پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : این روزها که خوشبختانه خبری از غبارهای حال گیر وکسل کننده همسایه امان نیست با کمال تاسف منطقه اورامانات بطور مستمر شاهد ومیزبان ثابت دودهای ناشی از آتش سوزیهای مراتع وجنگلهاست كه عموما بار منفي رواني بر جامعه دارد؛ که اگر کسی از نزدیک با این آتش سوزیها نزدیک باشد متوجه عمق فاجعه خواهد شد. چند سالی است توفیقی حاصل شده در عرصه ای از مدیریت منطقه مشغول خدمتیم.بماند کارکرده ایم یانه که قضاوتش با مردم است؟اما غم انگیزترین ودر عین حال مشکل ترین کار بنده دراین ایام موضوع آتش سوزی های جنگلها و مراتع مناطق اورامانات بود.

سال 88در میان آتش سوزیهای وحشتناک منطقه بوزین و مرخیل وهیرتا که متاسفانه بعلت سهل انگاری اتفاق افتاد بوحجم بسیار گسترده ای از مراتع وجنگلهای ناب را از بین برد بارها شاهد فریاد سوزناک پرندگان و خزندگان و حیواناتی بودم که یابرای سختی گرما یا برای بچه هایشان که در میان شعله ها داشتندکباب میشدندبودم. یکبار با چشمان خود خزش خرگوشی را در کنار ماری بزرگ در زیر سنگی شاهد بودم که شاید فقط در دنیای فشار اینچنین اتفاقاتی قابل تصور است یا قرابت چند متری آهوهای مظلوم مرخیل(شوکا) که آن روزها به میان مدافعین جنگل می آمدندالبته از ترس جان . امسال در آخرین آتش سوزی که در آتشگاه حضور پیدا کرده بودم با چشم وگوش خود شاهد ناله های لاک پشتی بودم که در آستانه له شدن بود.هدفم از اشاره به این خاطرات اوج فاجعه ای است که این تخریب ها بوجود می آورند .

سوای چرایی آتش سوزیها ونوع اطفاء آنها آسیب و ضررش صرفامتوجه مردم منطقه است .اگردقیق تر به این مساله بنگریم وجدا ازاینکه منشاء آتشها کجاست بعضاحضور ارزشمند مردم برای کمک به اطفاء حریق است که متاسفانه روز به روز حضورها کم رنگ تر میشوند.بنده بعنوان کارشناسی که کار را ازنزدیک شاهدم ایراداتی رانیزبه مدیریت امور وارد میدانم که شایدفعلا در این فرصت مجال وتوان پرداختن به آنرا ندارم اما امیدوارم روزی برسد همگی ما در قبال این سرمایه(مراتع و جنگلها) بصورت واقعی احساس مسئولیت نموده ودر جایی که نیاز به حضور است حضور پیداکنیم. شايد براي خواننده اين مطلب سئوال باشد كه طرح سئوال و بيان مشكل راحت تر از ارائه راهكار عملي است كه اين ادعا در جاي خود كاملا درست است اما اگر قرار باشد به راهكارها اشاره نمايم نيازمند نوشتاري طولاني است كه قطعا از حوصله خواننده خارج است لذاميتوان دو راهكار اصلي يعني مديران و مردم را مفصلا واكاوي نموده تا نقايص از دل آن برآيد.البته هم در حوزه علل آتش سوزيها و هم در حوزه اطفاء حريق بايد به اين دو عامل موثر(مردم ومديران) توجه داشت.انشاءالله روزي برسد كه شهرستان زيبا وكم نظير پاوه و اورامانات كه به لحاظ گردشگري از قطب هاي غرب كشور است به همان سر سبزي سالهاي نه چندان دورش برگردد.