به گزارش سلام پاوه:پژوهشگر کرمانشاهی اعلام کرد:منابع طبیعی سرشار می‌تواند توسعه را به ارمغان بیاورد اما اگر بدرستی بدان نپردازیم ارمغانش می تواند تضعیف فرهنگ کار کردن باشد.

هومن سالاری در گفتگو خبرنگار سلام پاوه اظهار داشت:کشور ایران دارای منابع طبیعی و زیرزمینی فراوان است و این فراوانی قرن هاست خیال همه را از بابت تأمین نیازهای جامعه راحت کرده است.

این عضو هیئت علمی دانشگاه رازی ادامه داد:کمتر توسعه یافتگی کرمانشاه نیز می‌تواند نتیجه چنین الگویی باشد. منابع سرشار کرمانشاه شاید همان نقش نفت را ایفا کرده و در نتیجه این دیار با وجود برخورداری از منابع طبیعی شگرف و بی نظیر به اندازه شایسته‌اش توسعه نیافته است.

وی تصریح کرد:بخش عظیمی از این کمتر توسعه یافتگی البته محصول عواقب ویرانگر جنگ و نبود مدیران کارآمد متناسب با پتانسیل‌های کرمانشاه است ولی احتمالا وجود این منابع طبیعی فراوان نیز تا حدود زیادی خیال ما را آسوده کرده و بر فرهنگ تلاش‌مان موثر بوده است. اینک منابع طبیعی دیارمان در حال تمام شدن است؛ پس باید کوششمان را برای توسعه کرمانشاه بسیار بیفزاییم و به فکر جایگزین‌ها باشیم.

سالاری ادامه داد:بعنوان مثال در طول تاریخ؛ کشاورزی و دامپروری در منطقه کرمانشاه به لطف بارندگی های مناسب و مراتع عالی، از رونق بسیاری برخوردار بوده و با کمترین فناوری همیشه محصولات کشاورزی و دامپروری فراوان را با بهترین کیفیت تولید کرده ایم اما امروز دیگر چنین امکانی وجود ندارد. در سالهای اخیر به دلیل بهره برداری های غیرکارشناسی و بی رویه شاهد آن هستیم منابع سرشار که قرن ها به عنوان پشتوانه ای خوب و قابل اتکا، در دسترس بوده اند، هم اکنون در حال تمام شدن هستند.

وی افزود:منابع آبی استان بسیار کاهش یافته اند و اکنون ۴ تا ۵ دشت اصلی تقریبا در وضعیت قرمز هستند در حالیکه کرمانشاه جزو مناطق با بارندگی بسیار مناسب کشور بوده است. مزیت خاک حاصلخیز کرمانشاه نیز به دلیل کشاورزی غیرعلمی به سرعت در حال فرسایش است و به دلیل هجوم ریزگردها از آن هوای پاک و سالم هم دیگر خبری نیست. پس باید نوآوری کنیم و کشاورزی کرمانشاه عزیز را دانش بنیان نماییم.

هومن سالاری عنوان کرد: زنگ خطر به صدا درآمده اما جامعه کرمانشاهی نیاز دارد ابعاد فاجعه از دست دادن منابع طبیعی و به تبع آن تغییر در اقتصاد را بیشتر درک کند. همچنین حائز اهمیت است که توجه کنیم منابع خدادادی موجود تنها متعلق به ما نیست و باید برای نسل های آینده نیز حداقل کمی از آن باقی بگذاریم.

این عضو هیئت علمی دانشگاه رازی عبور از شرایط دشوار فعلی کرمانشاه را نیازمند توجه بیشتر به حوزه پژوهش و دانش بنیان کردن رفتارها دانست و گفت: شرط اولیه به وقوع پیوستن هر رخدادی داشتن نیاز است و مهم ترین نیاز یک جامعه، اقتصاد پویا و متمکن است. اقتصاد توانا دیگر در کرمانشاه با اتکا به منابع طبیعی مقدور نخواهد بود. پژوهش‌ها باید جدی گرفته شوند و چنین اقتصادی را به ارمغان آورند.

این پژوهشگر کرمانشاهی تاکید کرد تا زمانی که جامعه به این نقطه نرسد توسعه ای هم رخ نمی دهد و در ادامه اظهار داشت: جامعه کرمانشاهی باید هر چه سریعتر به این باور عمیق برسد که وابستگی های اقتصادی اش به منابع طبیعی رو به زوال را کاهش دهد و به سمت پژوهش، نوآوری و خلاقیت و شکل دادن یک جامعه دانش بنیان گام بردارد.

سالاری تصریح کرد:در جاهایی که به پژوهش و دانش بنیان کردن توجه جدی کرده‌ایم گام های خوبی برداشته ایم. به عنوان نمونه طی دهه های اخیر کشور به دلیل تحریم های موجود برای توسعه توان دفاعی نیازمند گسترش ‍پژووهش در این حوزه بود وعملکرد خوبی هم داشتیم. ولی در صنعت خودرو این نیاز چندان احساس نشده و به طبع پیشرفت قابل توجهی هم نداشتیم.

وی ادامه داد:در حوزه کشاورزی نیز وضعیت دانش بنیان سازی دلگرم کننده نیست زیرا بسترهای کافی برای واردات فراهم است و در صورت کمبود به هر میزان می توانیم با پول نفت که همان منابع زیرزمینی در حال اضمحلال است از خارج غذا وارد می‌کنیم( و البته دچار رقت جدی هوش بخاطر سیاست‌های غلط اشتغال در این بخش هم هستیم که سخن درباره آن مجال دیگری می‌طلبد). اگر روزی نتوانستیم پیاز پاکستانی وارد کنید آن وقت مجبوریم برای تأمین نیاز به پژوهش درباره توسعه پیاز هرسین بیاندیشیم.

این عضو هیئت علمی دانشگاه رازی در پایان خاطرنشان کرد: پژوهش پیش شرط توسعه است و برای آینده ای بهتر باید به دنبال شکل گیری یک جامعه دانش بنیان در کشور باشیم که البته کار بسیار دشواری است.