ج 10 فروردین 1403 ساعت 09:22

طبیعت را همیشه ارج بنهیم…/ سعدی سپنجی

طبیعت را همیشه ارج بنهیم…/ سعدی سپنجی

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : یکی از مهمترین نعمات خداوندی در این جهان طبیعت و زیبایهای آن در اطرافمان می باشد. باید سپاسگزار آن باشیم،و سپاسگزار خداوند باشیم که این طبیعت را در اختیار ما گذاشته و ما را بر آن مسیطر کرده است. متاسفانه ما از توان تسخیری خودمان خوب استفاده نمی‌کنیم. در آیات […]

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : یکی از مهمترین نعمات خداوندی در این جهان طبیعت و زیبایهای آن در اطرافمان می باشد. باید سپاسگزار آن باشیم،و سپاسگزار خداوند باشیم که این طبیعت را در اختیار ما گذاشته و ما را بر آن مسیطر کرده است. متاسفانه ما از توان تسخیری خودمان خوب استفاده نمی‌کنیم. در آیات متعدد آمده است: به کوه‌ها نگاه کنید،‌به ابرها نگاه کنید،و… این‌ها آیات خداوند هستند. انسانی که در این دنیا زندگی کند به آیات خداوند احترام می‌گذارد. یعنی وقتی شما به طبیعت وجنگل بی‌اعتنایی و بی ‏توجهی کنی، یعنی به آیات خداوند بی‌اعتنایی کرده‏ ای. خداوند می فرماید زمین را برای شما فرش گردانیدیم پس چرا ما همچون فرشهای خانه خود در تمییزی و نظافت آن کوشا نیستیم؟ ما وقتی می‌بینیم نام خداوند روی یک کاغذ بر زمین افتاده، این را برمی‌داریم و کنار می‌گذاریم؛ زیرا به عنوان یک مسلمان مجاز نمی‌دانیم که به نام خداوند بی‌احترامی شود. کسی که این نگاه را درباره طبیعت پیدا کرده باشد و طبیعت را هم آیت خداوند ببیند همان نگاه را به طبیعت خواهد داشت. ما جانشینان خوبی ظاهراً نیستیم؛ اگر بودیم این اتفاقات نمی‌افتاد.سعدی سپنجی

آلودگی هوا، خشکسالی‌ها. قرآن صریحاً می‌فرماید: «ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِماکَسَبَتْ اَیْدِی النَّاس‏» (روم/۴۱). تغییرات ناگهانی هوا بی‌خود رخ نمی‌دهد ما انسان‌ها در آن دخیل هستیم. ریزگردها اتفاقی در هوا معلق نیستند؛ ما انسان‌ها در آن مقصر هستیم. دریاچه‌ها همین جور خشک نمی‌شوند ما انسان‌ها مقصریم. فقط گناه به آن معنای شرعی نیست، هر رفتاری که من و شما می‌کنیم، قطره آبی که اضافی مصرف می‌کنیم. گیاهی که بی‌دلیل لگد می‌زنیم‌، درختی که بی‌جهت قطع می‌کنیم.همه و همه ما در آ ن مقصر می باشیم.پس ما سپاسگذار این نعمت عالی الهی نیستیم!!!!!!!

امروزه که همه جا را آلودگی های مختلف پر کرده، و ماشین و دود و سر و صدا همه جا هست،همه مابه دنبال لحظه ای برای آرامش و بهانه ای برای دیدن همدیگر و با هم بودن هستیم. شاید سیزدهم نوروز(روز طبیعت)، تنها یک بهانه است؛ بهانه ای برای آشتی با طبیعت و به یاد زلالی آب، استواری کوه، و چشم نوازی درختان. از صبح زود، هر چند خانواده را می بینی که به خارج شهر می روند. در آن جا، خانواده ها با شور و نشاط و دسته دسته، در کنار آب و سبزه یا زیر درختان بساط خود را می گسترانند. بچه ها بازی می کنند، مادران مشغول پخت و پز می شوند و پدرها هم از همه جا صحبت می کنند و در یک کلام، همگی روز خوشی را پشت سر می گذارند .

لازم است که چندین نکته را یا دآور شوم وا میدوارم که هم من و هم شما شهروند عزیز این نکات را بخاطر بسپاریم و عامل آنها باشیم .

۱٫فرهنگ احترام به طبیعت را باید از کودکی آموخت و در بزرگسالی به کوچک ترها آموزش داد. «روز طبیعت»، فرصت بسیار مناسبی است تا این درس بزرگ را به فرزندان دلبندمان بیاموزیم. آن ها باید بدانند که طبیعت زیبایمان، خانه بزرگ تر همه ما به شمار می آید و ضرر آسیب رساندن به درختان و سبزه زارها، ابتدا به خودمان برمی گردد. اگر کودکان یاد بگیرند که درختان، ریه های تنفسی زمین هستند و بدون آن ها، حیات روی زمین رو به نابودی می رود، هیچ گاه به از بین رفتن طبیعت شگفت انگیز کشورمان راضی نخواهند شد.

۲٫باید از رهاسازی زباله در طبیعت پرهیز کنیم و زباله‌های خود راهمراه با کوچکترهایمان درون یک کیسه قرار داده و پس از اتمام تفریح‌مان آن‌ها را با خود حمل کرده و به داخل سطل‌های زباله تعبیه شده در معابر شهری بریزیم. حتی اگر می‌توانیم که قطعا می‌توانیم به اندازه توان‌مان زباله‌هایی که توسط دیگر هم نوعان ما در طبیعت رها شده را جمع‌آوری نموده و به سطل‌های مخصوص زباله انتقال دهیم.

۳٫ازشکستن شاخه‌های درختان و نهال‌ها جهت استفاده به عنوان هیزم و آسیب رساندن به انها پرهیز کنیم.

۴٫باید دقت داشته باشیم که در صورت روشن کردن آتش، حتماً از خاموش شدن آن در هنگام ترک طبیعت اطمینان حاصل کنیم.

۵٫سعی کنیم برای احترام به هم نوعان خود که شاید هم بیشتر آنها از شهرهای دیگر باشند نمایندگان خوبی باشیم وبا ایجاد آلودگی صوتی،دیداری و حتی از الودگیهای جتماعی و فرهنگی بپرهیزیم.ومکانی آرام و مطمئن را برای خود و آنها فراهم سازیم.

۶٫ چشمه‌ساران طبیعت را با مواد آلاینده نیالاییم، به حیواناتش آزار نرسانیم و با ریختن زباله‌ها عطر دل‌انگیز شکوفه‌ها و گل‌هایش را به تعفن نکشانیم.

۷٫ اگر می‌خواهیم جزو ناسپاسان نباشیم و به طبیعتی که این چنین سخاوتمندانه میزبانی ما را بر عهده گرفته یاری برسانیم بهتر است این بار سعی کنیم ظروف غذاخوری خود را در چشمه‌ها و دریاچه‌های زلال و بکر نشوییم تا پسماند ناشی از پودرهای شوینده وارد این محیط‌ها نشود زیرا که این چشمه‌ساران محل زندگی موجودات ریز و درشتی است که اکثراً از دید ما پنهان هستند.

۸٫زغال مورد نیاز خود را از فروشگاه‌های سطح شهر تهیه کرده و برای افروختن آتش شاخ و برگ سبز درختان را قطع نکنیم زیرا آن‌ها هم مانند من و شما زنده‌اند و نفس می‌کشند و شایسته نیست اعضای لطیف و زیبای آن‌ها را برای لذتی زودگذر قطع کرده و بر آتش نهیم.

۹٫بپذیریم که ما چند ساعت یا نهایتاً یک یا چند روز مهمان طبیعت هستیم و این آخرین باری نیست که می‌خواهیم از این نعمت بی‌بدیل خداوندی بهره ببریم. پس برای لذات بعدی خودمان هم که شده نباید در تخریب آن بکوشیم بلکه باید تمام قد و با همه توش و توان در جهت سالم و پاکیزه نگاه داشتن آن تلاش کنیم.

و کلام آخر اینکه :

برای اندیشیدن به محیط زیست، مسوولیت پذیری بهترین و مهمترین ویژگی است.

با تشکر –سعدی سپنجی