پ 09 فروردین 1403 ساعت 16:37

پاوه و گلچینی از هزاران خون دل/محمدآشنا عباس منش

پاوه و گلچینی از هزاران خون دل/محمدآشنا عباس منش

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:این یادداشت به جوان فرهیخته استان کرمانشاه و شهرستان پاوه مهندس برهان عبدی تقدیم می شود.آنچه که این روزها مرا بر آن واداشته تا دوباره دست به قلم ببرم و بنویسم،داستان یا قصه ای نخ نما و تکراری است که غصّه ی روزانه زندگی شهروندان پاوه شده است.این روزها که خیلی […]

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:این یادداشت به جوان فرهیخته استان کرمانشاه و شهرستان پاوه مهندس برهان عبدی تقدیم می شود.آنچه که این روزها مرا بر آن واداشته تا دوباره دست به قلم ببرم و بنویسم،داستان یا قصه ای نخ نما و تکراری است که غصّه ی روزانه زندگی شهروندان پاوه شده است.این روزها که خیلی از شهرها و مردم ایران خود را برای پیکار انتخابات ریاست جمهوری و شورای شهر آماده می کنند یا درگیر جلسات شبانه و دیدارهای انتخاباتی اند،من به عنوان شهروند این شهر درگیر مشکلات ریز و درشت شهر و دیارم از مسائل فرهنگی،هنری و ادبی گرفته که خون به جگرم کرده تا مسائل عمرانی و اقتصادی ام. مسائلی که همه ی آن به نبود بودجه و اعتبار و پول و پروژه های کلان ملی ربطی ندارد.

گاه سوء مدیریت در همه ی بخش ها و عدم نگاه وحدت بخش و کلان نگر در بین مدیریت شهری و فرهنگی و سیاسی شهرستان و جزیره ای عمل نمودن هریک از سازمان ها و ادارات باعث و بانی این همه مشکلات شده که گریبانگیر تک تک شهروندان شهرستان پاوه است.

وحدت رویه و ایجاد پنجره ی واحد در بین مدیران و روسای ادارات در شهرستان مرزی پاوه می تواند کلید حل مشکلات بسیاری باشد.به گونه ای که این وحد رویه در روش و اجرا می تواند نماینده اصلی دولت در شهرستان را قدرتمند نموده و آن را تا حّد و اندازه ی فرمانداری ای ویژه بالا ببرد و منجر به توسعه ای خود ساخته و نمونه ای ارزشمند برای استان و کشور نیز باشد .
نکاتی که هر روز شهروندان پاوه را خون به دل کرده است ، عبارتند از:

۱-ترافیک بسیار سنگین شهرپاوه:با یک بررسی ساده ی میدانی می توان مشکل ترافیک را تا حدود زیادی رفع کرد و آن این است که بازاریان محترم شهر با وسیله نقلیه عمومی تردد کنند و از پارک نمودن اتومبیل خود در کنار و بغل دست مغازه ی خود اجتناب ورزند . شهرداری با کمک دیگر نهاد ها پارکینگ هایی در سطح شهر تعبیه کند و برای این کار چند زمین یا منزل را خریداری نموده و یا تخریب نماید تا فضای باز برای پارک اتومبیل ها فراهم گردد و یا اینکه شهروندان را دعوت به این کار نماید تا با راه اندازی پارکینگ های خصوصی زیر نظر شهرداری اقدام نمایند.

کارمندان ادارات دولتی نیز به طور مشترک به ماموریت های اداری ای که نیازمند استفاده از وسیله نقلیه است ، بروند .شهرداری و شورا با هماهنگی و حمایت دیگر نهاد ها از جمله شورای ترافیک و راهنمایی و رانندگی تعداد هزار عدد دوچرخه و دیگر وسایل سبک را تهیه و به صورت سوبسیت و یارانه به شهروندان به صورت قسطی اهدا نماید تا فرهنگ استفاده از وسیله نقلیه سبک در سطح شهر جا بیفتد .

۲-جای خالی فرهنگ و برنامه های فرهنگی در پاوه : در ایام نوروز و سال نو معمولاً در شهر های دیگر از جمله کرمانشاه برنامه های فرهنگی،هنر،ادبی متعددی در سطح شهر(پارک ها)نیز در سالن ها و آمفی تئاتر های ادارات فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرها متولی جشنواره ها و همایش ها و سمینار های فراوانی است که در راستای هویت بخشی به شهروندان و جهت دهی ذائقه فرهنگی هنری ادبی مردم تلاش می کنند و ساعات و روزهای شاد و فرح بخشی را برای مردم و شهروندان به ارمغان می آورند.به بزرگان و فرهیختگان شهر پرداخته و تاریخ و پیشینه ارزشمند شهر و دیارشان را ارج نهاده و برای آیندگان نیز تاریخ ساز می شوند اما نمی دانم چرا در این شهرستان فرهنگ متولی ندارد و به باد فراموشی سپرده شده است.

چرا هنرمندان و فرهیختگان و بزرگان این قوم در شهر و روستا نادیده گرفته می شوند و کسی به آن ها و زحمات و تلاشهایشان وقعی نمی نهد و بی تفاوت از کنار شب نخوابیدن ها و دود چراغ خوردن و شاگردی کردن بزرگان این قوم در حجره ها و دانشگاه ها و مدرسه ها می گذرند . این همه امکانات فیزیکی و سخت افزاری در این شهرستان از پاوه گرفته تا نوسود و نودشه و باینگان و حتی روستا های گردشگر محور توسط همه ارگان ها و سازمان ها ایجاد و احداث شده از تالار و آمفی تئاتر و کتابخانه گرفته تا مدرسه و سوله و سالن همچون کالایی بی ارزش به کناری گذاشته شده و از آن استفاده نمی شود.

چرا کسی پا پیش نمی گذارد و این همه امکان شادی و سرگرمی را نادیده می گیرد؟چرا بعضی ها از انقلاب و شهدا و امام و نظام مایه می گذارند که مثلاً اگر مردم شاد باشند و فضایی مفرح را برای مردم ایجاد کنیم به نظام و انقلاب و شهدا و امام بر می خورد یا اینکه خدایی نکرده نظام و انقلاب مخالف شادی هستند و منافع خود را در شادی و مفرح بودن مردم نمی بینند و نمی دانند ؟آیا شایسته نبود جشنواره انار حلبچه در پاوه برگذار شود ؟ آیا نباید شهرستان پاوه با این همه وسعت باغات انار متولی برگزاری جشنواره پاییزه انار باشد و فضایی شاد پر از فعالیت و کوشش را در این شهرستان به خود ببیند و مثلا” نوسود”مرکز این جشنواره باشد ؟

آیا پاوه نمی توانست متولی برگزار جشنواره بین المللی شعر و ادب وحدت در هفته وحدت باشد و نگاه همه ی جهانیان را به سوی خود جلب کند؟و جشنواره را مثلاً در شهر پاوه یا باینگان یا بانه وره برگزار نماید؟آیا نمی توانستیم در پاوه جشنواره ملی” نوروز” و آغاز سال نو را با برنامه منسجم و قاعده مند برگزار کرد تا نگاه همه ایرانیان را به خود روانه نمود؟ ما هنرمندان و مسئولین فرهنگی در همه ی نهاد ها و سازمان ها بویژه در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی پاوه باید پاسخگو و جوابگوی فردای فرزندانمان باشیم.

۳-ویمیر و داغ پارک ملی بر آن:بهار سرسبز فرا رسیده و تابیدن آفتاب عالم تاب طبیعت را بیدار نموده به طوری که مردم را وا می دارد سری به پارک های خدادادی و طبیعت خود بزنند.اما اینجا سهم آدمی و نهاد های مسئول در فراهم نمودن رفاه و آسایش مردم خودی نشان می دهد و نگاه ها و دست ها و قلم ها را به سوی مسئولین شهری می کشاند. مسئولینی که دفراهم نمودن رفاه مردم را بی تفاوت اند و هر سال انگشت اتهام بی تفاوتی و جزیره ای عمل نمودن به سوی یکی از آن ها نشانه می رود اما در این میان شهرداری و شورای شهر بیشترین مسئولیت را دارند و فرماندار به عنوان نماینده تام و تمام دولت در منطقه و اداره فرمانداری نقشی محوری در به تفاهم رساندن نهاد های خدماتی دیگر دارند تا همراه با شهرداری و شورای شهر گامی در جهت رفاه عمومی و توسعه زیر ساخت های آسایش و آرامش مردم و شهروندان بردارند.

فرمانداری باید ادارات متعدد از جمله منابع طبیعی،جهاد کشاورزی،اداره آب و فاضلاب،برق،راه و حمل و نقل جاده ای و نهاد های مردمی سپاه و بسیج را همسو نموده تا با تمام امکانات و ابزارهای لازم به جانِ فقر توسعه ای شهر افتاده و تنها تفرجگاه و استراحتگاه ملی شهرستان را آباد نموده و رفاهی عمومی را با آسفالت جاده منتهی به این تفرجگاه و نیز راه اندازی و احداث آلاچیق ها و استراحت گاه های خانوادگی و کاشت نهال های منطبق با طبیعت منطقه و سرویس های بهداشتی و فراهم نمودن آب سالم و راه اندازی سفره خانه های سنتی ایجاد نمایند.این کار همتی بلند می خواهدو کارهای بزرگ را مردان بزرگ می توانند به سرانجام برسانند.

لازم به یادآوری است این کار می تواند به شرکت های گردشگری خصوصی هم سپرده شود و می تواند منبع درآمد خوبی برای شهرداری با گرفتن ورودی از هر اتومبیل و اجاره دادن آلاچیق ها باشد . در آبیدر سنندج ، پارک کوهستان کرمانشاه ، پارک امام مریوان این کار انجام شده و متولیان می توانند جهت بازدید میدانی حداقل به شهرستان مریوان رفته تا عظمت کار شهرداری مریوان در تپه امام یا پارک امام این شهر را ببینند و از تجربه شهرداری مریوان بهره ببرند.

۴-نهادهای نظامی و ضرورت خروج آن ها از بافت شهری به حاشیه شهر؛در سال ۱۳۸۸ در مجلس شورای اسلامی قانونی تحت عنوان قانون فروش و انتقال پادگان ها و سایر اماکن نیروهای مسلح به خارج از حریم شهر ها ،مجموعه دولت و شهرداری را مکلف کرد تا راستای توسعه شهرهای کشور، نهادهای نظامی از بافت اصلی شهر خارج و به حاشیه شهرها بروند . در همین راستا در تهران و کرمانشاه و اصفهان بخشی از پادگان های نظامی به حاشیه شهرها رفته اند تا شهرداری از ذخیره آینده شهر به نحو مطلوب استفاده نماید و بخشی از کمبود های شهری را از این طریق جبران نماید؛

نهاد مردمی سپاه و بسیج پاوه در مرکز شهر و در پرترافیک ترین منطقه شهر می تواند با مردم و شهروندان و نهادهای شهری همکاری نموده و شهرداری با کمک فرمانداری و اداره منابع طبیعی زمینی را در حاشیه شهر به سپاه و بسیج اهدا نماید و در عوض سپاه نیز مرکز فعلی خود را که جنب مسجد شهدای شهر قرار دارد به شهرداری داده تا شهرداری نیز در قسمت جنوبی آن پارکینگ شهدا و در قسمت شمالی آن نیز پارک سپاه را راه اندازی نماید، تا هم سبب رفاه و آسایش مردم و شهروندان شهرستان گردد و هم نام نیک سپاه پاوه نیز بیشتر در اذهان مردم و خاطر شهروندان حک گردد . در قسمت شرقی شهر نیز نیروی انتظامی می تواند زمین فعلی خود را به شهرداری سپرده تا هم منبع درآمدی خوبی برای شهرداری شده و هم پارک و پارکینگی نیز در آن قسمت از شهر که با انبوهی از شهرک سازی های جدید رو به رو شده است ، در آن تعبیه و تهیه گردد.

۵-بی تفاوتی شهروندان و روحیه بیمار شهر:عقیده دارم بی تفاوتی شهروندان استان کرمانشاه بویژه شهرستان پاوه عامل بزرگی در عقب ماندگی و عدم توسعه و رفاه عمومی شهرو استان بوده است.البته معتقدم کسی که حداکثر ۵ سال در شهری ماوا گزید و زندگی کرد،شهروند آن شهر است و نباید بی تفاوت از کنار خدمات عمومی و رفاه همگانی و توسعه ی آن شهر نیز بگذرد.من که ۱۱ سال است در شهر کرمانشاه ساکن ام خود را شهروند کرمانشاه می دانم و خودم را نیز در غم و شادی های همه شهروندان و سرگذشت شهر کرمانشاه مسئول و سهیم می دانم همچنان که به عنوان یک پاوه ای در پاوه خود را دغدغه مند دانسته و خود را در برابر مسائل و مشکلات آن، بی مسئولیت نمی دانم.

اکنون از قوم گراها و طایفه گراهای شهر پاوه و روستاها و نیز از همه شهروندان شهرستان که در شهرها یا روستاهای منطقه زندگی می کنند، می خواهم که باید خود را شهروند پاوه بدانند و مثل مسلمانان شهر مدینه” انصار و مهاجر” بازی کشیده و دست از جدی و شوخی بودن مسئله پاوه ای و غیر پاوه ای بردارند و همه، خود را از پاوه ای اصیل تا خانقاهی و نوریابی و بله بزانی و دزآوری و نوسودی و نودشه ای و باینگانی و جاف و هورامی باید خود را در رشد و توسعه یا عقب افتادگی شهرستان پاوه مسئول بدانند و شریک و سهیم قصّه ی پر غصّه ی مردم و شهروندان شهرستان پاوه باشند. فقط گلیم خود را از آب کشیدن و سفره ی خود را پر دیدن و بی تفاوت از کنار مشکلات دیگران گذشتن بسیار نارواست،چرا که سرنوشت همه ی ما به همه ی ما متصل و گره خورده است و بعدا دریغ و درد و وااسفا نیز به کاری نمی آید و سرنوشت فرزندان و آیندگان این شهرستان در دست های ماست.

بازاری ما باید از وقت و سرمایه خود مایه بگذارد.کارمند و مدیر و مسئول ما باید دردمند بوده و تکریم ارباب رجوع را در اولویت کاری خود قرار دهد . بانک ها و موسسات اقتصادی و بیمه نیز باید دغدغه مند و دلسوزانه اعتبارات را جذب و به صورت عادلانه در بین همه شهروندان شهرستان پاوه تقسیم کنند.امامان جمعه و جماعات مردم و شهروندان را به کار و تلاش مضاعف و خستگی ناپذیر دعوت نمایند.

جهاد کشاورزی و ادارات شیلات و دامپروری همت نموده شهروندان را به باغداری و کشاورزی و توسعه دام شهرستان ترغیب نموده تا صادرات مواد غذایی و ارگانیک منطقه به حدّ اعلای خود برسد.نهاد های عمومی و آموزش و پرورش و آموزش عالی دانش آموزان و دانشجویان را دلسوز و دغدغه مند و مسئولیت پذیر و مولّد بار بیاورند تا فارغ التحصیل دیپلم و لیسانسیه ما بعد از فراغت از تحصیل سرگردان در میان کوچه ها و خیابان ها و قهوه خانه ها نباشند و با انگیزه و نگرشی مولّد به سراغ کار و فعالیت بروند ما می توانیم در این شهرستان خون دل نخوریم و لذت ببریم از منابع طبیعی و خدادادی و سرمایه انسانی اخلاق مدار و توانمندمان،اگر همت کنیم شهرمان را آباد کنیم.

محمد آشنا عباس منش//دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی