پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:دولت در هر سرزمینی قدرت و اقتدار خود را با اعمال قانون،فشار.نیرو و قوه قهریه اعمال می نماید،مشروعیت،مقبولیت و پایگاه هر دولتی در داخل و خارج از کشور برخاسته از اراده مردم و اعمال پروسه انتقال و جابجایی قدرت از راههای مسالمت آمیز می باشد.به هر اندازه که پروسه انتقال، دموکراتیک و بدور از خشونت باشد به همان اندازه از قدرت و اقتدار مشروع برخوردار می باشد،در بیشتر ممالک اسلامی و جهان سوم این روند در مسیر درست خود طی نخواهد شد،کودتا،سلطنت موروثی،تزویر و تقلب در انتخابات فرمایشی عملا مانع از تشکیل دولت مشروع و قانونی از بطن جامعه مدنی خواهد‌شد،

در ایران که سابقه دولتداری،جامعه پذیری، مدنیت و تمدن چند هزار ساله را با خود به همراه دارد و یکی از مدعیان گذشته درخشان در تاریخ خود می باشد،سلوک پادشاهان و حاکمان،انتقال قدرت و حکومت و دولتداری همواره با چالش های جدی روبرو بوده و کودتا،خیانت،قتل و جنایت در امور سیاسی و اجتماعی به وفور قابل تامل است،در قرن بیستم دو انقلاب بزرگ و تاریخی در ایران به وقوع پیوست که انقلاب مشروطه که سهم خواهی مردم و نقش حداقلی آنان در حکومت را نوید می داد با کودتای رضاخان عملا به بیراهه کشیده شد و بارقه رسیدن به حکومت و دولت دموکراتیک مدرن را از جامعه تحول خواه ایران گرفت و برای بیش از نیم قرن مردم ایران راسرخورده و با مشکلات عدیده اجتماعی و سیاسی روبرو نمود.

انقلاب دوم که همان طغیان و شورش توده ها و طبقات متوسط و میانی جامعه بود حکومت خودکامه پهلوی را سرنگون و جمهوری اسلامی را با محوریت جمهوریت که نماد مشارکت آگاهانه و فعال شهروندان در امور سیاسی و اجتماعی خویش بود در قالب اسلامی و چارچوب قوانین اولیه و ثانویه آن قرار داد تا مدلی از جامعه مدنی، فعال پویا و برخاسته از اراده مردم همه ایران به جهانیان عرضه نموده و خود در سایه به بار نشستن آن خیر دنیا و سعادت آخرت را نصیب شود،

فارغ از مشکلات و بحران های به وجود آمده برای آن باید گفت انتظارات و توقعات همه مردم برآورده نشد و هنوز هم انبوهی از مطالبات و خواسته های بخش هایی بزرگ از جامعه ایران به وضوح نمایان است،جدا از همه مطالبات و معضلات جامعه چون فقر و بیکاری جوانان ،فرار نخبگان به خارج،بحران اقتصادی، محیط‌زیست و غیره که جنبه عام دارند بخشی از خواسته‌ها و مطالبات مردم جنبه اساسی و انسانی داشته و اهمال نسبت به آنها به شکاف طبقاتی و بحران های اجتماعی و سیاسی می انجامد.

دموکراسی و مردمسالاری چه از نوع دینی و مذهبی و چه از جنبه لائیک و سکولار آن حکومت اکثریت بر اقلیت نیست بلکه حفظ حقوق اقلیت در مقابل هژمونی اکثریت است.انقلاب اسلامی که برخاسته از اراده مردم همه ایران است به طور کامل آرمانها و شعارهای خود را عملی ننموده و هنوز تا رسیدن به مقصود بسیار فاصله‌ها دارد، ،نمونه بارز ان عدم به کارگیری نخبگان اهل سنت در مدیریتهای کلان، میانه و حتی پایین دستگاها و مراکز لشکری و کشوری بوده است..،

تاریخ ایران هیچگاه رشادت. ،فداکاری و شهادت فرماندهان و مردان کرد در جنگ تحمیلی را فراموش نخواهد کرد که چگونه با صداقت و شهامت راستین کشور را از گزند تجاوز و تجزیه و اضمحلال نجات داده و بسیاری از آنان شهید و جانباز و مفقود و اسیر شدند، حال باید از پرسید آیا میدان جنگ و کارزار و خون فشنگ را با صداقت و ایمان کامل می‌شود به کرد و سنی داد اما برای استاندار شدن یک نفر از فرزندان و نوادگان آنان حجت شرعی لازم است و وزیر کشور و رئیس جمهور محترم هنوز به آن نرسیده اند.

آیا مرزداری و دلاورمردی این هموطنان وطن دوست شما اقای رئیس جمهور محترم هنوز برایتان به اثبات نرسیده است که مدیریت های عالی را به آنان سپرده و به مانند پیروزی در جنگ جامعه ایران را از خدمات آنان بی نصیب نسازید.آیا رهبر کبیر انقلاب شیعه و سنی را برادر، برابر و مساوی در بیان و عمل و رفتار خود نسبت به آنان قرار نداد؟ آیا رهبر انقلاب اسلامی زبان و فرهنگ کردستان را جزء افتخار ایران و علما و کبار کرد را افتخار همه ایران بیان نفرمود؟آیا در هیچ دوره، بحران و مصیبتی همراه دیگر هموطنان خود کردها در صف اول نبودند؟

پس چرا مناصب و مدیریتهای کلان در دوران صلح به آنان سپرده نخواهد شد تا خدای ناکرده در صورت تعدی به خاک پاک وطن این بار هم چون گذشته دست متجاوز را قطع نمایند؟آیا رای بالای اقای رئیس جمهور در مناطق کردنشین نسبت به سایر بخشهای دیگر از وطن جای تامل نمی باشد؟واقعیت به ما می‌گوید زمانی که نخبگان کرد امکان فعالیت و زمینه بروز خلاقیت های خود را ندیده اند و از سر ناگزیری جلای وطن نموده‌اند و به کشور های مختلف رفته‌اند آنجا منشا خدمات فراوان گشته و اکتشافات و اختراعات و نوآوری های مختلف را برای دیگران به ارمغان آورده‌اند، حال چرا نباید بیش از این مانع از تکرار این موارد باشیم.

آیا جوانان لایق،مدیران توانا و فرماندهان عالی در مناطق کردنشین و سنی نشین وجود ندارند که گماشتن آنها در این مناصب مورد اهمال قرار می‌گیرد؟در اینجا لازم است از خدمات فرماندهان، مدیران، فرمانداران ،کارمندان و کسانی که خارج از این مناطق در استانها ومناطق کردنشین و سنی نشین صادقانه خدمات ارزشمند از خود بروز داده‌اند تشکر نمود.

در پایان از دولت اعتدال محور آقای روحانی انتظار می رود ازمدیران و نخبگان اهل سنت در مدیریتهای کلان اقتصادی و سیاسی استفاده نموده و مطمئن باشند این ازمودگان روزهای سخت نیاز به آزمودن ندارند.قطعا خشکاندن ریشه های تعصب، تندروی و خشونت از به حاشیه راندن و محروم کردن جامعه از مشارکت در مدیریت کشور نخواهد گذشت بلکه مشارکت و استفاده از ظرفیت و توان آنان به طور قطع یکی از راههای خشکاندن این بلا و مصیبت در جامعه می باشد که دامن همه مردم ایران را مورد تهدید قرار می دهد.