پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : واقعه پاریس بسیار تلخ بود و حکم بر ناروا بودنش در دادگاه وجدان های بیدار حکمی روا و به دور از چون و چراست. خشونت عریان در درازنای تاریخ تو بر توی بشر امری بسیار استثنایی وتعجب بر انگیز نیست ، اگرچه بسیاری از مصلحان ونیک اندیشان در تبدیل نشدن آن به یک قاعده ، بسیار کوشیده اند اما تبعیض های نا روا و تناقض های نفرت انگیز، همیشه انگیزه و خاستگاه خشونت در اشکال مختلف آن شده اند . دامن زدن به خشونت لزومأ ریشه دینی وعقیدتی نداشته و مخصوص شرق ، غرب ، آمریکا ، اروپا ، خاورمیانه یا خاور دور نبوده است.گاهی با کمترین بهانه وزمانی بر اساس برنامه خشونت چهره نموده و آرامش را زدوده است . بسط این مطلب موضوع این نوشته نیست.

آزادی بیان همزاد انسان و اجزا و اضلاعش از دستاوردهای نیکوی عقل جمعی انسان ها و به بهترین شیوه مورد تاکید آیین رهایی بخش اسلام است و دفاع از آن بایسته و بلکه شایسته ی هر مسلمانی است. بدیهی است وقتی که این پنجره گشوده شد راه برای ورود رایحه های روح نواز هموار می گردد و با استفاده از این فرصت ما می توانیم به هماوردی فرهنگی پرداخته و هر تهاجمی را متناسب باخود با بهره گیری ازآموزه های ارزشمند دینی و ملی بدور از هیاهو و هتاکی پاسخ گوییم اما از پنجره ی باز آزادی بیان بعضا وزش های مشمئزکننده و آزار دهنده ای نیز جواز عبور می یابند، در مقام گفتار و بیان هر کسی می تواند آنچه را که می خواهد بیان کند اما استهزا و هتک حرمت و خود را حق وآزادی خواه و جمع بزرگی را باطل و خشونت طلب دانستن و آنگاه استفاده از تمامی امکانات پیدا و پنهان در جهت القای یک سویه ، تحریک احساسات ، ایجاد آزردگی و سپس بهره گیری از نتایج غیر قابل پیش بینی و محتمل آن دوباره در راستای اهداف، جفای آشکاری است بر گوهر گران بهای آزادی وفرزند دلبندش یعنی آزادی بیان ..

توهین هیچگاه بدون انگیزه صورت نمی گیرد. بدون شک به آن کاریکاتوریست و یا قرآن سوز و فیلم ساز قبلی وگردانندگان مجله فعلی و آن ؟؟؟…. بعدی پیش زمینه ای فکری از اسلام را فروخته و در آن راست و دروغ را درهم آمیخته و می آمیزندا. برای آنان هر آنجه را می خواسته اند از اسلام و آزادی ودموکراسی وتروریسم و….بَزَک کرده ، در ویترینی آراسته نهاده اند. حال هر از چند گاهی این اسیران افکار، اجیرِ انتشار پاره ای از اجناس آن ویترین می شوند و جالبتر اینکه پس از انتشار هم رهایش نمی کنند و عکس العمل ها را هم دلیل اثبات ادعا های خویش می گیرند که ” اعمال خشونت آمیز مسلمانان را بنگرید.” براستی طنز گونه ای است درآمده در قالب آزادی بیان . خود می گویند ، تهمت می زنند ، تحریک می کنند وسپس پاسخ ها وعکس العمل ها را رصد کرده و بانگ بر می آورند که بیایید وخشونت را عملأ ببینید وتئوری ما را که ” اسلام دین خشونت است ” بپذیرید . بر این باورم که وظیفه ی همه ی ماست تا با برخوردهای متین فکری و فرهنگی بکوشیم این چرخه ی معیوب را برای همه تبیین و تفسیر کنیم چرا که به بیان زیبای اقبال لاهوری:

زندگانی بر مُراد دیگران /   جاودان مرگ است نی خواب گران

وسخن آخر باز هم از اقبال:

این سخن آراستن بی حاصل است / بر نیاید آنچه در قعر دل است

گرچه صد نکته بگفتم بی حجاب / نکته ای دارم که ناید در کتاب

گر بگویم می شود پیچیده تر / حرف وصوت اورا کند پوشیده تر

پس بسی فراتر ازکلام و ورای هیاهوی رسانه ای و خشونت پراکنی و بدون توجه به امراض واغراض پیدا وپنهان بگذار بگوییم وبنویسیم و بگویند وبنویسند که :

نام شاهان از درم ها برکنند / نام احمد تا قیامت می برند

محمد امین ( ص ) پیام آور قسط وعدل است در زمین. او پیامبر آشتی است و برگزیده بختیار پروردگار که در کمال قدرت چون دریای جود بر بخشش وعفو می افزود

محمد ( ص ) خاتِم و خاتَم آدم ابوالبشر، ابراهیم نمرود ستیز، موسای طور و عیسای بصیر و برده نواز است که شهر آزادی و آگاهی و داد ( مدینه نبی )‌را بنیاد نهاد و دانشی مردان و زنان متقی و با ایمان را در دانشگاه همیشه پویا و پایا تربیت نمود

لاجرم بر ساحت پاک رسول آزادی و آزادگی با هیچ روی و رای نمی توان تعدی نمود چرا که اندودن خورشید با گِل پاره های جهل میسر نخواهد بود .با اجازه از مولانا خطاب اورا به حسام الدین به حسام الدینِ راستین دین تقدیم می کنم که

ای ضیاء الحق حسام دین و دل / کی توان اندود خورشیدی به گل

قصد کردستند این   گِل پاره ها / که     بپوشانند   خورشید   تو   را

در دل کُه لعل ها دلال توست / باغ ها   از خنده   مالامال توست

محرم مَردیت ر ا کو   رُستمی؟ / تا ز صد خِرمن یکی جَو گفتمی