پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:شاعری چیره دست و توانمند،چهره فرهنگی و معلم دلسوز و آگاه سرمه چشم اهل قلم گنجینه ای ازدانش اندوخته دیارمان جوانمرگ زنده یادشهید والا مقام محمدعلی محمودنژاد فرزند محمود از تبار نیکان تولدش همزمان باگفتن گلبانگ الله اکبر اذان صبح روز یکم تیرماه سال ۱۳۳۴هجری شمسی در محله سرده پاوه چشم به جهان هستی گشود.

وی پس ازسپری نمودن اوان طفولیت در دامان طبیعت بکر و زیبای کوهپایه های شاهو و سرچشمه آب زلال سلسبیل آسای سراب هولی و زمزمه های جان بخش جد مادریش جنت آشیان مرحوم مغفور ملاعبدالکریم چچانی از رجال عالی مقام پاوه روانه دبستان علامه حاج ماموستا محمد زاهد ضیایی شد، جدش که مردی فاضل بود در حفظ آثار و دستنوشته های نفیس و ارزشمند عالمان و فرهیختگان گذشته پاوه بالاخص اشعار شعرای گران سنگ زادگاهش به جد یدطولایی داشت.

وی پس ازاتمام دوره ی ابتدایی وارد مرحله بعدی که همان متوسطه می باشد مشغول به ادامه تحصیل و نهایتا به سال۱۳۵۴هجری شمسی موفق به اخذ مدرک دیپلم در رشته طبیعی نائل آمد و در مهرماه همان سال به استخدام آموزش و پرورش شهرستان پاوه و به شغل مقدس معلمی در روستای هجیج مبادرت ورزید و مشغول به امر تدریس و تربیت شاگردانش شد.

وی درد دل درد مندان و سوز و ناله دلسوختگان و درماندگان و ضعفا و فقرا راهرگز از یاد نمی برد و مدام در تفکر و اندیشه بینوایان بود ناگفته نماند از دوستان و چهره های فرهنگی نزدیک به وی می توان به زنده یاد استاد فقید محمدیوسف رسول آبادی و شاعر و ادیب محبوب کاک عبدالله کاکابرایی اشاره نمود وی مدام اکثر اوقاتش را با مطالعه و تحقیق و سرودن شعر به زبان مادری وسورانی و فارسی و سوز دلش را با غزل فرو می نشاند.

اشعارش پرمغز و مایه دار بود چون وی برادبیات و فنون ادبی و اوزان و نکات دستوری کاملا تسلط داشت و انشایش از هر نظرحامل پیامهای ویژه و بی نظیر بود،درشعر محروم تخلص می نمود آثار پراکنده اش را در شهر پاوه کرمانشاه و مریوان و روستاهای اطراف از قبیل مکاتبات مشاعره و نوارکاست که به صدای دلنشین خود محمدعلی و دفتراشعارش که در نزد یکی از همسالانش بود به اینجانب مرحمت فرمودند و بنده ثبت و بایگانی نموده ان شاالله به سمع نظر دوستداران خواهد رسید البته باید گفت یاد چنین ادیبی سالهاست که به دست فراموشی سپرده شده و تا به حال در هیچ محافل و یا کتب و دستنوشته و یا فضای مجازی مطرح نشده و کاملا مورد بی مهری قرارگرفته است،

براستی این امرخطیر به عهده چه کسی است کدام ارگان ارشاد اسلامی،امور فرهنگی بنیادشهید،کانون آموزش و پرورش و یا انجمن های ادبی که نزدیک به چهاردهه ازشهادت این شهید گرانقدر می گذرد بنده ازمسئولین محترم انجمن های ادبی شهرستان پاوه استدعا دارم که گه گاهی مروری دوباره بر آثار این فرزانگان دیارمان داشته باشیم و پایه علمی شان را بر سکوی معلومات  بنشانیم و در ردیف بزرگان شعر و ادب ثبت و جا دارد قلم فرسایی این نامورآشنای ناشناخته برصفحات زرین شعر معاصر به حق نقش بربندد.

مرحوم محمدعلی در تابستان سال ۱۳۶۳هجری شمسی به سن ۲۹ سالگی در عنفوان جوانی به شهادت رسید و سربر بالین لحد نهاد که از وی دو فرزند به نامهای مهرداد و مهران از یادگاران این زنده یاداند خدایش رحمت کند.

اینک نمونه ای ازاشعار وی:

!شادیم وه لومه ی روزگارانه ن/ئامیته چه نی زامی یارانه ن

هه رگیزنه واچی بیم وه سه یدی به ند/به ل میریوکه مان ئه رشانو که مه ند

ئه ربه ناراسی داعیه ی سه یدبو/په ره ی کوشته ی ویش بی به ند و قه ید بو

به نده ی په ی مه رده ی ئه رنه سازابو/باموره ی باتل چه نه ش تازابو

جا زامه ی نه وروئاموشوی هه وه س/ مه شیو به ناحه ق چون کیشو نه فه س

مه رد ئانه ن جه دام به ندی بی ته کان/په ی یاونای په یام نه دوکه س ئه مان

ئه و دام که په ی ئه وجه دامان ته نه ن/پا ته زنو هیشتای جه لای حه ق که مه ن

تالع جای خه ده نگ پابه ندی پاته ن /ئامایش موره ی عه مد جه راگه ی هاته ن

نه واچی دیده م دان وه پامه وه/به ریش به حری خه م چه نی سامه وه

نه که ریش ئه ورادسوبح وشامی ویت/چون په یش نه وه رده ن په نه ش دامی شیت

ئه و دام پر زام دامی ته عقیبه ن/لای فیکری مه حروم جه توش نسیبه ن

به لکو به ئه وزام که کام واسه بو/په ی یاواپه نه ش یه ک هه ناسه بو

دو بیتی: ئه ربولبول نه شوسه حه رنه گولزار/نه کیشوده م ده م ئینتظاری یار

یاران به خاترئنتظاری دوس/ مدران به ته مای دیداردیده بوس

یاران دلسوزان یه شکلی دله ن /واته ی ده رددل خه یلی موشکله ن