پاسخ كه مكان فعلي با نظر كارشناسان انتخاب شده و كمترين نفوذ پذيري را دارد !!!! مسأله را سرپوش گذاشته اند. اگر شما پيشنهادي داريد ( از جمله ايجاد ايستگاه هاي تفكيك زباله براي بازيافت ، تغيير مكان و …. ) من در راه خدمت گذاري و همكاري حاضرم . برادر بزرگوار به جاي توجه به ظاهر قضايا بايد به ريشه يابي مشكلات پرداخت و نظر بنده به عنوان برادر كوچك شما در موردمسائلي كه مطرح نموده ايد به قرار زير است:
1- اگرچه بر حسب غريزه هر انساني بزرگترين سرمايه و داشته اش ، جان عزيزش مي باشد . اما در ديدگاه كلي جان يك انسان مهمتر از جان يك بز كوهي نمي باشد و فراموش نكنيم كه همه مشكلات محيط زيست ناشي از افزايش جمعيت انسانها و توسعه نادرست و فرهنگ مصرف گرايي است . در چند سال گذشه حجم زباله هاي نودشه چندين برابر شده است و اينجاب بارها مخالفت خود را با توسعه نودشه بيان كرده ام تا جايي كه مورد دشنام و ناسزاي مردم قرار گرفته ام .خدمت شما عرض كنم كه آنچه بيشتر آبهاي زير زميني شركان و كل منطقه را تهيديد مي كند نه خونابه حيوانات بلكه مواد پلاستيكي ، كود و سموم شيمياي ، مواد شوينده و …مي باشد كه بسيار خطرناك بوده و هر روز بيشتر و بيشتر مي شود و بدون توجه به تبعات آن وارد چرخه طبيعت مي شود . حداقل كاري كه من توانسته ام انجام بدهم اين است كه زباله هاي قابل بازيافت منزل خودمان را تحويل خريداران دوره گرد داده و سعي كرده ام كه اين فرهنگ را در ميان مردم تشويق و ترويج كنم.
2- بنده به نتايج آزمايش هاي ميكروبيولوژي و … آب شرب شركان دسترسي نداشته ام و در مورد آلوده بودن آن و ارتباط آن با بيماري سرطان در شركان نمي توانم اظاهر نظر كنم و تخصصي هم در اين زمينه ندارم . اما هيچگاه منكر تاثيرات اين جايگاه نه تنها بر شركان بلكه بر خود نودشه نيستم و اين اعتراض شديد مردم شركان است كه بيشتر مي تواند نتيجه بخش باشد تا هشدارهاي من نوعي كه در نودشه زندگي مي كنم
3- اينكه ما را رطب خورده قلمداد مي كنيد و انتظار داشته باشيد كه موضوع سد داريان كه اكوسيستم منطقه اي را كه زادگاه ما و شماست براي مدتهاي طولاني تهيديد خواهد نمود با موضوع جايگاه دفن زباله نودشه كه با اندكي خودآگاهي و اعتراض مردم عزيز شركان به راحتي حل خواهد شد ، يك اندازه اهميت داشته باشد فكر كنم زياد منطقي نباشد !!!
با تشكر فراوان از شما و به اميد روزهاي بهتر
خدمت تمامی دوستانی که با تکیه بر منطق نادرست صرف هزینه های زیاد یا ملی بودن پروژه یا کار از کار گذشتن قصد مقابله با این جریان روشنگر را دارند باید عرض شود تا آنجا که من نوعی به خاطر دارم افراد زیادی از همان ابتدا با این طرح نسنجیده مخالف بوده و تک تک تبعاتی را که امروز به عینه می بینیم پیش بینی می کردند. منتها تصور غالب در منطقه ما بیشتر بر جنبه های به ظاهر مثبت این سد تأکید داشت چرا که هیچ پروژه ای در این ابعاد در منطقه اجرا نشده و همین مساله مانع این شد تا یک اجماع بر علیه این پروژه صورت گیرد. شکل گیری گفتمان زیست محیطی معمولا زمان بر و بیشتر مبتنی بر حافظه تاریخی ملت هاست. تا زمانی که سطح رودخانه تایمز لندن بر اثر آلودگی هوا سیاه نشد اعلامیه هوای پاک انگلستان به تصویب نرسید. اگر در دهه نود میلادی مردم مکزیکوسیتی بر اثر دود و دم در خیابان غش نمی کردند امروز این شهر موفق ترین الگوی مبارزه با آلودگی زیست محیطی در جهان نبود. آمریکایی که یک زمان پیشتاز ساخت سدهای آبی در جهان بود امروز در حال تخریب آنهاست. متأسفانه ین سرشت آدمی است که باید خود تجربه کند تا درس بگیرید. حال که این گفتمان در منطقه در حال شکل گیری است باید با تلاش و آگاهی بخشی بیشتر این رویه را سرعت بخشید. شکل گیری فرهنگ و گفتمان پاسداشت محیط زیست بهترین راه مقابله با تحریب آن است. حداقل تجربه جهانی این گزاره را قویا اثبات می کند.
نباید از طرح صحبت های غیر منطقی ای که برای مردم هیچ نقشی قائل نیستند و فکر می کنند همه چیز از جایی دیکته می شود نگران بود بلکه باید قویا و به صورت علمی و به دور از احساسات و در چهارچوب قانون تبعات اجرای این پروژه را به صورت شفاف برای همگان تشریح کرد. یقینا هیچ مقام و سازمانی با اجرای این پروژه قصد آسیب رساندن به منطقه را نداشته و هدف دولت نیز خدمت رسانی به مردم است. اجرای پروژه های بدون مطالعه کافی چیز غریبی نیست. در بسیاری از کشورها این پروژه ها به صورت مداوم بررسی و مرتبا تبعات و مزایای آنها در قالب مدل های هزینه فایده بررسی می شود. مجریان این طرح به هر گونه ای که بوده است تبعات زیست محیطی این پروژه را برآورد نکرده اند حال که مسئله روشن شده و تمامی کارشناسان و متخصصان این پروژه را فاقد توجیه فنی و زیست محیطی و اقتصادی می دانند چه ایرادی دارد که جلوی ضرر بیش از پیش آن گرفته شود. کجای این منطق قابل ایراد است.
فقط حرف وحدیث/ عمل چه؟
متاسفم برای آنهایی که در برج عاج خودشان نشستن و در مورد منطقه ما نظر میدن
و متاسفم برای کسانی که فقط به منافع اقتصادی فکر میکنند
اتفاقا نوشته آقای میلانی حرف دل همه بچه های اورامان است
ما روستاهامون و خاطرات بچگیمون زیر آب میره؟
ما گذشته مونو از این به بعد کجا ببینیم؟ ما باید در شهری غریبه دنبال سرپناهی دیگر باشیم
شمااااااااها که آواره و دربه در نمیشین
جالبه بعد اینکه جیب همه پر پول شد وبیش از 3000 هزار نفر در این سد بخت برگشته ارتزاق نمودند وسبیل خیلی ها از پول های ان چرب شد فیلمان یاد هندوستان کرده که ای بابا اصلا ما سد میخواهیم چکار ! مطلب نویسنده برام جالبه این همه ایه یاس خواندن برای یک پروژه که سالها زمان برد تا عملی شد چه تلاشهای که نشد! اما دوست عریر مگه صادرات انار این دو روستا چقدر بوده؟مگر نه اینکه هر پیشرفتی هزینه ای هم داره؟ اصلا بفرمایید جاده را هم بردارند یه هویی بشیم همون ده کوره های قدیم ! کار انجام شده بیاید ازش استفاده بکنیم همین>
هی می خواهیم ننویسیم …
ای بابا هی می خواهیم ننویسیم به کار و زندگی و امورات شخصی رسیدگی کنیم ولی مگه می زارن این خودشیفته هایی که دارن برای ماه کبریت می کشن . روی صحبت ما با شما عالیجنابانی هست که چندیدن سال است در کلیه عرصه های فرهنگی و اجتماعی و … این شهرستان مفقودالاثر بوده اید حالا معلوم نیست … ادامه در http://www.paweh.blog.ir
سلام آقای صالحی عزیز و خسته نباشید ما با این مطلب به روز هستیم امیدواریم حضور شما رو دراین وب سایت بیشتر ببینیم چرا که اصحاب رسانه باید از تمامی دیدگاه ها مطلع باشند چه نویسنده مشخص باشد چه نباشد این در شهعروند بودنش و دغدغه مند بودنش توفیری ندارد هدف اصلی شهر عزیزمان پاوه است و از کسانی که مقاله می نویسند این امید می رود که رزومه و پیشینه روشن و فعالیت درخورشانی داشته باشند و صرفا به دست گرفت قلم و نوشتن دردی را دوا نمی کند منتظر حضورتان هستیم امیدوارم تایید بفرمائید و مثل نظرات قبلی به بایگانی سپرده نشود. http://www.paweh.blog.ir
کاملا با نظر آقای یوسفی موافقم
اولا دوست گرامی تاحالا کجا بودین؟؟
دوما مگر هزاران سال ما به اون شیوه زندگی کردیم چه به داشته هامان اضافه شده بود که از این ببعد بشه؟؟ما باید کی تغییر وتحولی انجام بدیم ما کی باید خودمونو عوض کنیم
شهروند محترم
مطالب شما کاملاً مغرضانه و کورکورانه است، اکنون که همه متوجه شده ایم که این حرکت و اقدام اشتباه است پس بهتر است جلوی آن گرفته شود و به قول آقا یا خانم “ناشناس” : جلوی ضرر را هروقت بگیریم منفعت است.
سلام
بسیار مطلب و تحلیل جالب و جامعی بود
این نگاه به منطقه در بین تحصلیگردگان ضعیف است و باید تقویت شود
کمتر ازدید هویتی و اجتماعی مسله بررسی شده
تشکر میکنم
با سلام خدمت همه دوستان
مساله محيط زيست چيزي نيست كه بتوان به سادگي از آن گذشت. سد داريان در دوره جناب آقاي احمد نژاد مجوز زيست محيطي گرفته است در حالي كه در همين دوره محيط زيست ايران در رتبه بندي جهاني 64 مرتبه سقوط داشته است.حال با روي كار آمدن دولت تدبير و اميد جناب آقا دكتر روحاني اميدها براي حفظ ميراث طبيعي ايران عزيز افزايش يافته است. به قولي ” زمين ارث پدري هيچ كس نيست امانتي است از فرزندان ما ”
مشكلات محيط زيست ما حل نخواهد شد مگر زماني كه همه ما درك كنيم كه منافع واقعي ما در منافع جمعي نهفته است و خدمت همه كساني كه فرياد پروژه ملي و دير بودن و اتلاف سرمايه سر مي دهند عرض كنم كه جلوي ضرر هر زمان گرفته شود منفعت است
در اهميت حفظ محيط زيست و دستكاري هاي مخرب در طبيعت همين را بگويم كه طبق قانون پروانه ( اثر پروانه اي ) كه به صورت علمي در اكولوژي اثبات شده است :
( بال زدن يک پروانه در يک نقطه خاص از دنيا مي تواند سبب ايجاد يک گردباد بزرگ در نقطه اي ديگر از جهان شود.)
بياييد خرد ورزي را پيشه كنيم و درياچه اروميه را عبرت خود كنيم
دست در درست هم نهيم به مهر / ميهن خويش را كنيم آباد
با تشكر از آقاي ميلاني و سايت خوب سلام پاوه بابت انتشار اين مطلب.
تقريبااكثر كارشناسان و متخصصان برجسته كشور در حوزه آب و محيط زيست متفق القول هستند كه سد داريان فاقد توجيه اقتصادي ، زيست محيطي و اجتماعي مي باشد.
به نظر بنده بايد قبل از آنكه دير شود و تغيرات برگشت ناپذير شكل گرفته و معيشت هاي كاذبي به وجود اين سد وابسته شود و وضعيتي مانند آنچه كه در مورد درياچه اروميه روي داد، شكل بگيرد بايد مردم منطقه موضوع را در قالب يك طومار به اطلاع مقامات بلند پايه كشور رسانده و خواستار رسيدگي جدي به اين مساله شوند.
با تشكر
قابل توجه نوسینده محترم در کل منابع آبی کشور ما زیاد نیست . ما در یک منطقه نیمه خشک هستیم و پیش بینی ها هم امیدوارکننده نیستند.
سد داریان از نظر منابعی آبی کوتاه مدت برای منطقه ما هیچ نفعی ندارد!
کانی بل می توانست آب شهرستان پاوه را تامین کند که کسی اقدامی نکرد.
بجا بود اینهمه سرمایه گذاری بایستی برای استفاده از کانی و آب معدنی بل این سد خدایی با میلیون ها لیتر آب معدنی صورت می گرفت که نشد.
سد داریان می تواند برق شهرستانهای کردنشین غرب را تامین کند.
سد دارایان می تواند به رونق گردشگری و تفریحی شهرستان پاوه کمک شایانی نماید.
سد دارایان می تواند منبع خوبی برای پرورش ماهی باشد.
سد دارایان در کوتاه مدت موجب رونق بازار کار و با پرداخت خسارت افزایش نرخ زمین های مجاور شد.
سد دارایان می تواند در آینده اثرات فرهنگی زیادی بدنبال داشته باشد در صورتیکه مسئولین فرهنگی و روحانی کاری نکنند ممکن است بسیار زیانبار هم باشد.
سد دارایان موجب کوچاندن چند روستا شده است. مسئولین می بایستی در همان اطراف زمین مناسبی برای اسکان مهاجرین و جلوگیری از مهاجرت به شهر ها را فراهم می کردند..
امید می رفت که نویسندگان محترم با دیدی همه جانبه موضوع را بررسی می کردند.
سد دارایان نیازمند مطالعات همه جانبه اثرات محیط زیستی و اجتماعی واقتصادی گسترده ای بوده که انجام نشده است.
راستی واقعا خود دارایان از نظر محل اسکان خانه ها موقعیت بسیار نامناسبی دارد. احتمال دارد میلیون ها تن سنگ و صخره هرآن ریزش بر سر مردم زحمتکش دارایان بر اثر زلزله , انفجار و …. فروریزد مسئولین قبل از واقعه در فکر علاج باشند. انفجارات سد دارایان بسیاری از این صخره ها را آماده ریزش کرده است.
کاش سد دارایان می توانست آب باغات روستای ورا را تامین کند.
کاش با زدن تونلی بخشی از آب دره دارایان را به وراء انتقال می دادند.
سد دارایان می تواند دشت های ثلا ث و سرپل را سیراب و به صادارات آب شرب به عراق کمک کند و مسئولین به فکر حق آبه برای شهرستان پاوه باشند.
ظاهرا کار از کار گذشته و بیاییم با حسن نظر به فکر استفاده مطلوب و موثر واز این سرمایه گذاری هرچند تلخ باشیم و نگذاریم هویت اصلی فرهنگی و اجتماعییمان هم دچار تهاجمات نامطلوب متععد گردد. زنگ خطر برای مسئولین اجتماعی و فرهنگی کشور بصد در آمده است. بیاییم از سد دارایان برای تقویت فرهنگ اصیل خویش باشیم و حریصانه بدنبال هویت های جعلی نباشیم. بیاییم تا مسافرین را در طی اقامت مجبور به تبعیت از آداب و رسوم اصیل خویش نماییم.
دوستداران محیط زیست خطر بعدی سد دارایان سیستم های انتقال برق است که ممکن است مراتع جنگلهای بکر منطقه را هدف قرار دهد.
با تشکر فراوان از جمیل میلانی عزیز،مطلب بسیار پربار و جذابی بود.
به امید توقف کامل سد داریان
دوستان عزيز پژوهشگر ،كارشناسان محترم ارشد درعلوم وفنون مرتبط با جغرافيا و سياست و فرهنگ : ايراد كلي كه بر نكته نظرات و مقالات دير هنگام شما وارد و جاي تامل و تاسف دارد اين است كه طي چندين سال كه عمليات سد سازي شروع شده است ، كوهها و كمرها تسطيح ، باغ ها و زمينهاي كشاورزي مجاور سد تمليك و ويران شده و منطقه وسيعي از رودخانه و باغات و آبشار و طبيعت بكر و دست نيافتي منطقه دچار دگرگوني و تخريب شد ه است از همان اوايل كار و مناسب بودن طرح نكته نظرات، اعتراض ها و حتي تحصن ها در مراجع ذي صلاح و ارائه نظرات كارشناسي و متقن ومستند منوط بر غير كارشناسي بودن ويا توجيه اقتصادي و فرهنگي نداشتن اين پروژه ملي و يا اثرات ويرانگر بر اكوسيستم و توپوگرافي و ميراث هاي فرهنگي و معنوي و تغييرات مخرب زيست محيطي و آب وهواي ميشد جلوي اين كار عظيم را گرفت .حال كه عمليات سد سازي با صرف ميلياردها تومان بودجه در حال اتمام و آب گيري آن بزودي شروع خواهد شد اعتراض ها و تشويش افكار مردم و مايوس شدن آنان از اين پروژه بزرگ توسعه اقتصادي راه بجاي خواهد برد .
دوست عزيز حال كه وضعيت به اين مرحله رسيده است و همه ما خواب بوده ايم و ميلياردها تومان پول خرج شده است اگر با محاسبات علمي براي شما ثابت شود كه ضرر اين پروژه از نظر اقتصادي و … از منافعش خيلي بيشتر است. نظر شما چيست ؟ آيا بايد به اين ضررها تن در داد؟
جناب یوسفی فراموش نکن که جلوی ضرر را هروقت بگیریم منفعت است.
الان بهتر است که این مسئله مطرح شود و اگر راهی دارد برای آن اندیشیده شود نه اینکه بعد از آبگیری و اتمام کار.