سعدالله خدیری از شاعران پیشکسوت کرد دارفانی را وداع گفت
به گزارش سلام پاوه : میرزا سعدالله خدیری از شاعران پیشکسوت کرد که زاده روستای هجیج شهرستان پاوه می باشد، بامداد امروز جمعه ۲۲ دیماه در سن ۹۴ سالگی بدرود حیات گفت. به گزارش خبرنگار سلام پاوه : میرزا سعدالله خدیری شاعر پیشکسوت کرد در سال ۱۳۰۲ در روستای هجیج از توابع شهرستان پاوه در […]
- ۲۲ دی ۱۳۹۶
- کد خبر 67251
- 3 دیدگاه
به گزارش سلام پاوه : میرزا سعدالله خدیری از شاعران پیشکسوت کرد که زاده روستای هجیج شهرستان پاوه می باشد، بامداد امروز جمعه ۲۲ دیماه در سن ۹۴ سالگی بدرود حیات گفت.
به گزارش خبرنگار سلام پاوه : میرزا سعدالله خدیری شاعر پیشکسوت کرد در سال ۱۳۰۲ در روستای هجیج از توابع شهرستان پاوه در استان کرمانشاه متولد شد. وی از سن ۱۸ سالگی شروع به سرودن شعر کرد. خدیری در اوان جوانی به دلیل انفجار مین، یک دست و یک چشم خود را از دست داد و در میانسالی نیز ناشنوا شد ولی با وجود این معلولیتها، شاعری را رها نکرد و تا سالهای آخر عمرش، مجموعههای شعری مختلفی از خود به یادگار گذاشت.
این شاعر کرد در سرودههای خود از شاعرانی همچون سعدی، حافظ و نیز شاعران کرد سدههای پیشین همچون سیدعبدالرحیم ملاسعید معدومی تاوگوزی (معروف به مولوی کرد)، نالی و ملا بیسارانی تاثیر گرفته است. وی در دیوان شعر خود، آثار فراوانی به زبانهای کردی، هورامی و فارسی، سروده و در بیشتر قالبهای شعری از جمله مثنوی، غزل، قصیده و رباعی طبع آزمایی کرده است.
آثار این شاعر توسط جمیل فاروقی جمعآوری، تنظیم و به چاپ رسیده و دیوان شعر او با نام «دیوان میرزا سعدالله خدیری» هم اکنون در بازار کتاب موجود است.
یادآوری میشود همایش بزرگداشت میرزا سعدالله خدیری همزمان با چاپ دیوان شعر وی در سال ۱۳۹۰ از سوی انجمن فرهنگی ادبی مریوان و با همکاری اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی این شهرستان برگزار شد.
همچنین سال گذشته و طی مراسمی که به همت جمعی از فعالان فرهنگی منطقه در روستای تاریخی هجیج برگزار شد، از میرزا سعدالله خدیری به عنوان شاعر و مولف تاثیرگذار منطقه در سالهای اخیر، تقدیر به عمل آمد.
بر اساس این گزارش، مراسم ترحیم میرزا سعدالله خدیری امروز و فردا (شنبه) در مسجد نور شهرستان مریوان، محل سکونت وی، برگزار خواهد شد.
منبع؛ خبرگزاری مهر
اهالی هجیج ،هورامی هستند نه کرد.
روحو به رزو شاعیری زانا و پایه به رزی میمانو به هه شتوو ئه و رازیاو خوای رو
ئینە هۆنیایێ جه زیننه ویر مامۆسا سەعدۆڵڵا خەدیری:
“شەو بە ئاخەوە”
سەر بنیەو سەرین شەو بەئاخەوە
شەوگار بی تەمام دڵ بە داخەوە
سەڐای ڕەعدئاسای ناڵەی دەروونم
ئەسرین وێنەی سەیل بەچەخماخەوە
دیڐەت چوون سۆسەن ڕەشتەی ئیلاهی
زۆڵف دەسەی چنوور جە ئێڵاخەوە
بۆی عەترگۆنات گۆڵ جەکۆساران
سیاوڕێحانەن بەڕووی شاخەوە
شیرین ئەرمەن گۆڵباخی خۆسرەو
فـــەرهاڐ شی وەباڐ هەربەداخەوە
کەس نەڐیەن بەی تەور شەمامەی کاڵت
یا لیمۆی زەردت جە هیچ باخەوە
شێخ ومۆرشیڐم دڵ وەشیم تۆنی
پـــەنجەی حەنائیت وەبەیڐاخەوە
چوون سیم خاردار ڕای ئامام بەندەن
مەگەربەفرسەت ڕای قاچاخەوە
فەڵەک چوون حەرەس هەرپەی من ئازان
مەگێڵۆم بە شۆن بە چۆماخەوە
نیەن هام فەردەت بەناز و شەوکەت
بەلارەولەنجەو بەی دەماخەوە
وەلی دێوانەم وێڵم جە شاران
جە سەقزوبانە و جە سابڵاخەوە
بۆی کەباب جەرگ سینەی سیای وێم
کزەی چزەی سێخ گۆشتی چاخەوە
هەرگیزجەڕای تۆ من سەرمەپێچوو
ئەرسەرم بڐان بە تۆخماخەوە
(سەعد)خۆ نەمەرد،پەی مەینەت مەندەن
باهەر بمانۆ،هەر بە ئاخەوە
شێعر:میرزاسەعدوڵڵا خەدیری”
#نمەمران_ئانێ_که_دلێ_دڵوو_میللەتینه_مژیوا
ڕاو گردیما ئەوەگێڵاین پەی هەواری هەتا هەتایی
به بۆنەو کۆچی دمایینی و هەتا هەتایی هۆنیاری ویر بەرز و قەڵەم ڕەنگینوو هۆرامانی مامۆسا:میرزا سەعدۆڵڵا خەدیری”هەجیجی” پەرسه و سەروەشی وێم ئاراستەو کومەڵگاو ئاوەزی شێعر و قەڵەمی کەروو و هەر پاسه سەرجەم کۆمەڵگاو کوردستانی به تایبەت هۆرامانی سەرکەش قامەت بەرز ، هیوادارەنا ڕەوانی پاکش دلێ گوڵزاروو گڵکۆ هەتا هەتاییشەنه به ئارام بنیشۆ ،
هیچ هێزێ نیەن بتاوۆ بۆ به وەرپەنگوو مەرگی ، مەرگی واقعیەتێن که هیچ ئینسانێ نمەتاوۆ وێش چەنەش به دوور بزانۆ ، بەڵام چن وەشەن مەرگ مەرگێ بۆ هامشانوو باوڕی هەڵۆئاسایی چنن وەشەن مەرگ چەنی وەتەنی بۆ ، وەتەن دار بەلوویێن جه بناروو کۆساڵانی سەرکەشی که تا دمایین هەناسه ڕیشەش دلێ قووڵایی خاکی هامێته کریا به سووری ونۆ نازارا پەی هەتا هەتای چەقنانەرە ، ئا ئینسانێ که به گیانوو و به ئیحساسی بەرزی ئینسانیشا چەنی دەرد و خەم ، حەسرەتوو وڵاتەکەیشا تا دمایین هەناسەکا ژیوای به باوەڕێ وێپا و مدارامان ئاسا مژیوا ، هەرگیز خاکی گڵکۆ نمەتاوۆ ویری پەپوولانەشا دلێ گوڵزارە ڕەنگینەکاو وڵاتینه بوزۆ پەراوێز ،
ئینەیچ هۆنیایێ جه زیننه ویر مامۆسا سەعدۆڵڵا خەدیری:
“شەو بە ئاخەوە”
سەر بنیەو سەرین شەو بەئاخەوە
شەوگار بی تەمام دڵ بە داخەوە
سەڐای ڕەعدئاسای ناڵەی دەروونم
ئەسرین وێنەی سەیل بەچەخماخەوە
دیڐەت چوون سۆسەن ڕەشتەی ئیلاهی
زۆڵف دەسەی چنوور جە ئێڵاخەوە
بۆی عەترگۆنات گۆڵ جەکۆساران
سیاوڕێحانەن بەڕووی شاخەوە
شیرین ئەرمەن گۆڵباخی خۆسرەو
فـــەرهاڐ شی وەباڐ هەربەداخەوە
کەس نەڐیەن بەی تەور شەمامەی کاڵت
یا لیمۆی زەردت جە هیچ باخەوە
شێخ ومۆرشیڐم دڵ وەشیم تۆنی
پـــەنجەی حەنائیت وەبەیڐاخەوە
چوون سیم خاردار ڕای ئامام بەندەن
مەگەربەفرسەت ڕای قاچاخەوە
فەڵەک چوون حەرەس هەرپەی من ئازان
مەگێڵۆم بە شۆن بە چۆماخەوە
نیەن هام فەردەت بەناز و شەوکەت
بەلارەولەنجەو بەی دەماخەوە
وەلی دێوانەم وێڵم جە شاران
جە سەقزوبانە و جە سابڵاخەوە
بۆی کەباب جەرگ سینەی سیای وێم
کزەی چزەی سێخ گۆشتی چاخەوە
هەرگیزجەڕای تۆ من سەرمەپێچوو
ئەرسەرم بڐان بە تۆخماخەوە
(سەعد)خۆ نەمەرد،پەی مەینەت مەندەن
باهەر بمانۆ،هەر بە ئاخەوە
شێعر:میرزاسەعدوڵڵا خەدیری”هەجیجی”