پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:آورده اند که در روزگاران گذشته بزرگی که رضوان خدا بر او باد به فرزند خویش اینگونه نصیحت نمود: ای فرزند اگر طالب دنیایی عازم ری شو و اگر آخرت را می طلبی به نجف شو و اگر نه دنیا را می خواهی و نه اخری را در کرمانشاه بمان.دیار قرمیسین (کرمانشاه امروزی ) که خدایش از همه بلا نگهدارد وادی عجایب و غرایب است دیاری انبوه از انواع نعم الهی و مبتلا به انواع بلیات و آلام جانکاه،سامان دارایی که نداری نابسامانش قامت رعنایش را خمیده است البته به روایت آمار و شهادت اخبار و همین این است که در حدیث آمده که جامعه ای که آب و خاک دارد و مردم آن در فقر بسر می برند از رحمت پروردگار به دور است.

قدمای ما علیهم الرحمه و المغفره گویند دعا کنید هیچ انسانی بلاتکلیف نماند و دردا و حسرتا که ما چقدر بلاتکلیفیم و نمی دانیم بالاخره مرغیم یا شتر؟ عده ای ندا در می دهند که ما سرزمین صنعتی هستیم و گروهی جار می زنند قرمیسین قطب کشاورزیست و حضراتی دیگر نظراتی دیگر.اما صنعت این وادی ول معطل است و کشاورزی آنهم آنگونه که باید قابل عرض نیست که نیست.

از کرامات ما در این دیار این است که چون مدیر غیربومی می آید گوییم ناشیرین است و چون بومی بر مسند تکیه زند برایمان نامیمون است و احدی،احدی را قبول ندارد مگر جماعت اندکی که کثرالله امثالهم.اینجا قرمیسین است:در اینجا زمانی که قیر هست قبف نسیت،زمانی قبف هست قیر نیست،قیر و قیف هست آدمش نیست ،آدمش هست هر دو یا یکی از آنها نیست.

ظریفی حفظه الله تعالی می گفت:الناس ثلاثه:مردم سه گروهند گروهی موج سازند،گروهی قلیلی سوار بر مرکب موجند و گروه کثیری هم در زیر موج معذبند و وای بر موج سازان و موج سواران و الله،الله فی الناس تحت الامواج،مبادا که زیر موج ماندگان را فراموش کنید.راویان اخبار زید توفیقاتهم در ایام گذشته خبر دادند که وکیلی از وکلای دیار هگمتانه در خجسته کلامی در رسانه ها بانگ در داده بود که محوریت فرودگاهی غرب کشور از قرمیسین به هگمتانه منتقل شود نقل این کلام همانا و حمله بسیاری از خواص و عوام قرمیسینی به این وکیل طالب توسعه ولایت خود همانا.

جماعتی او را زیاده خواه خوانده و عده ای حکم هتکش دادند و البته گروهی هم قرمیسین را محور غرب کشورش خواندند اما فغان که باید گفت:حقیقت نه آن است و نه این،هگمتانه را نیک اگر بنگری و آمارش را به اجمال مطالعه نمایی در می یابی که آنان مدتهاست با کیاست و سیاست و ایضا برنامه،کار و همدلی در عمل محور غرب کشورند و به عمل کار برآید به سخندانی نیست.

در عوض وکیل هگمتانه ای،برخی وکلای قرمیسینی هم که علی الظاهر در امدادگیری برای زلزله زدگان اختلاف نظر ولایت خود دچار اختلاف شده اند،اختلافهایشان در بوق و کرنا سرداده شده که ان شاءالله به نیت فی سبیل الله است اما این غوغاها چرا در بوق و کرناها؟ و حاصل آن چه می تواند باشد؟گذشتگان خطه روسیه در مثلی نقل می کنند عیب آن نیست که آدم ناصوابی را مرتکب شود عیب آن است که به اتشباه پی برده نشود.

و اما بعد قال الله الحکیم فی محکم الکتاب المبین:لیس للانسان الا ما سعی(جز با تلاش برای انسان چیزی به دست نمی آید) همین و بس.فرهیختگان و صاحب نظران دامت افاضاتهم حکایت کنند:برای توسعه جامعه باید اول قوه فکریه ساکناش را وسعت داد و صدالبته مستلزم این فعل لازم قرار گرفتن هر چیز در جای خود است.

عالمی عامل و فقیهی فقید رضی الله عنه اندر احوالات محیر العقول قرمیسین می فرمود:در خطه ما اکثریت بزرگند و کوچک نداریم یعنی خیلی از خیل ما خود بزرگ بینیم و این امری نارواست که شاید دلیل اصلی این همه مشکل ما نیز باشد و امید و رجای واثق است که مرتفع گردد ان شاءالله.مخلص کلام این است که خود و جایگاه خود را خوب بشناسیم،بزرگ لاجرم باید بزرگی کند و کوچک کوچکی.احترام ها افزون گردد و و زیاده خواهی و خود خواهی کم.

تا می توانیم تعلیم گیریم و فرامومش کنیم و باز بیاموزیم.به برنامه ترقی دست یازیم،به آنچه می گوییم عمل کنیم و آنچه را برای خود می خواهیم برای دیگران هم بخواهیم و بالعکس این برای ما بهتر است اگر بدانیم.

رسول مرادی/فعال رسانه