به گزارش سلام پاوه : شهرستان پاوه و کوهستان شاهو همیشه شاهد پر کشیدن مردانی بوده است که نامشان همیشه در تاریخ کهن این دیار ماندگار بوده و هست .

به گزارش خبرنگار سلام پاوه : سالروز حماسه ۲۶ مرداد ۱۳۵۸ پاوه که بعنوان روز ملی پاوه نیز نامبرده می شود تنها قطره ای از دلاورمردی های مردمان این سرزمین است . مردمانی که علی رغم تمامی کمبودها و کاستی های خود هرگز پشت به آرمانها و ارزشهای انقلاب نکرده اند و مرزدارانی غیور و همیشه در صحنه بوده اند. حکایت شهادت بیش از ۶۴۰ شهید شهرستان پاوه در جنگ تحمیلی روایتی است از عشق به وطن و پایبندی به ارزشهای انقلاب و سینه سپر کردن در مقابل دشمنان این مرز و بوم .

تاریخ رشادت مردمان شهرستان پاوه برای حفظ آرمانهای انقلاب ید طولایی دارد که می شود هزاران جلد کتاب در این باره نوشت . سردار شهید مجید حاتمی نامی است که بر سر در حوزه بسیج شهری پاوه نشان از یک دلاور نترس و جان برکف را می دهد. مردی از جنس مقاومت و ایثار که دفاع از مظلوم و حق خواهی سر لوحه کارش بود.

شهید حاتمی فرمانده گروهان بدر پاوه از خانواده ای  متدین  و ساده زیست بزرگ شد وی که حق طلبی از خصوصیات بارزاش بود از اوایل انقلاب همپای پیروزی انقلاب اسلامی به فرمان امام خمینی (ره) لبیک گفت و به جرگه پاسداران دلاور این خطه پیوست . و در تمامی سختی ها و مشقت های انقلاب از جمله حماسه شکست حصر پاوه در ۲۶ مرداد ۱۳۵۸ حضوری فعال و درخشان داشت.

شهید مجید حاتمی که همرز بسیاری از سرداران شهید این خطه و کشور بود در عملیاتهای سخت و چریکی منطقه با شهید چمران ، شهید همت ، سردار شادمانی و شهیدان بومی همچون سردار عبدالله زاده ، سردار شهید حاج فاروق مقصودی، شهید بهرام ولدبیگی و فرمانده دلاور میدانهای نبرد مرحوم کاک انور احمدی… همرزم بود.

شهید حاتمی که از همان اوایل فعالیت سپاه پاسداران حضوری فعال در این نهاد انقلابی داشت در سمتها و نقاط مختلف تا لحظه شهادت خدمت کرد و عاشقانه در راه انقلاب جان به جان آفرین تسلیم کرد و شهید راه وطن  شد.

فرمانده گروهان بدر پس از عملیات سخت و تراژدی غم انگیزشیمایی حلبچه در تاریخ ۷ خرداد ماه ۱۳۶۷ که گروهانش در ارتفاعات هفت کوه (هفت کشان طویله ) شهر طویله عراق بدون آذوقه و مهمات در وضعیت نامناسبی قرار داشتن و هیچ نیروی کمکی برای آنها وجود نداشت و کمتر کسی حاضر به تردد و ارسال مهمات و آذوقه به این گروهان می شد. با غیرت مثال زدنی اش که از خصوصیات مردمان کوهستان نشین و کورد است . اقدام به آوردن آذوقه و مهمات برای گروهان محصور و گرفتار شده اش می کند که در مسیر راه خودروی وی چپ می کند و به درجه رفیع شهادت می رسد.