پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:ما اشرف مخلوقات هستیم.چرا نگران بقیه باشیم؟!برخی از مردم مرتب به برتری انسان نسبت به حیوانات دیگر اشاره می‌کنند و این را توجیهی برای این همه ظلم به حیوانات می‌دانند.هنری بستون نویسنده و فیلسوف طبیعت‌گرا می‌گوید:”ما به شناختی متفاوت، خردمندانه‌تر و شاید عرفانی‌تر از حیوانات احتیاج داریم. دور از طبیعت جهانی و در حال زندگی با اختراعات پیچیده، انسان متمدن،موجودات را از پشت عینک دانش خود بررسی می‌کند و در نتیجه، یک پر را درشت شده و کل تصویر را کج و معوج می‌بیند.

ما به خاطر نقص آنها (حیوانات) بر آنها فرمانروایی می‌کنیم، به خاطر سرنوشت غم‌انگیزشان، چرا که بسیار پست‌تر از ما آفریده شده‌ا‌ند و اینجاست که ما سخت در اشتباهیم چرا که قرار نیست حیوانات توسط انسان سنجیده شوند. در دنیایی قدیمی‌تر و کامل‌تر از دنیای ما، آنها کامل و بی‌نقص بودند، مجهز به حواس اضافه‌ا‌ی که ما از دست داده‌ا‌یم و یا هرگز نداشته‌ا‌یم، در حال زندگی با صداهایی که ما هرگز نخواهیم شنید. آنها برادران ما هستند نه زیردستان ما، آنها اقوام دیگر هستند که توسط ما در دام زندگی و زمان اسیر شده‌ا‌ند، زندانی‌های فخر و رنج زمین (منظور انسان است).”

در واقع، از نظر حواس و برخی قابلیت‌ها بسیاری از حیوانات بسیار پیشرفته‌تر از ما انسان‌ها هستند.اگر منظور ما از “اشرف مخلوقات” بودن هوش برتر ماست، با این حساب یک جانی روانی که با کمال هوش و ظرافت ۴۰ نفر را می‌کشد هم اشرف انسان‌هاست!در حقیقت، نقطۀ برتری انسان نسبت به حیوانات دیگر معنویت اوست، معنویتی که قاعدتاً باید باعث شود هر کدام از ما از ایجاد درد و رنج برای انسان‌ها و موجودات دیگر به شدت پرهیز کنیم، معنویتی که باید ما را به موجوداتی آباد کننده تبدیل کند نه به موجوداتی مخرّب، معنویتی که باید ما را از هر خونریزی و کشتار که از سر دفاع از خود نباشد باز دارد، معنویتی که باید باعث شود ما نسبت به سرنوشت انسان‌ها و تمام موجودات دیگر احساس مسئولیت کنیم.

اگر این معنویت در ما وجود ندارد چگونه می‌توانیم ادعا کنیم که اشرف همۀ موجودات هستیم؟!در طبیعت هم ممکن است حیوانی رنج بکشد. چرا فقط زجری را که توسط انسان‌ها بر حیوانات تحمیل می‌شود در نظر بگیریم؟بله در طبیعت هم ممکن است یک حیوان رنج بکشد و بمیرد ولی آیا همین قضیه در مورد انسان‌ها هم صادق نیست؟ هر کس ممکن است بر اثر تصادف،سوانح،فجایع طبیعی و غیره دچار بدترین نوع رنج شود و یا به بدترین وضع بمیرد.

ولی آیا یک جانی که کسی را در جایی زندانی کرده است یا کسی را شکنجه کرده است یا کسی را کشته است می‌تواند بگوید”اگر من این کار را نمی‌کردم،باز هم ممکن بود این شخص به دلایل دیگر دچار این رنج شود؟” علاوه بر این، درد و رنجی که به واسطۀ قوانین طبیعت بر حیوانات وارد می‌شود، هرگز نمی‌تواند با درد و رنجی که توسط انسان‌ها بر آنها وارد می‌شود، هم ترازی کند.

کدام درد و رنج می‌تواند با درد و رنجی که ما هر روز و هر لحظه به میلیون‌ها حیوان پرورشگاهی، آزمایشگاهی و حتی خانگی وارد می‌کنیم برابری کند؟طبیعت لزوماً عادل نیست ولی شکنجه گر هم نیست. شکنجه گری خصلتی است که تنها در نوع بشر وجود دارد .ادامه دارد(…)

فواد ولدبیگی