پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:تولید زباله از جمله مباحث مهم محیط زیستی ایران و جهان در سالهای اخیر است.حجم زیاد زباله های تولیدی و رها شده از یک سو و آثار مخرب و آلودگیهای محیط زیستی از سوی دیگر ، بشر را به ارائه راه کارها و اقداماتی در راستای کاهش یا توقف این روند واداشته است.کشور سوئیس از جمله کشورهایی است که در آن دفن زباله متوقف شده و در حال حاضر بیش از ۵۰ درصد زباله های تولیدی خود را بازیافت و مابقی را در کوره های مخصوص زباله می سوزاند و تا جایی پیش رفته اند که زباله های کشورهای همجوار نیز جهت سوزاندن به این کوره ها منتقل می شوند. آلمانیها با بازیافت ۸۰ درصدی،خود را سرآمد بازیافت زباله در جهان می دانند.

در ژاپن به زباله عنوان طلای کثیف داده اند که از آن برای تولید برق نیز استفاده می کنند.ایران از جمله کشورهایی است که سرانه روزانه تولید زباله در آن ۲ تا ۳ برابر سرانه جهانی است،این مقدار در ایران نزدیک به ۷۰۰ گرم و سرانه جهانی آن در حدود ۲۵۰ گرم است.حجم بالای تولید زباله در ایران(۲۰ میلیون تن در سال) به همراه افزایش تولید آن در حال تبدیل به یک بحران بوده و این روند چنان صعودی است که در برخی از شهرها حتی جمع‌آوری روزانه زباله در موارد متعدد هم جوابگو نیست،

درحالی‌که در برخی کشورهای دنیا روند تولید زباله در حال کاهش بوده و دوره جمع‌آوری زباله نیز به بیش از دو روز یک بار افزایش یافته است.روند رو به رشد استفاده از مواد پلاستیکی تجزیه‌ناپذیر توسط شهروندان از یک سو وسیستم ناکارآمد دفن غیر بهداشتی و در واقع دفع غیر اصولی از سوی دیگر باعث خواهد شد در سالهای آینده معضلی به نام زباله دامنگیر شهرها و محیط زیست کشور شود.

دفن غیر بهداشتی زباله(در حدود سه چهارم زباله تولیدی کشور)آثار جبران ناپذیری در بلند مدت به همراه خواهد داشت،شیرابه های تولیدی آن علاوه بر آلودگی آب ،خاک و محیط زیست،سلامت و بهداشت مردم را نیز تهدید می کند.