پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : مقدمه : قبل از هر چیز 90 سالگی تأسیس اولین دبستان اورامانات در پاوه (1305 ش) را که سنگ بنای همه آموزش و پرورش های منطقه به مدیریت مرحوم (محمود انور) و به نام دبستان (شاپور) که بعدها به دبستان سعدی تغییر نام یافته است به همه دانش آموختگان این کاخ رفیع تبریک و تهنیت عرض می نمایم.

پنجشنبه چهارم آذر ماه 1395 پاوه شاهد دو حرکت فرهنگی قابل ملاحظه بود.

اولی : از سوی مدیریت آموزش و پرورش پاوه ، تحت عنوان (تعامل دو نسل) و دومی افتتاح مؤسسه (قه له می ها و چه رخی کورد) که عده ای از جوانان خونگرم و صاحب ذوق این دیار با کسب مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی آنرا راه اندازی کرده اند.

اولی که در ساعت 9:30 صبح در سالن امام خمینی (هـ) پاوه بر پا شده بود. هدف آن آشنایی دو نسل فرهنگی و رو در رو قرار دادن آنان . عده ای مسافرانی به سر منزل رسیده باز نشسته امسال (1395) که بعد از 30 سال تلاش و افت و خیزکاری و صرف پربهاترین ایام عمر با ظهور موهای سفید در پای تخته سیاه و نوید تکامل عمر و از راه رسیدن ایام پیری و آمدن 60 سالگی و پدیداری نشست . و عده ای دیگر جوانانی از راه رسیده و جویای نام که با ورود به میدان تعلیم و تربیت می خواهند در آینده سکان دار کشتی گشت دانش آموزی نونهالان این مرزو بوم را در دریای پرتلاطم عصری که انسان را در چرخ دنده های خود له نموده و او را به عروسکی در دست عروسکان خود ساخته تبدیل کرده است،باشند.

آنچه که برای اینجانب که از نسل اوایل دهه 40 این کاروان می باشم فرح بخش و شادی آور بود. اجرای قرائت متن سوگند نامه ای بود که از سوی مدیریت محترم آموزش و پرورش تهیه و توسط افراد جدید الاستخدام قرائت پای بندی به ارزشهای معلمی که از سوی نوکسوتان این عرصه به نظر اینجانب که بسیار داغهای سوء استفاده به نام معلیمن را از سادگی و بی آلایشی روستائیان شنیده و یا ناظر بوده ام . همچون وجود هوا برای ادامه حیات جهت حفظ شئون معلمی و روسفیدی فرد در ایام پیری و سلامت دانش آموزان ضروری می دانم ترتیت دهندگان و مجریان مراسم سلیقه ای خاص و قابل توجه در دکوراسیون محل نشست و تنظیم وقت سخنرانان به کار برده به طوری که مراسم دقیقاً در ساعت تعین شده شروع و پایان پذیرفت . بیان سخنانی کاملاً مرتبط و راهگشای جناب ماموستا ملا قادر امام جمعه محترم پاوه مزید بر رونق بود.

اما مراسم دوم که در ساعت 5/2 بعد از ظهر اعلام شروع شده بود با تأخیری نیم ساعته مواجه، همایش افتتاح مؤسسه (قه ضه می هاو چه رخی کورد) بود. اگر چه قسمت هایی از برنامه این مراسم به مناسبت رحلت حضرت آیت الله موسوی اردبیلی رحمت الله علیه حذف شده بود. بایستی اذعان نمود که اجرای مراسم با دعوت از بزرگان علم و ادب کردستان از هر گوشه ای از این دیار دیرین  از ایلام گرفته تا کرمانشاه- سنندج –  سقز – بوکان – مهاباد- جوانرود- مریوان و خود پاوه ارائه گفتار- اشعار و متون راهگشا به نظر اینجانب که اکثراً در چنین مراسمی خیلی زود حوصله خود را از دست می دهم یکی از پربارترین و ماندگارترین مراسمی خواهد بود که مقالات و سخنان ارائه شده در آن را می توان برای زمانهای متمادی چراغ راه دلسوختگان فرهنگ و ادب کُردی به حساب آورد . مخصوصاً حضور استاد گرانقدر جناب دکتر قطب الدین صادقی و بیانات مبسوط و قابل توجه ایشان در جمع حضار با شعور و شیفته تعالی این ملت در مدت 5 ساعته ی اجرای مراسم چنان بر محوطه همایش سایه افکنده بود که پیرانی بی حوصله چون بنده را که جمع آنان در این مراسم کم نبود از خود بی خود و آثار خستگی را بر چهره آنان زدوده بود. انشاء الله با انتشار متون گفتار و مقالات و اشعار ارائه شده از سوی کمیته اجرای مؤسسه آگاهی جوانان این مرزو بوم از وجود دانشمندان گمنام خود که اکثراً آنان برای کسانی چون بنده که ادعای فرهنگی بودن را می نمایم ناشناخته تا چه رسد به بی خیالان این عرصه خدمتی دو² چندان را به انجام رسانیده باشند. به گمان من مؤسسه در همین خیز نخست قداست خود را به نمایش نهاده هر چند کار فرهنگی با مشکلات عدیده ای که خود از آن آگاهیم بسیار مشکل می نماید . اما امیدواریم گردانندگان آن همچون گذشته موانع را با صبر و حوصله و بدور از افراط و تند روی  پشت سر نهاده تا همچنانکه جناب دکتر صادقی فرمودند اورامانات و در مرکز آن پاوه بتواند در آینده محصولی ماندگار را به جامعه ادبی کُرد تقدیم نماید .

انشاءالله

6 / 9 /1395

فایق لطفی