پ 09 فروردین 1403 ساعت 15:03

نامه ای برای پستچی…/ محمد لطفی

نامه ای برای پستچی…/ محمد لطفی

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه: ای که دلداری نداری***به وقت غم که غمخواری نداری//دل که در پهنای گیتی***چنین تنگی،خریداری نداری. خدا قوت پستچی:خواستم نامه ای برایت بنویسم ببینم وقت داری آن را بخوانی یا روی موتور سیکلت هستی و مشغول توزیع نامه ای اداری و شخصی هستی خواستم به پاس تشکر از رساندن تمام نامه […]

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه: ای که دلداری نداری***به وقت غم که غمخواری نداری//دل که در پهنای گیتی***چنین تنگی،خریداری نداری.

خدا قوت پستچی:خواستم نامه ای برایت بنویسم ببینم وقت داری آن را بخوانی یا روی موتور سیکلت هستی و مشغول توزیع نامه ای اداری و شخصی هستی خواستم به پاس تشکر از رساندن تمام نامه های کسانی که چشم انتظار آن هستن تو را هم با نامه ای به اسم خودت شگفت زده کنم با تعجب که فرستنده آن را نگا می کنی که ببینی کیست چون همیشه گیرنده نامه ها و دور و نزدیک آنها برایت مهم بوده است.

 

چگونه در دنیای امروز که هزاران راه برای رساندن پیام تبریک به یک شخص وجود دارد امروز تو را با نامه ای نه از جنس دنیای مجازی یاد کرده اند دنیای دیجتال امروز بسیاری از کارهای دیروز من پستچی را کم کرده است ولی ما هنوز از چیزی های ملموس و حقیقی نمیتوانیم دل بکنیم و هنوز برای گذر از حقیقت به مجاز فاصله طولانی داریم دنیای نامه ها پر از انتظار برای لبخندها و اشک هاست و من پستچی امروز با دریافت این نامه خوشحالم هرچه درون نامه باشد مرا خوشحال می کند حتی اگر بلوری باشد که شکسته شده باشد که گاه به دست کسی داده ام که دل مرا شکسته است. انسان بدون تعامل زنده نخواهد ماند و نامه پل این تعامل است و پستچی ادامه دهنده این تعامل بین اسانها و ارگانهاست.

 

پستچی مهربان:اگر معلم بودی روزت را به هفته تبدیل می کردند و بهت تبریک میگفتند،اگر خبرنگار بودی روزت را به ماه تبدیل می کردند و برایت همایش می گرفتند و از برگزار کنندگان همایش هم انتقاد می کردند چون رسانه دست خودشان است.و اگر حتی دستفروش هم بودی باز در زمان تبلیغات باهات عکس یادگاری برای تبلیغات می گرفتند افسوس که هیچ کدام نیستی که از یاد رفته ای.

 

پستچی از یاد رفته:وقتی نامه را رساندی دسته گیرنده بهت گفتن چرا بسته دیر میرسه باز هم سکوت کردی گفتی چشم،وقتی نامه را رساندی دسته گیرنده،( گیرنده اش بهت گیر نداد چرا نامه را ندادی دست خودم و دادی دست مادرم و یا برادر و یا پدر و یا خواهرم) دوباره سکوت و چشم وقتی نامه را رساندی (اخطاریه وفیش )آن را جلو چشمت پاره کردند و گفتند برامان پیامکش آمده بازهم سکوت و چشم،وقتی در خیابان و لابه لای ترافیک رد میشه کسی برایت بوق خداقوت می زند.

۱۷ مهرماه روز جهانی پست مبارک باد

محمد لطفی از نوسود

 

2 پاسخ برای “نامه ای برای پستچی…/ محمد لطفی

  • سعیدیانی در تاریخ آبان 17, 1396 گفت:

    با تشکر از یادداشت نویسنده محترم در زمینه پست و پستچی های عزیز ، متاسفانه با ظهور عصر اینترنت و رسانه های اجتماعی نقش پست در محاق فراموشی رفته . امید است زحمات آنان را قدردان باشیم .

  • سید احسن احمدی در تاریخ مهر 19, 1396 گفت:

    با سلام
    یادداشت زیبا و بجائی بود دست مریزاد
    بنده هم این روز را به پستچی های عزیز و تمامی دست اندر کاران پست که امانت داران مردم هستند تبریک عرض مینمایم و آرزوی سربلندی و سلامتی برای تک تک آنها دارم