پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : سیروس امین زاده: پیرو سخنان وزیر محترم کشوردر خوزستان که تاکید نمودند «به تدریج و بنا به نیاز در استان‌هایی که احساس شود تغییرات مورد نیاز است، نسبت به تغییر استانداران اقدام خواهد شد.» این نوشتار بنا بر احساس مسئولیت پذیری جمعی در قامت یک شهروند موکل مطالبه‌گر اجتماعی اعلام می دارد که: حکمرانی مدیریت فعلی و تداوم انگاره‌های آن بر فضای اداره کرمانشاه یعنی مرگ امید به بهبودی وضع موجود ودفن کردن بینش توسعه استان.

در تعریف مدیریت علاوه بر هدایت و رهبری به برنامه ریزی و هماهنگی نیروهای انسانی برای رسیدن به اهداف مطلوب تاکید می‌شود.

آنچه از سخنان علمای علم مدیریت بر داشت می شود این است؛ که توجه مدیر باید معطوف به تحقق بخسیدن به اهداف و مقاصد سازمانی باشد. خلاء که در سالیان متمادی و دهه های اخیر در مدیریت کلان و خرد استان کرمانشاه قابل مشاهده است.

در استانی که با قابلیت‌های انسانی و منابع مادی نهفته در بطن خود بر اثر فقر اقتصادی و اجتماعی و…روزگار سختی را می‌گذراند تمشیت امور در سایه مدیریت‌های محدودیت ساز غیر علمی دولت‌های اخیر غیر ممکن گشته است.

در استان کرمانشاه بحران های طبیعی و غیر طبیعی در اثر نبود توانش مدیریتی بهینه تهدیدات فزاینده‌ای را متوجه زیست انسانی و جانوری نموده است.

تنش آبی علیرغم عبور رودخانه‌ای مانند سیروان در اورامانات در نبود توانش مدیریت بحران به ورشکستگی آبی در حوزه‌های آب شرب مردمی وکشاورزی و باغداری تبدیل شده است.

پیشرفت و آبادانی استان از منظر شاخص‌های توسعه ساز اجتماعی و اقتصادی مانند اشتغال و تولید، بهداشت و درمان و آموزش در سایه عدم توانایی های ذهنی-ادراکی و روانی در مدیریت استان با چالش عمده‌ای مواجهه می‌باشد.

مدیریت استان انگیزه لازم برای مقابله با فساد درون سازمانی و بیرونی را از دست داده است. کم تحرکی و عدم توانایی در برانگیختگی نیل به پیشرفت در مدیریت اجرایی سالیان اخیر استان کرمانشاه را در زمره نواحی کم برخوردار قرار داده است.

تمامی آمار و ارقام نهاد های محاسبه گر میزان کارایی و مدیریت عملکرد سازمانی این امر را به وضوح گواهی می دهد؛ از جمله رکورد در بیکاری و فقر، درصد بالای تورم، عدم تحقق برنامه های توسعه ای کشور، عدم تناسب و تعادل بودجه ریزی عملیاتی و اجرای دستورالعمل های بودجه ای، عدم توانایی در جذب اعتبارات کشوری و عدم توانای در مدیریت منابع انسانی و مادی استان و از همه مهمتر ناتوانایی مدیریت استان در کنترل و نظارت برمیزان تطابق عملیات انجام شده با فعالیت های برنامه ریزی شده سازمانی جهت جلوگیری به انحراف کشیده شدن سازمان های زیر مجموعه و پاسخگو نمودن آنها می باشد.

مدیریت نا توان و انحراف توسعه استان

توانایی‌های فردی و مهارت در مدیریت توسعه از فاکتورهای عمده تاثیرگذار بر پیشرفت  هر جامعه‌ای هستند. میزان توانش مدیریتی کلان و عملیاتی استان کرمانشاه را می‌توان از نتایج به دست آمده دهه‌های اخیر برنامه‌های توسعه‌ای و فهم میزان رضایتمندی و کسری اعتماد عمومی شهروندان  استنباط نمود.

جایی که بیکاری بیش از ۱۵درصدی و کسب جایگاه اول تا سومی کشور در این زمینه و قیاس آن با استان همجوار به تنهایی کافی است تا توانایی های ذهنی و ادراکی، روحی و فیزیکی مدیران کلان و عملیاتی را به چالش کشید.

بدون تردید ناتوانی مدیریتی در اتخاذ تصمیمات اثر بخش و خلق ایده‌ها و روش‌های جدید سامان زندگی شهروندان را مختل نموده است. توانایی در تصمیم گیری به موقع و سریع، اتخاذ راهکارهای مناسب و توانش پیش بینی و قضاوت و دیدن افق‌های دور دست معیارهای مناسبی برای محک توانمندی مدیریت استان هستند.

عدم توانایی حل مشکلات به شکل منطقی و خطی و ضعف قدرت استدلال و توجیه به منظور متقاعد سازی جامعه از دیگر ناتوانی‌های مدیریتی هستند که باید مورد توجه تحولخواهان مدیریت استانی قرار گیرد.

ظرفیت‌های فردی و توانش مدیریتی در کنار تجربه و مهارت‌های اکتسابی و توانمندی های علمی و دانشگاهی مانند همخوانی رشته تحصیلی با نقش مدیریت در سازمان از جمله مواردی هستند که در سطح مدیریت استان کرمانشاه مورد سوال است.

در کنارنا توانایی‌های ذهنی و فکری  ناتوانی‌های روحی و روانی نیز می‌تواند روند زیست رو به جلو جامعه را با چالش‌های عمده‌ای مواجهه سازد؛ ازجمله نا توانی در مواجهه با مشکلات بدون ترس و اضطراب، تمایل روانی به دیدن نتایج و عملکرد تصمیمات، پشتکار و پایداری به منظور کسب نتیجه و توانایی تحمل ایده‌های مخالف و تحمل شنیدن نظرات مخالف و انتقادات و پذیرفتن آنها به منظور حل مسائل و…

بر این اساس در شرایطی که زندگی شهروندان به شدت تحت تاثیر اقدامات اثر بخش مدیریت استان قرار دارد هیچگونه کم کاری و سهل انگاری در استفاده از ظرفیت‌های انسانی و مادی کرمانشاه پذیرفتنی نیست. لذا توجه بیش از پیش به ظرفیت‌های ذهنی و ادراکی وروحی و روانی افراد در انتخاب مدیریت جدید استان از ضروریات به شمار می‌آید.

ظرفیت‌های مدیریتی توسعه کرمانشاه

امروزه مدیریت بعنوان مقوله عمومی مطرح نیست بلکه یک حرفه و تخصصی است؛ که باید توسط یک انسان متخصص و ماهر و توانمند به انجام برسد.

مهارت هایی از جمله مهارت های فنی، ادراکی و انسانی، تصمیم گیری و حل مساله، ومهارت های ارتباطی و…که در مولفه‌هایی مانند هدفگذاری و برنامه ریزی، سازماندهی و کنترل و نظارت، مدیریت زمان و بکارگیری دانش فنی معنا می یابند.

خوانش مدیریت منابع انسانی، خلاقیت و تفکر سیستمی، ایجاد تفاهم وهمکاری و تفویض اختیار و از همه مهمتر توان مذاکره و چانه زنی به منظور تامین منافع جمعی از ظرفیت‌های فنی و انسانی مورد نیاز مدیریت توسعه در استان کرمانشاه است.

تعمیق و تامل در ناکار آمدی مدیریت فعلی استان کرمانشاه هر محققی را بدون استثنا به سمت نداشتن ظرفیت‌های مهارتی و عدم توانش مدیریتی رهنمون خواهد ساخت ظرفیت هایی مانند؛ درک موقعیت و تدوین استراتژی و برنامه های دور نگر، قابلیت تجزیه و تحلیلی مسائل، تفکر خلاق و ابتکار عمل و پیش دستی در مواقع ضروری…

مجمع محترم نمایندگان استان کرمانشاه

رجوع به ماهیت حقوقی نقش وکالت مردمی نمایندگان محترم و با اذعان به اصول ۸۸ و ۷۶  نهفته در فصل ششم قانون اساسی که ضمن محوریت قرار دادن قانونگذاری و نظارت بر عملکرد اجرای قانون حق نظارت سیاسی و اجتماعی و مالی بر نحوه عملکرد مسئولان و مدیران اجرایی کشوررا منطبق بر بند۶ ماده ۴۵ آیین نامه داخلی از وظایف نمایندگان مجلس شورای اسلامی می‌داند؛ مسئولیت هرگونه اهمال و کم کاری و نا کارآمدی مدیریت اجرایی استان کرمانشاه را متوجه حق نظارتی نمایندگان محترم مردم در مجلس شورای اسلامی می‌نماید.

 بر این اساس مطالبه‌گری اجتماعی و حقوق شهروندی می‌طلبد؛ در زمانی که مدیریت عالی کشور تغییرات تحول مدیریتی و تغییر و تحولات بینش و نگرش اجرایی کشور را ضرورت ایجابی می‌داند؛  بدور از نگرش‌های سلبی تغییرات مدیریتی استان کرمانشاه مورد توجه ودقت لازمه قرار گیرید؛ تا از هرگونه تداوم بینش محدودیت ساز توسعه مدیریت فعلی جلو گیری گردد.

بدیهی است در صورت تداوم بینش مدیریت فعلی با توجه به نگرش سلبی وعدم توانمندی‌های فکری و ذهنی و علمی مدیریت عالی و میانی و عملیاتی استان، اگر تمام بودجه یکسال ایران را نمایندگان محترم به کرمانشاه اختصاص دهند عملکرد و نتیجه عملیاتی نمودن آن جز مرگ امید به بهبود وضعیت فعلی و انحراف توسعه استان نخواهدبود.