ج 10 فروردین 1403 ساعت 03:19

جایگاه تخصص درمدیریت شهری کجاست/فردین رحیمی

جایگاه تخصص درمدیریت شهری کجاست/فردین رحیمی

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:چه دموکرات‌ مآبانه است که هر کسی می‌تواند در تعیین سرنوشت شهر خود تصمیم‌ گیرنده باشد،چقدر خوب است که ما می‌توانیم هر کسی را برای اداره شهرمان برگزینیم.می‌توانیم از بین انبوهی از آدم‌ها،هر کسی را که به او حس خوب ‌تری داریم انتخاب کنیم. از حس خوب به یک بچه محل گرفته […]

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:چه دموکرات‌ مآبانه است که هر کسی می‌تواند در تعیین سرنوشت شهر خود تصمیم‌ گیرنده باشد،چقدر خوب است که ما می‌توانیم هر کسی را برای اداره شهرمان برگزینیم.می‌توانیم از بین انبوهی از آدم‌ها،هر کسی را که به او حس خوب ‌تری داریم انتخاب کنیم. از حس خوب به یک بچه محل گرفته تا اقوام یا فامیل دور،رفیق خودمان یا رفیق رفیقمان،یا چهره‌هایی که به هر دلیل آنها را زیاد در رسانه‌ها دیده‌ایم و برایمان چهره‌ای آشنایند،یا در میادین ورزشی برایمان افتخار آفریده‌اند.

البته شاید هم با دیدی بدبینانه با این رویکرد که درآینده می‌تواند گره‌ای از گره‌هایمان را بگشاید و در حالتی بسیار بدبینانه ‌تر می‌توانیم بدانیم در آینده کجا زمین بخریم یا برای آپارتمان پنج طبقه‌مان یک طبقه اضافه،یشتر از بقیه ارتفاع بگیریم و….به راستی جایگاه تخصص در مدیریت شهری ما کجاست؟ برنامه‌ریزان و طراحان شهری،اقتصاد‌دانان شهری،جامعه‌شناسان شهری،جغرافیدانان،کارشناسان ترافیک و منظر و محیط زیست و… تمامی این تخصص‌ها و بیشتر از اینها در مدیریت شهر ما چه جایگاهی دارند؟

اصلا بگذارید سوالم را اینگونه مطرح کنم؛آیا فلان فدراسیون ورزشی حاضر است کسی را بدون داشتن سابقه و تجربه در آن رشته یا حتی رشته ورزشی دیگری در کمیته فنی‌اش وارد کند؟آیا فلان سازمان مخابراتی کسی را با تخصصی غیر از مخابرات و تخصص‌های مرتبطش مثلا یک هنرمند نقاش را در راس امورش به عنوان عناصر تصمیم‌گیرنده برگزیند؟ آیا فلان کارگردان می‌تواند از کسی که سابقه و تخصص بازیگری ندارد به یکباره برای اجرای یک تئاتر حرفه‌ای استفاده کند؟یا اصلا آیا فلان هنرمند خواننده حاضر است بنده نگارنده یک شب، فقط یک شب در یکی از کنسرت‌هایش به‌جای او روی سن بروم و برای حضار بخوانم؟

می دانم که شاید اکنون از نوشتن این چند سطر رگ‌های گردن بسیاری متورم شود و عده‌ای را نیز مشوش کند، اما به واقع بیایید بپذیریم که اداره یک شهر با تمام ساز و کارهایش، تخصص می‌خواهد. نمی‌توان برای درمان آرتروز به متخصص بیهوشی رجوع کرد.نگاهی به شیوه اداره شهر و چگونگی مشارکت مردم در شهرهای پیشرفته و درحال پیشرفت دنیا بیندازیم و بپذیریم که هر کسی در جای خودش قرار بگیرد و بپذیریم که جایگاه تمام سلیقه‌ها و افراد یک شهر را برای اداره آن، در شورایاری‌ها و شوراهای محله- که عمیقا به اصل موضوع نزدیک ‌تر است و ظرفیت اصلاح قانون شوراهای شهر را میسر می‌کند- تعریف کنیم نه جایی همچون شورای شهر که تصمیمات حیاتی مانند انتخاب شهردار و نظارت بر عملکرد آن و رفع مشکلات عدیده شهر در آنجا گرفته می‌شود.

در انتها شاید ذکر این نکته ضروری باشد که از سر دلسوزی و شایدم وظیفه به نگاشتن این چند سطر روی آوردم و امیدوارم «تصمیم‌سازان و تصمیم‌گیران در سطح کلان کشور» به این موضوع با دقت نظر بیشتر و توجه ویژه نگاه کنند و رویکرد رفع  نقاط  ضعف و اصلاح قانون شوراهای شهر را در پیش گیرند چرا که احتمالا خود به این موضوع واقف می‌باشند و حتما به کرات شنیده‌اند که در میان سیستم‌ها و مسایل پیچیده روز دنیا،شهر به عنوان سیستمی بسیار پیچیده و پویا قلمداد می‌شود که بدون وجود مجموعه‌ای از متخصصان و آگاهان به مسایل و نارسایی‌های شهر،در مسیر حل مشکلات آن قدم برداشتن کاری بس دشوار است.

فردین رحیمی// کارشناس ارشد شهرسازی