پ 09 فروردین 1403 ساعت 16:05

نامه ای به یک وام امهال نشده/بهروز خسروی زاد

نامه ای به یک وام امهال نشده/بهروز خسروی زاد

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:سلام ای وام گرامی ای که جان اقتصادم به جانت بند است و زندگی بی تو دشوار و امهال تو تنها یک تلخند است.مدتی است که ادهای جنوبی خبرهای تلخی از جانبت به گوشمان می رسانند. شنیده ام تازگی ها کم محبت شده ای و دم از امهال نشدن می زنید.امیدوارم […]

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:سلام ای وام گرامی ای که جان اقتصادم به جانت بند است و زندگی بی تو دشوار و امهال تو تنها یک تلخند است.مدتی است که ادهای جنوبی خبرهای تلخی از جانبت به گوشمان می رسانند. شنیده ام تازگی ها کم محبت شده ای و دم از امهال نشدن می زنید.امیدوارم که این اخبار کذب و تنها دسیسه بدخواهانت باشد. گرچه دلم از دوریت مدتهاست تنگ است لکن همین را بهانه بنمودم تا قلم را مفتخر به نگارش نامه ای ساده و بی آلایش برایت بنمایم.

ای در همه حال دوست داشتنی دلیل این همه بی وفایی و قدرت نمایی ات چیست؟وام دوست داشتنی گرچه دسترسی به تو دشوار است اما امهال نمودن تو نیز هزاران برابر دشتوارتر.باور نمی کنید؟پس بگذار روشنت نمایم.ای وام نازنین تو آنچنان قدرتی داری که حتی زلزله ۳/۷ درجه در مقیاس ریشتر هم از پست بر نمی آید. آن زلزله سهمگین توانست میلیونها تُن تخته سنگ را همچون تیله های دست کودکان به حرکت درآورد،دیدار ما با صدها نفر از عزیزانمان را به قیامت موکول نماید، هزاران نفر را راهی بیمارستانهای سراسر کشور نماید؛ میلیونها نفر از هموطنانمانم را به جوش و خروش واداشته و آنها را راهی مناطق زلزله زده نماید اما در کمال ناباوری از پس امهال کردن تو بر نیامد.به راستی تو این همه توان و قدرت را از کجا آورده ای؟

اصلا زلزله که برای تو رقمی به حساب نمی آید حتی صاحب منصبان این استان هم از پس تو برنیامدند آن عزیزان بزرگوار مصمم بودند که هر از چند گاهی یک مصاحبه بنمایند و بگویند که تو  امهال می شوی؛ بلکه به این طریق تو را در رودربایستی بیندازند و دست آخر وادار به امهالت نمایند. اما مگر تو کم می آوردی؟تو آنچنان قوی و قدر بودی که تا بنده خدایی مصاحبه می نمود،سریعاً یک تیم کارشناسی به فلان شهرستان اعزام بنمودی و و سریعتر از آن اعلام بنمودی که آن شهرستان هیچ خسارتی ندیده است پس امهال بی امهال.

شاید الان پیش خودت می گویی که من سر خود کار نمی کنم و مافوق هایم اجازه نمی دهند که امهال شوم لیک بدان انکار کردن هم حد و حدودی دارد. بپذیر که میدان دار اصلی خودت هستی و دیگران اقمار دورت هستند که تنها در مدارت سرگرم تفریح و تفرجند. ممکن است بگویی که من به قانون عمل می نمایم و تنها وام کسانی را که خسارت دیده اند امهال می نمایم. آخر این چه منطقی است که تو داری؟مگر در قانون آمده است که منظور از خسارت چیست و منظور از خسارت دیدگان کیست.نکند تو خسارت را تنها تلف شدن دامها و آوار شدن دیوارها می دانی؟آخر آن پدر و مادری که بچه های آنان از شب وقوع زلزله تاکنون جرات نداشته اند که تنهایی به دستشویی بروند را خسارت محسوب نمی نمایی؟حتما این دست خسارت های وارده به روان انسانها را بی ارزش میدانی؟ اگر منطق توجیهی تو این است و به عبارت دیگر یک ماده گرای بی عاطفه هستی برای خودم متاسفم که با تو دوست هستم.

ای وام ای پشتیبان جیب های خالی راستی هیچ پیش خودت فکر نکردی که این تصمیم خالی از عطوفت و مروت تو میتواند زلزله ای قوی تر از زلزله اول در روان ما زلزله زدگان ایجاد نماید و پس لرزه های عظمیی به راه بیندازد که روان غم گرفته ما را غم اندودتر از قبل نماید؟ای وام ای محبوب قلبهای بی پول؛چگونه به تو بگویم با چه زبانی بگویم و کجا بگویم که امهال تو بسیار فراتر از بحث مادی است و به عبارت بهتر بخش بزرگی ازبرنامه روان درمانی اجتماعی(دسته جمعی) زلزله زدگان است؟چرا نمی خواهی این را در کله پر از فکر و خیالت فرو کنید که با امهال تو شور و شعف در دل زلزله زدگان راه می افتد و استرس ناشی از تجربه زلزله را تا حد زیادی به فراموشی می سپاریم.

بدان ای دوست عزیز از آن روزی که بحث امهال وامها به راه افتاده است تاکنون ۱۳درصد از موضوعات فکری ما فقط همین بحث امهال است و به احتمال زیاد ۵/۱۳ درصد از موضوعات فکری تو هم حول در رفتن از زیر امهال گردش نموده است و این در مرام ما اصلا جوانمردانه نیست.چرا که با امهال نشدنت نتنها برنامه روان درمانی اجتماعی را ابتر می نمایی بلکه وضعیت عمومی مان به مراتب بدتر از زور اول می شود.واضح تر بگویم اعتمادمان به خیلی چیزها هم از بین می رود.وام عزیز من مطمئنم که تو آنقدر سنگ دل نیستی که این همه رَشته ها را پنبه نمایید یا حد اقل امیدوارم که این قدر سنگ دل نباشید. تازه ما که  نمی خواهیم پول تو را بالا بکشیم فقط می خواهیم کمی یا کمی بیشتر از کمی(یعنی همان دوسال) فرصت بدهید تا حواسمان را جمع جور کنیم و قسطها  را آماده کنیم.

اصلاً فرض می گیرم که تو به ما زلزله زدگان بی توجه بودی و هستی و اجازه امهالت را ندادی؛لااقل حرمت عزیزانی را نگه دار که در این هفت ماه هفته ای یک بار جلسه تشکیل دادند و با رسانه ها مصاحبه کردند در و هر بار قوی تر از دفعات قبل قول امهال وام ها را به مردم داده اند و گفته اند که نیازی به پرداخت اقساط نیست. اگر تو خودت را امهال ننماید آنوقت این عزیزان با چه روی در میان مردم حاضر شوند؟چه چیزی برای گفتن به مردم خواهند داشت؟آیا تو این جفا را در حق آنان روا میداری که مردم پس از این به مصاحبه های آنان با دیده تردید بنگرند؟نکند کمر همت بسته ای که کسی یا کسانی را وادر به استعفا بنمایی؟

هان ای وام عزیز تو را برحذر میدارم از اینکه پروژه امهال را ابتر نمایید چرا که با این کارت خاطره زلزله وحشناکت ۲۱ آبان را یک بار دیگر در خاطر ما زنده می نمایید. شاید ما دستمان به جایی بند نباشد و نتوانیم برعلیه تو اقدامی بنماییم؛اما خدا آن روز را نیاورد همین که از تو نفرت به دل بگیرم خود یک دنیا تاثیر گذار است. بهت پیشنهاد می نمایم نگاهی به اطرافت بینداز و ببین که از آن سر دنیا انسانها با هر رنگ و نژادی برای هر نوع کمک به زلزله زدگان استان کرمانشاه اعلام آمادگی نمودند و این کار را هم انجام دادند اما تو در همین جا و کنار دست زلزله زدگان حاضر نیستی برای خوشحال کردن آنان کاری کنید؟

وام دوست داشتنی ام گفتنی ها را گفتم، نوشتنی ها را نوشتم،تذکر دادنی ها را تذکر دادم دیگر خود دانی.این راهم اضافه نمایم یک موقع در اوقات فراغتت پیش خودت فکر نکنی که این همه ا صرار به خاطر منافع شخصی مان است ما بیشتر از خودمان به فکر تو هستیم که وجه دوست داشتی ات در میان مردم دستخوش تغییرات افولی نشود.پس هر کسی را کس است او را یک حرف بس. منتظرجواب نامه ات هستم.

یک پاسخ برای “نامه ای به یک وام امهال نشده/بهروز خسروی زاد

  • سامان در تاریخ خرداد 14, 1397 گفت:

    مایه ننگه برای مسولین اگه نتونن به این حداقل قولشون عمل کنن

پاسخ دادن به سامان لغو پاسخ