پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : رویکرد و نقد نگارنده دردیست (( ۴۰ ساله )) از دهها رؤیای گمشده که در شیار جاده های خونین این دیار قد کشیده اند، جاده ای که ۳۰ سال است همشهری و غیر همشهری را با خاک و خون میغلتاند. مسافرین ورودی و خروجی در میان انبوه پیچهای ۹۰ درجه و حادثه خیز با حجم فراوان سنگ و قلوه سنگ و شیارهای چندمتری،چاله و زباله های کنار جاده ایی بستوە آمدە اند.کم نبودند افرادی از طیف های مختلف ساکن و غیرساکن در این مسیر کوتاه با شادی آمدەاند و با شیون در معیت نعش عزیزانشان برگشتە اند.

برای این ملت سؤال است که بعد از ۳۰ سال از احداث جادەایی بە قول متخصصین، غیرفنی و غیراصولی چرا مجموعە راە و راهداری و حمل و نقل جادەایی تازه به این فکر افتاده اند که این راه مواصلاتی مشکل فنی و مهندسی دارد!؟

چرا ۳۰ سال فریاد مردم را از ایرادهای کلی جاده نادیدە و ناشنیدە گرفتند!؟ اصلا چرا این جادە ازشرکت…و پیمانکار…تحویل و مهندسین ناظر پروژه،حراست،مسئول فنی،مدیرکل راه و ترابری تن به این مصالحه و خطای بزرگ دادند؟ آیا جوابی برای این خسارتهای سنگین جانی و مالی را در فردای قیامت دارید!!؟

آقایان محترم راه و راهداری و حمل نقل جادەایی بعد از سالها تازه تشخیص داده اند که جاده باید یکطرفه شود،چرا تاوان جرم شما را ملت فلک زده بپردازند!!! چرا باید مرحوم بهرام شمشیری و کارکنان ادارە برق و امثالهم باج خطاهای دست اندرکاران را بدهند، حال در این یک طرفه و دو طرفه شدنها در سرازیری ورودی به داخل شهر شاهو (روستای منصوراقایی) که مملو از عابرین،دانش آموزان و.. و با شیب تند و مهمتر از آن یک طرفه اعلام کردن ورودی کرمانشاە بە پاوە کە بسیاری از رانندگان بە این ورود ممنوع توجە نمی نمابند کە با ادامه مسیر رانندگان ورودی از شهر پاوە را سر درگم و منجر بە تصادف خواهند کرد، لازم است مسئولین نسبت به رفع چالشهای موجود جامه عمل بپوشانند و با بازسازی محدوده های پرخطر اقدام عاجل بعمل آورند.

انتظارمیرفت با عبور چند روز گذشته آقای استاندار از این جاده دستوراتی در خصوص حل موضوع  و اعتباری لازم در این خصوص مصوب گردد در کمال ناباوری، توجه آقای استاندار به این محدوده خطرساز معطوف نگردید، بنده معتقد هستم حقایق با نادیده گرفتن توسط ما از هستی ساقط نمیشوند.

فرماندار رئوفی درود و رحمتت باد   شهردار مهرجو مهرت در دلها زیاد

مردان نکونام ! عزت مند روزگار      نام پرمهرتان مستدام و پایدار

مشمولین رحمت این دو دلسوزند و بس     در آرشیو تاریخ جا ندارند خار و خس

خدمت در هر قالبی برگرفته از انگیزه درونی و روح تقدس و نوعدوستی نباشد در حد گزارەهای رتوریک باقی و منبسط خواهد شد. احساس مسئولیت جریانیست خوداندیش که در مدار معرفت هر روز ما را مرور میکند. تا آنجاییکه بنده مطلع باشم دراین چهل سال اهالی شهرستان پاوه تنها برای دو نفر رحمت فرستاده اند، فرماندار رئوفی و شهردار مهرجو، که همین یادگاریهای موجود و بجا مانده عامل مهم این رحمت میباشد،همچنین دعای خیرمردم در زمینه پل سازی،جاده سازی،برق کشی و..درسطح شهرستان پاوه ان شاءلله توشه قیامتشان را افزون خواهد کرد.

امیدوارم اندیشه هایمان همچو آن دو عزیز مسئول در فراسوی حل مشکلات پیرامون باشد، از جبهه گیریها پرهیز و از الفاظی که فاصله ها را زیاد میکنند در نغلطیم،، شهرستان پاوه خواستار دگرگونی بنیادی با تغییری اساسی و بدون باز تولید میباشد.

برده قفه (بمبئی و کلکته محور پاوه کرمانشاه) آخرین پیچ ورودی به پل دوریسان که تاکنون جمع زیادی را به خاک و خون کشیده است

“آن روی سکه”

برده قفه آخرین پیچ سرازیری به پل دوریسان همین تصویریهایی که در پیش روی خواننده گان گرامی است با بقیه پیچهای موجود چهل سال است دست نخورده باقی و عابرین بین جادە ایی را به خاک و خون میکشد.

در مدت خدمت چندین ساله ، مسئولین راهداری محترم شهرستان پاوه نتوانسته است تأثیر آنچنانی در احداث، بازسازی،تعمیر و مرمت جاده ورودی شهر را داشته باشند که در این راستا دهیاریها و شوراهای اسلامی محترم روستاهای شمشیر- دره بیان- نسمه- چوژری- دوریسان- نوریاب کلیه جدولکشی و تعمیر و مرمت این جاده را به دوش کشیده اند.

بسی جای تعجب و سوال است که خرج از مشکلات خاص سطحی جاده این پیچهای خطرساز را چرا اداره راهداری با حداقل کار چند ساعته بولدزر و گریدر برنمیدارند؟ چرا دستگاههای آن اداره در گرما و سرما زنگ بزنند!!؟؟ و ملت فعالیتی را از این امکانات، نبینند.!؟این جاده به اندازه یک دوره بازسازی بزرگراه ،اتوبان مترو، و تونلی هزینه ندارد. چرا شهرستانهای تابعه از این همه کم لطفی دولتمردان و مسئولین ذیربط در رنج و عذاب باشند؟

ملت از این روند معترض و نگرانند، بعد از گذشت چندین سال از مسئولیت نه زیاد چشمگیر اداره راهداری ، سهل انگاریهای مکرر در روند بازسازی کُند و کُندتر به نظر میرسد هدردادن قیر،شن و ماسه به اضافه هدر رفت نیروی انسانی،حمل و نقل از حوزه شهرشاهو الی شوشمی و از سه راهی باینگان الی آخر،تحت عنوان لکه گیری و پر کردن چاله های بیشمار در این برودت زیرصفر بهمن ماە آیا امری فنی ست؟!کدام مهندس فنی عمران و راهسازی این روند غلط را میپذیرد،از ریاست محترم اداره راهداری دعوت میکنم تشریف بیاورند و لکه گیریهای انجام شده توسط آن راهداری محترم را بازدید نمایند،

یک چاله پیدا نمی کنی که در اثر برودت هوا ، آسفالت موجود در آن تحت عنوان لکه گیری را تجزیه نکرده باشد ، میلونها تومان ضرر قیر و شن و میلیونها تومان ضرر به لاستیک وسائط نقلیه مردم تهیدست، درخور تحسین نیست. در این برودت زیر صفر نه فقط امسال هرسال و هر سال در این فصل بصورت مکرر اداره راهداری متحمل چنین هزینه های گزافی میشود، جای سوال است چرا در فصل تابستان این لکه گیریها انجام نمیپذیرد؟! این همە ریگ ولوشدە در سطح جادە کە قاتل لاستیک وسائط نقلیه است، چه کسی جوابگوی این آزمون و خطای چندین ساله میباشد؟!

امیدوارم اداره محترم راهداری با رویکردی مثبت و خداپسندانه در بهبود ورودی شهر و رفع چالشهای موجود و کنار زدن قلوه سنگهای کنار جاده در تسطیح- بازسازی مرمت و آسفالت این جاده پرحاشیه ، نگرانی و گله مندی دارندگان وسائط نقلیه و عابرین را درک کنند،ملت واقعا بستوه آمده اند ، امیدواریم آن اداره محترم توجیهات به موارد فوق الاشاره نسبت به حل مشکل اقدام نمایند.

همانطور که مسئولین محترم مستحضر میباشند چهره کدر جاده پاوه-کرمانشاه تا قبل از هرگونه بازسازی و تعمیر و مرمت نمیتوان به عنوان یک شهرستان توریستی برای آن حساب باز کرد،با این اوصاف با چنین شرایطی آیا معقول است به مباحث گردشگری بیندیشیم!؟

ایجاد قطب گردشگری سوای مشکلات خاص خود که این پدیده نو ظهور دارد لازمه آن برنامه ریزی مدون و حساب شده ای است که برنامه ریزان بهداشتی، اجتماعی- فرهنگی و زیست محیطی حوزه های متفاوت جامعه شناسی و روانشناختی آن را سنجیده و به تبعات منفی آن حداقل درمیان مدت بیندیشیند. قطب گردشگری بدون توجه به زیرساختهای مورد نیاز و ضروری آن ازجمله ایجاد تصفیه خانه و کنترل فاضلاب روستاهای رودخانه شمشیر الی آخر و همچنین ایجاد فضاهای مورد نیاز در کلیه زمینه ها فرایندی موفق نخواهد بود.این پدیده چه بخواهیم و چه نخواهیم باعث آلودگی سفره های آب زیرزمینی، برچیدە شدن آرامش ساکنین روستایی و شهری با ایجاد قلیان خانەهای محلی ، ترویج مواد مخدر، گرفتن آرامش و مشوش نمودن فراغت ساکنین را دربر خواهد داشت اما جلب توریست مقوله ایست جدا که نیاز به کندوکاش بشتری دارد . گردشگری و جلب توریست دو پروسه کاملا جدا ازهم میباشند که در این نوشته نمیگنجد.

ازمسئولین ذیربط خواستاریم جنبه های منفی و مثبت گردشگری در روستاهای بکر،رنگین،خوش آب و هوا و پراز آرامش شهرستان را مورد بررسی و تفحص جدی بیشتری قراردهند.