بدهکارانی در قامت طلبکار / کرم محمدی
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : معمولا هر دولتی نقاط قوت و ضعفی دارد و دولت تدبیر و امید نیز از این قاعده مستثناء نیست. در همیشه تاریخ نیز مخالفان و منتقدان دولتها، بستگی به انصاف و مروتشان کم و بیش نقاط ضعف رقیب را نشانه رفته و از کاه آن کوه میسازند. اما ظاهرا […]
- ۰۳ اسفند ۱۳۹۵
- کد خبر 54759
- بدون دیدگاه
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : معمولا هر دولتی نقاط قوت و ضعفی دارد و دولت تدبیر و امید نیز از این قاعده مستثناء نیست. در همیشه تاریخ نیز مخالفان و منتقدان دولتها، بستگی به انصاف و مروتشان کم و بیش نقاط ضعف رقیب را نشانه رفته و از کاه آن کوه میسازند. اما ظاهرا این قصه، در دولت یازدهم، سمت وسوی دیگری پیدا کرده است. از این رو بخش تندرو منتقدان دولت تدبیر و امید؛ نقاط قوت دولت را نشانه گرفته تا به زعم خویش بتوانند چهره موفقیتهای دولت را مخدوش نمایند.
همگان میدانند و آمارها و اسناد نشان میدهد که وضعیت کشور از نظر اقتصادی؛ اجتماعی؛ سیاسی بالاخص سیاست خارجی در دوران حاکمیت هشت ساله اصولگرایان بر قوه مجریه چگونه بوده است و دولت یازدهم درچه وضعیت فلاکت باری مملکت را تحویل گرفت. لذا نیازی به بازگو نمودن دگر باره آن اوضاع آشفته در این مقال نیست.
این در حالی است که منتقدان امروز دولت آقای روحانی به دلیل عملکرد غیر قابل قبولشان بدهکار بوده و باید به مردم پاسخگو باشند؛ اما این روزها با ظاهر شدن در قامت طلبکار، نقاط مثبت دولت یازدهم را زیر سوال برده و کار را به جایی رسانیدهاند که حتی به مناسبتهای ملی و همگانی نظیر ۲۲ بهمن که روز عزت و سرافرازی و اتحاد ملت است؛ از آن برای پیشبرد اهداف و مقاصد جناحی و حزبی خود استفاده میکنند.دو نمونه مورد اشاره زیر میتواند شاهدی براین ادعا باشد.
الف: اهانت به دکتر ظریف
شناخت دکتر محمد جواد ظریف و بررسی عملکرد وی نیاز به جستوجو و تفحص ندارد. کافی است عملکرد و اقدامات هشت ساله وزرای خارجه و تیمهای مذاکره کننده در دولت آقای احمدینژاد در بحث پرونده هستهای کشورمان را به سه سال گذشتهای که دولت دکتر حسن روحانی برسرکار بوده و دکتر ظریف مسوول پیگیری آن بوده است؛ مقایسهای گذرا صورت پذیرد. آنگاه تفاوتها نمایان میگردد. از باب اجمال عرض کنم که در زمان دولت و تیم مذاکره کننده قبلی؛ ظرف چهار ماه پرونده هستهای کشورمان از شورای حکام به شورای امنیت برده شد؛ شورای امنیت سازمان ملل متحد به ماشین صدور قطعنامه علیه جمهوری اسلامی تبدیل گردید و در نهایت کشورمان در ذیل فصل هفتم منشور ملل متحد قرار گرفت.
بدیهی و طبیعی است که ویران کردن و تخریب نمودن هنر خاص و زحمت فراوانی نمیخواهد اما آواربرداری و ساختن دوباره؛ نیازمند زمان؛ تلاش و کوشش فراوان و صرف هزینههای مادی و معنوی است. در این خصوص تیم مذاکره کننده هستهای در دولت تدبیر و امید و شخص دکتر ظریف با شهامت و شجاعت توام با عقلانیت و تدبیر؛ توانستند پرونده هستهای را از حیاط خلوت آمریکا، یعنی «شورای امنیت» به آژانس بینالمللی انرژی اتمی بازگردانده؛ سازمان تحریمهای ظالمانه را برزند و قطعنامههای شورای امنیت را برای اولینبار در طول تاریخ این سازمان توسط خود اعضای شورای امنیت ملغی و بلااثر نماید و…
با این وجود و علیرغم اینکه رهبر معظم و فرزانه انقلاب عباراتی همچون شجاع؛ امین؛ انقلابی؛ متدین و دلسوز در وصف تیم مذاکره کننده و شخص آقای دکتر محمد جواد ظریف بیان فرمودهاند و همچنین اقدامات بسیار مهم و تاریخی دولت تدبیر و امید در زمینه پرونده هستهای؛ را به نوعی تنفیذ نمودند، اما منتقدان دولت از سر عناد و لجاجت این نقطه قوت فرا جناحی و ملی را همچنان برمصالح جناحی و حزبی ترجیح داده و بیمحابا به آن میتازند.
ب: حقوقهای نجومی
این موضوع نیز در سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان مستمسکی برای تضعیف دولت یازدهم مورد استفاده منتقدان قرار گرفت و به جای پرداختن به مبارزات قهرمانانه ملت مسلمان ایران در سرنگونی نظام ستم شاهی و واکاوی این امر میمون و مبارک از جمعیت راهپیمایان در ۲۲ بهمن با افشاگریهای غیرمنصفانه خود برای به زیر سوال بردن دولت یازدهم به بهانه حقوقهای نجومی استفاده نمودند.
همگان نیک میدانند که اساس شکلگیری حقوقهای نجومی در دوران دولت های اول و دوم مهرورزان و پاکدستان و زمانی که اکثریت نمایندگان مجلس شورای اسلامی در اختیار همفکران منتقدان امروز آقای روحانی قرار داشت اتفاق افتاد. یعنی اساس شکلگیری حقوقهای نجومی از سال ۱۳۸۸ شروع گردید و این دمل چرکین برآمده از دولتهای نهم و دهم توسط دولت «راستگویان» تدبیر و امید شناسایی و جراحی گردید و از بدنه قوه مجریه دور انداخته شد. اما با این اوصاف و به ظاهر از منظر منتقدان؛ گناه شخص آقای دکتر روحانی و دولت یازدهم آن است که این معضل را با شفافیت کامل و در انظار رسانهای و ارائه گزارش به مردم و بازگرداندن تمامی ۲۳ میلیارد و ۳۰۰ میلیون تومان به خزانه کشور؛ به فرصتی تاریخی بدل کرد.
اما همین منتقدین محترم که هر روز برای ناکارآمد نشان دادن دولت از کاه کوه میسازند، به روی مبارک خود نیاورده و نمیآوردند تا در مورد سه هزار؛ پنج هزار؛ ده هزار و… میلیارد تومان اختلاسهای صورت گرفته در دولت قبل از آقای روحانی سخنی گفته و یا مطلبی بنویسند. یا درباره دکلها و نفتکشهای گم شده و املاک نجومی شهرداری تهران موضعگیری نمایند. علیالظاهر از دیدگاه بخشی از مخالفان دولت یازدهم؛ اختلاسها و بذل و بخششها در ۲ دولت گذشته خالی از اشکال بوده و به دلیل اتصال آنها به عالم غیب ایراد و انتقادی بر آنها وارد نیست. ولی اگر سرریز همان بذل و بخششها و اختلاسها به دولت روحانی سرایت کند جای بسی اشکال است.
البته ای بسا در دستگاه عریض و طویل قوه مجریه مانند سایر قوای کشور؛ ایراد و اشکالاتی وجود داشته باشد، اما دولت تدبیر و امید افتخار دارد تا اعلام نماید نه تنها فسادهای افشا شده از دولت قبل را پاکسازی نماید بلکه از میزان فسادهای به ارث رسیده به شدت بکاهد.
بر همین اساس به نظر میرسد در منطق تبلیغات جناح منتقد دولت، جایگاه بدهکار و طلبکار عوض شده و با سرلوحه قرار دادن اینکه هدف وسیله را توجیه میکند، به جای پاسخگو بودن به مردم در برابر اقداماتی که طی ۸ سال باعث وارد شدن خسارات گاها جبرانناپذیر و تحمیل هزینههای غیرضروری به کشور گردید، با بزرگنمایی نواقص و هدف قرار دادن نقاط قوت دولت تدبیر و امید و زیر سوال بردن همه خدمات حدودا چهار ساله این دولت، در جهت انحراف افکار عمومی در خصوص اشتباهات همفکران خویش برآمدهاند؛ غافل از آنکه مردم ما امروز هوشیارانه شرایط را رصد و براساس آن قضاوت منصفانه میکنند.