پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:در یادداشت قبلی یک سوال مطرح شد وآن این بود که آیا عشق به تنهایی برای ایجاد و تداوم پایداری و رضایت زناشویی کافی می باشد؟دراینجا مایلم در این خصوص بیشتر توضیح بدم.

باید به این نکته توجه داشت که خوشبخت ترین و با ثبات ترین زوجها نیز با هم دعوا و اختلاف نظر پیدا می کنند و این نکته مهمی است که خیلی از ما تصور می کنیم که وقتی دو نفر عاشق هم هستند نباید هیچگونه مشاجره و بگومگویی با هم داشته باشند.در اینجا تفاوت در شیوه حل وفصل اختلافات مهم می باشد.براساس تحقیقات جان گاتمن ۶۹ درصد از اختلافات زناشویی به صورت دائمی بوده و غیر قابل حل می باشند.مثلاً((زنی که می خواهد بچه دار شود ولی شوهرش مخالف بچه دار شدن است و یا برعکس،یا مردی که بیشتر از همسرش خواهان برقراری رابطه جنسی است و…..))

اما اختلاف بزرگ زوجها ،شیوه نگاه به دنیا و ارزشهامی باشد که معمولاًاین اختلافات تغییر نمی کنند.نکته اینجاست که زوجهای موفق از این واقعیت خبر دارند و در نتیجه تصمیم می گیرند به جای تمرکز بر تغییر طرف مقابل وی را با تمام تفاوتهای بپذیرند وبه این تفاوتها احترام بگذارند.واگر در کنار این موضوع علاقه و عشق کامل هم باشد پایداری و رضایتمندی نیز اتفاق خواهد افتاد.پس زوجها باید یاد بگیرند که چگونه با تفاوتها کنار بیایندویک توازن را در زندگی به وجود بیاورند که البته این موضوع آسانی نیست.

در اینجا لازم است که در خصوص مفهوم دلبستگی با وابستگی که گاهاًتوسط زوجین اشتباه گرفته می شود و تفاوت زیادی با هم دارند توضیح کوتاهی بدهم.دلبستگی در روابط زوجین باعث سازندگی و رشدرابطه خواهد شد در حالی که وابستگی آفتی است که که یک رابطه را تهدید کرده وبه سمت و سوی شکست خواهدبرد.در اینجا لازم است چند تفاوت بین وابستگی با دلبستگی را بیان کنم.

۱.دلبستگی خاص وپایدار بین دو نفر است که به واسطه خواستن یکدیگر، آن دو به هم نزدیک می شوند ودو طرفه می باشد.اماوابستگی یک طرفه بوده و حالت غیر طبیعی(مرض گونه)می باشد.
۲.دلبستگی از حالت احساس امنیت و صمیمیت شکل می گیرد ولی وابستگی برعکس از احساس نا امنی به وجود می آید.
۳.در وابستگی احساس تملک وجود دارد ولی در دلبستگی احساس تعلق
۴.دردلبستگی یک فرد را آن گونه که هست دوست داریم ولی در وابستگی فرد را آن گونه که می خواهیم سعی داریم تغییر دهیم.
۵.دلبستگی عشق غیر مشروط است ولی در وابستگی عشق و علاقه مشروط می باشد.البته تفاوتهای زیادی بین وابستگی و دلبستگی وجود دارد که به این چند نکته اکتفا می کنیم.

در یادداشت قبلی عشق را از نظر اشترانبرگ اینگونه تعریف کردیم که ایشان عشق را همانند مثلثی که سه ضلع آن یعنی میل،تعهدو صمیمیت که اگر هرکدام از این مولفهااگر نباشد عشق کامل اتفاق نخواهد افتاد.

اشترانبرگ ۸ نوع عشق را تعریف کرده اند که فقط یک نوع آن کامل بوده که در ذیل به طور مختصر به آنها می پردازیم.

۱.فقدان عشق؛که در آن هیچکدام از مولفهای عشق (تعهد ،صمیمیت و میل )در روابط زوجین وجود ندارد
۲.عشق دوستانه؛که در این عشق میل و تعهد ضعیف می باشنداماصمیمیت بالا بوده در واقع زوجین نسبت به همدیگر رفتارهای همدلانه مهارتهای ارتباطی را بکار می برند ولی از نظر تعهد واشتیاق نسبت به همدیگر مشکل دارند.
۳.عشق شهوانی؛در این نوع عشق میل یااشتیاق زوجین نسبت به همدیگرزیاد بوده ولی تعهد وصمیمت پایین می باشد.
۴.عشق پوچ؛در این نوع عشق فقط زوجین نسبت به همدیگر تعهد دارند و دو فاکتور دیگر (صمیمیت و میل )در رابطه وجود ندارد.
۵.عشق خیال انگیز؛در این نوع عشق میل و صمیمیت قوی بوده ولی تعهد پایین می باشد.
۶.عشق مشفقانه؛میل ضعیف ولی دو فاکتور دیگر یعنی صمیمیت و تعهد بالا می باشد.
۷.عشق ابلهانه؛در این نوع عشق میل و تعهد قوی ولی صمیمیت پایین می باشد.
۸.عشق کامل؛ودر نهایت کامل ترین نوع عشق که همه مولفه ها در آن به صورت قوی وجود دارند .ممکن است در طول مسیر زندگی میل کم یا زیاد شود ولی هیچ وقت از بین نخواهد رفت.چند درصد زوجهای ما عشق کامل دارند؟