واکنش هنرمند آراس آژند و پاسخی به اظهارات اخیر در مورد هنرمند زکریا یوسفی
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : به عنوان یک رهرو راه هنر و بر حسب وظیفه و نه در مقام دفاع از هنر هنرمندی چون زکریا یوسفی که به نیکی بر این امر واقفم مقام هنری ایشان بسیار سترگتر و بلندتر از آنست که تازه رهروی در اقیانوس لایتناهی هنر چون من،از شان و منزلت هنری […]
- ۰۸ دی ۱۳۹۵
- کد خبر 52005
- 17 دیدگاه
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : به عنوان یک رهرو راه هنر و بر حسب وظیفه و نه در مقام دفاع از هنر هنرمندی چون زکریا یوسفی که به نیکی بر این امر واقفم مقام هنری ایشان بسیار سترگتر و بلندتر از آنست که تازه رهروی در اقیانوس لایتناهی هنر چون من،از شان و منزلت هنری ایشان دفاع کند.
قبل از پرداختن به موضوع اصلی باید عرض کنم که اگر این مطلب در این سایت منتشر نمیشد قطعا در جایی دیگر انتشار می یافت و دیر یا زود ما نیز با آن مواجه می شدیم و اتفاقا من به نوبه ی خود این امر را به فال نیک گرفته و شاید سبب خیری شود.
و اما زکریا یوسفی را بهتر بشناسیم
در دوران نوجوانی قید تمام لذتها،باهم بودنها و رفاقتها و خانواده را زد و به سوی هنر خیز برداشت و رهسپار غربت گردید.با نداریها و رنجها و کاستیهای فراوان دست و پنجه نرم کردو مشق عشق را آغازیدن گرفت و رزومه و کارنامه ی ایشان که در ذیل به آن خواهم پرداخت خود گویای همه چیز است…
شیخ اجل زیبا سروده است:
اگر مرد باشد از هنر بهره ور
هنر خود بگوید نه صاحب هنر
ودر جایی دیگر:
اگر مشک خالص نداری مگوی
ورت هست خود فاش گردد به بوی
زکریا یوسفی متولد۱۳۶۲، نوازنده سازهای کوبه ای. تحصیلکرده دانشکده موسیقی دانشگاه سوره.
ازجمله گروه هایی که وی با آنها همکاری داشته:اشتیاق،مولوی،شمس،هم نوازان کلهر،شهنازی،مدیان،نیشتمان، وصال،حصار و در فعالیتهای حرفه ای خود اجرای کنسرت های متعدد داخلی و خارجی و حضور در فستیوال های مختلف بین المللی و ضبط اثار متعدد را در کنار هنرمندان سرشناس و توانمندی همچون احمد پژمان،کامکارها،کیهان کلهر،علی اکبر مرادی، شهرام ناظری،حمیدوضانوربخش و.. تجربه کرده و در بسیاری از کشورهای آسیا،اروپا و آفریقا از جمله؛(ژاپن-هند-ترکیه-آلمان – پرتغال -سنگاپور – پاکستان- مالزى – عراق – امارات متحده-چین- مراکش – آذربایجان – و……به اجرای برنامه پرداخته است.
از آلبومها وآثاری که از او منتشر شده یا با سایرهنرمندان همکاری داشته میتوان به:پیداى ناپیدا -سایه های خورشید – یقین گمشده– روژیار– اورامان تا بادینان -جور دیگر باید دید-برگ بازیچه باد–یاد نگاه– سحرگاهان – میان تاریکی – ویر –سر سماع –شارو– در حلقه دف- ذوق پرواز– پاییز– سبوی تشنه – خواب خورشید- سوگ بهار–خانه غریب– بارگاه– خاطره – بادبان شکسته ترنجستان – راه بی نهایت – ناله شکینه- دوره گرد-اینک از حافظ-آن سیاه افسون کار -کهن کمان، و…..اشاره کرد.
وى همکنون علاوه بر نوازندگى سازهای کوبه اى عود هم مینوازد و بصورت جدى مشغول به نوازندگى این ساز نیز است.
ازدیگر فعالیتهای اجرایی و آثار تالیفی:
*درحلقه دف(شامل ۶۰ قطعه برای نوازندگان دوره عالی این ساز)ونیز ریتم خوانی
*همکاری در زمینه تنظیم واجرای سازهای
کوبه ای در چندین مجموعه موسیقی فیلم، مستند و تلویزیون درایران، عراق و ترکیه.
*سابقه تدریس در زمینه تئوری ، شناخت وآنالیز ریتم و سازتخصصی در دانشگاه سوره و بسیارى مراکزدیگر.
واما آلبوم شارو
موسیقی هورامان موسیقی ناشناخته، تقریبا بکر و دست نخورده ایست و بدین جهت است که آنچنان شایسته و بایسته است مرزها را در نوردیده و در جغرافیایی محدود در دوری باطل سیر میکند.باتلاش و پاسداشت این هنر توسط هنرمندانی چون عثمان و جمیل و محمد حسین و …و انتقال آن به نسل جدید هیچگاه مجال صدور این هنر به سایر ممالک و ملتهای دیگر میسر نبوده که آنهم عللی دارد و در این مجال نمیگنجد.
زکریا یکی از معدود کسانیست که میتوان در شهرستان پاوه به او لقب هنرمند داد زیرا هنرمند فاکتورهایی میطلبد که ایشان دارای آن فاکتورها و مولفه هاست.
چنانچه در آثارش هویداست او همواره نگاهی به موسیقی کردی و زادگاهش هورامان داشته که شارو یکی از آنهاست.
در موسیقی کردی و بالطبع هورامی تنوع ریتم و دوره های ریتمیک چه در میزانهای ساده ،ترکیبی و لنگ تنوع ریتم و دوره های ریتمیک قرار دارد.به عنوان مثال ریتمهای ده ضربی ، هفت چهارم،هفت هشتم ،نه هشتم و …که در موسیقی بقیه ی اقوام ایرانی و حتی کشورهای مجاور کمتر وجود دارد.به عنوان مثال تصانیفی که استاد عثمان هورامی خوانده اند از دیدگاه مخاطب عام و حتی خاص ریتم و دوره ی آنها تشخیص داده نمیشود و جناب یوسفی در مجموعه ی شارو سعی بر آن داشته این ریتمها که با سازهای کوبه ای به اجرا درآمده به مخاطبان خاص و عام ،این نوع ریتمها را شناسانده و القا کنندکه بیشتر به گستردگی ریتم و غنای ریتمیک و دوره های ریتمیک پی برده شود. ودیگر آنکه اقوام غیر کرد و حتی بسیاری از سورانی زبانها نمیتوانند با صدای هنرمندان برجسته ای چون عثمان و جمیل و …ارتباط برقرار نمایند واین حرکت زکریا در آلبوم شارو باعث گردیده که مخاطبانی دیگر به واسطه ی آن تنوعهای ریتمیک با این نوع موسیقی ارتباط برقرار نمایند.
همراهی سازهای کوبه ای از لحاظ زیبایی شناسی با ایجاد هیجان ،شور و حرکت به مخاطب کمک میکند که با صدا، نوع آواز و توانائیهای این هنرمند بزرگ(عثمان هورامی)ارتباط بیشتری برقرار گردد.
باید بپذیریم که شنوده ی غیر هورامی کمتر میتواند با این نوع سلو خوانی مانوس گردد. برای صدور و شناساندن این موسیقی راهکارهایی تازه ارائه گرددتا با پیمودن مرزها حرفی برای گفتن داشته باشد.
مولف این اثر هدف بزرگی را دنبال کرده است در بسیاری از نوار فروشیها،مراکز فرهنگی و حتی سوپر مارکتهای معتبر ایران،این اثر در معرض دید عموم قرار گرفته و معرفی شده است و بنده با دانش اندک خویش معتقدم این اثر فرآیند بسیار مثبتی برای عرضه ی موسیقی این دیار به سایر نقاط داشته است.
کاندید شدن این اثر در جشن سالانه ی موسیقی در تهران و راهیابی این اثر در میان سه اثر پایانی و رقابت با آثاربزرگترین موزیسینهای ایران چون استاد محمد رضا درویشی و استاد علی اکبر مرادی خود شاهد این مدعاست.
من نقد تند، بی پرده و البته غیر تخصصی جناب شفیعی را به فال نیک میگیرم و فارغ از واکنشهای مختلف،گاها احساسی و گاها تند معروضم که با این نوع ادبیات شما شخصا مشکلی نداشته و بیگانه نیستم و شما نیز باید پذیرای جوابها و کامنتهایی از جنس همان ادبیاتی که از آن بهره گرفته اید باشید.
و اما نقد بنده از شما
۱٫زکریا یوسفی هنرمند است و با هنرش این را به اثبات رسانده.
۲٫ایشان شارلاتان نیستند و متعهد به هنر هستند و نیازی به شارلاتانیزم و استفاده ی ابزاری و…از هنر و نام و جایگاه دیگران ندارند.
۳٫به کارگیری ریتم چهار ششم اشتباه میباشد و تا آنجا که بنده مطلعم چنین ریتمی در ایران و خاورمیانه و هیچ جای دنیا دیده و شنیده نشده است.
۴٫استفاده از کلمه ی مترونم نیز اشتباه است زیرا مترونم دستگاهیست برای تشخیص تمپو و هیچ ربطی به موضوع ندارد.
و اما سخن پایانی از منظر بنده
هورامان در تمامی زمینه ها دچار رکود و ایستایی مرگبار گردیده ،فرهنگ بدون تحرک کافی و اساسی و تولید دچار کهولت زودرس می شود. فرهنگ فرزند حوادث،انقلاب و دانش است…
با تشکر از آقای آژند و همچنین آرزوی موفقیت برای آقای زکریا یوسفی
جناب رمضانی وشنونده شارو نمیدانم تا چ حد در زمینه موسیقی سررشته دارید ولی ب کار بردن لفظ چندش آور برازنده هنرمندی ک با استادانی چون کامکار پژمان کلهر ناظری و… همکاری دارد و در سطح جهانی مطرح میباشد مناسب نیست شما حتی زکریا یوسفی را نمیشناسید ک بخواهید در موردش اظهار نظر کنید
جناب ژیوارِ محترم! در زمینه موسیقی ناآگاه هم نیستیم!بسیاری از دستگاههای موسیقی و ریتم و…را میشناسیم اما من عرض کردم در جایگاه یک شنونده عامی این اثر شارو به دلِ منِ شنونده ننشست.و اصلا لازم نیست که شنونده برای شنیدنِ موسیقی، دانش موسیقی را هم بلد باشد!. یک دکتر یا مهندس یا بازاری یا کارمند یا ….، در مقام شنونده ی موسیقی ، فقط یک شنونده عادی و عامی است. اگر موسیقی به دلش نشست که نشسته ، و دیگر هیچ!…و این مطلب را هم یادآور شوم که تمامیِ کارهای اساتید بزرگ موسیقی هم صد در صد موفق نبوده اند و چه بسا کارهای بسیار ضعیفی هم داشته اند ولی این باعث کمرنگ شدن کارهای گرانبهای آنها نشده است. جناب زکریا یوسفی هم ازین قاعده مستثنی نیست. ومن شخصاً الفاظ زشت را نه برای هنرمندان و نه برای هیچ شخص دیگری نمی پسندم.
آقای صالحی میشه لطفا پست من رو بذارید
با سلام کدام پست ؟
با تشکر از هنرمند آقای آژند شما بدلیل توانایی وشناخت موسیقی بجا و بحق میتوانید اثر یک هنرمند را شناخته نقد و تحلیل کنید اما کسانی که حتی نت و موسیقی را نمیشناسند و نمیدانند زکریا یوسفی در چه سطحی میباشد و با چه کسانی کار میکند وحتی هیچکدام از آثار او را نشنیده و نمیشناسند حق انتقاد صریح را ندارند.
با سلام
هیچ گاه هنر از نقد کردن آسیب ندیده است و نقد همواره موجبات ترقی هنر را فراهم آورده است.آقای شفیعی بسیار بجا ودر بهترین موقعیت به نقد این کار پرداخته اند.شخصیت ایشان اجازه نداد که باز هم پاسخ منتقدانشان را یک به یک بدهند و گرنه من یقین دارم حتی یک کلمه را نه از روی بر افروختگی و نه نا آگاهی ننوشته اند.از هجمه ویرانگر بر علیه ایشان واقعا تعجب کردم.
اما آقای آژند عزیز موسیقی زبان طبیعت است موسیقی سواد شنیداری می خواهد موسیقی را باید بر ذوق عرضه کرد تا پسند و ناپسندش معلوم گردد.لذا هر مخاطبی می تواند از اثری خوشش بیاید یا خیر.
از طرفی هر اثری یکبار متولد می شود دستکاری آن روح اثر را از بین می برد.شما هم بسیار جانبدارانه به قضاوت نشسته اید.قبول کنیم شارو قبول عام نیافته و مورد پسند طبع عام و خاص نبوده است معتقدم بعد از نقد دکتر شفیعی بسیاری نام اثر را شنیدند و اینها گواه این حقیقتند که این اثر آنگونه که شما میگویید موفق نبوده و نیست
با تشکر از کاک آراس آژند .و آرزوی موفقیت برای شما و کاک پیمان حسن زاده و تمامی دوستانی که در عرصه هنر زحمات فراوان کشیده اند .و همچنین آرزوی موفقیت برای اقای یوسفی و تشکر از پدر بزرگوار ایشان کاک عبدالله.
ممنون و تشکر از کاک اراس اژند و حمایت های بی دریغ مردم عزیز پاوه و اورامان به استاد ذکریا یوسفی
که واقعا نشان دادند که بله همه ما از شما و کارهای هنری شما حمایت میکنم.
من وقتی مطلب آقای شفیعی رو خوندم خیلی ناراحت شدم،بکاربردن بعضی الفاظ و کلمات نظیر کولاژناشیانه،شیادی و ..واقعا نه برازنده آقای یوسفی بود و نه از شخص محترم و شناخته شده ای چون آقای شفیعی انتظار می رفت و درنتیجه ناراحت شدم. ولی قبل از هر گونه قضاوت یا اظهارنظر تصمیم گرفتم که آلبوم شارو رو از اینترنت دانلود کنم و بعد از شنیدن آن به اظهار نظر بپردازم،ولی واقعا بعد از شنیدن آلبوم نتیجه گرفتم که نقد آقای شفیعی واقعا بجا بوده است و این آلبوم بسیار بسیار ضعیف و چندش آور و به قول جناب شفیعی کولاژ ناشیانه ای بیش نبود،سطح بسیارپایین آلبوم باعث نشد که آن را از حافظه گوشیم پاک کنم و تصمیم گرفتم که آن را به چند نفر اهل موسیقی و هنر نشان بدهم که آنان هم با اکثریت آرا تایید کردند که اثر بسیار بسیار ضعیف و چندش آوری است که با نخراشیده ترین آهنگ ها و موسیقی ها ترکیب شده و اثری ناخوشایند را ارائه داده اند..با توجه به شناختی که از شخصیت والا و آکادمیک آقای یوسفی دارم واقعا این اثر ضعیف و بی سلیقه گی مفرط از ایشان بعید بود..امیدوارم که آقای یوسفی با پندگرفتن از نکات این شکست در زندگی هنری شان و مباحثی که جناب شفیعی نه از سر عناد بلکه از سر دلسوزی هرچند با ادبیاتی نامناسب به ایشان گوشزد کرده اند بتوانند در آینده جبران مافات کرده و یکبار دیگر توانایی ها و شم والای هنری خود را به همگان نشان دهند
بنده هم درجایگاه یک شنونده صرف ، هیچ ارتباطی با آلبوم شارو برقرار نکردم و به نظر اینجانب هم از دیدگاه یک شنونده ی عام، اثر بسیار ضعیفی بود و حتی میتوانم بگویم که اثر (نادرستی )بود.
امیدوارم جناب زکریا یوسفی دلسرد نشده و بدنبال ریتم درخور و عامه پسندی برای این اثرشان باشند….ممنون
ای کاش اون کارهای هنری را که اقای آژند اسم بردن در قالب سی دی روانه بازار میکردن من به شخصه هیچکدام از اونها را ندیدم …
ای کاش چرخی در دنیای موسیقی می زدید تا تمامی آن آثار را پیدا میکردین.خیلی دور نیست
بژی کاک آراس ده سو وه ش بو
استاد زکریا یوسفی افتخار پاوه و اورامانات و کل کردستان است با تشکر از آقای آژند
با عرض سلام
بنده هم با آقای اژند موافقم اما در جهت تکمیل کردن گفته های ایشان لازم میدانم نکته ای را عرض کنم که به جهت دهی بحث کمک می کند. هنر دو دسته مخاطب دارد: مخاطب عام و مخاطب خاص. هنر عام با هیجانات روحی انسان سروکار دارد، مثل غم و شادی. اما هدف هنر خاص گذشتن از لایه اول ذهن انسان و نفوذ به اعماق ذهن و حتی ناخوداگاه است، مثل نقاشی های سبک کوبیسم یا موسیقی سبک اکسپرسیونیسم.
هنر هورامی مطلقا عام است و نه خاص. هنری است بر پایه احساسات و هیجانات که هدف اصلی آن هم مخاطب عام یا همان مردم است.
بنده یک مخاطب عام هنر هستم. و البوم شارو هم یک هنر عام. در درجه اول باید میزان محبوبیت آن را در میان طبقه عام مورد بررسی قرار داد. و البته مطمینا میزان نفوذ این اثر در میان توده مردم و بالاخص نسل جوان تر خیلی بیشتر از سیاوچمانه است.
علاقه کمتر نسل جوان هم به سیاوچمانه به معنی گسیختگی نسل جوان از ریشه های مادری نیست. به معنی تمایل نسل جوان به سمت پویایی و نوآوری هرچه بیشتر در موسیقی است. کاری که هنرمند باید بکند انطباق سلیقه موسیقیایی توده مردم بر هنر کلاسیک یا سنتی است. و آلبوم شارو این کار را به نحو نسبتا خوبی انجام داده است.
برای اثبات این ادعا نیز کافی است به روند تکامل موسیقی سنتی فارسی در یک دهه اخیر نگاه کنید. کاری که همایون شجریان کرد ادامه دادن سبک پدرش نبود بلکه انطباق سبک پدرش با ذاءیقه موسیقیایی عصر حاضر بود.
ما به وفور نیازمند نوآوری در موسیقی کردی هستیم و گام برداشتن در این راستا، ولو به هر سبکی که باشد بسیار ارزشمند است.
با تشکر از آقای اژند واقعا نقد و جوابیه خوبی بود