چرا به فکر فرزندان خود نیستیم/هیوا احمدی
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:متاسفانه امروزه ظواهر امر نشان می دهد که کودکان و نوجوانان جامعه ی ما کمتر به تحصیل اشتیاق دارند و به فکر آینده خود هستند.برخی از این نوجوانان بیشتر وقت خود را در کارهای بیهوده و غیر مفید صرف می کنند و عده ای هم که ترک تحصیل کرده اند و […]
- ۲۸ آبان ۱۳۹۵
- کد خبر 49301
- 9 دیدگاه
پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:متاسفانه امروزه ظواهر امر نشان می دهد که کودکان و نوجوانان جامعه ی ما کمتر به تحصیل اشتیاق دارند و به فکر آینده خود هستند.برخی از این نوجوانان بیشتر وقت خود را در کارهای بیهوده و غیر مفید صرف می کنند و عده ای هم که ترک تحصیل کرده اند و متاسفانه در کوچه ها و خیابان های شهر بی هیچ هدفی روزگارشان را سپری می کنند.
اما سوالی که مطرح است این است که چرا پدرها و مادرها به بچه های خود توجه نمی کنند؟چرا وضعیت آنها را کنترل نمی کنند و راه صحیح و مسیر درست را پیش رویشان نمی گزارند؟چرا باید با کم توجهی به وضعیت تحصیل فرزندشان کاری کنند که نوجوانان را از درس خواندن دور بندازند. والدین این روزها با رفتن به مهمانی های زیاد،در اختیار گذاشتن امکانات بیش ازحد نیاز فرزندانشان، شب گردی رفتن فرزند با دوستان خود،دیرخوابیدن های فرزندان،نپرسیدن تکلیف های مدرسه و بررسی نمرات او به گونه ای غیر مستقیم و مستقیم فرزندانشان را از تحصیل باز می دارند!
شاید بهترین راهکارهای درس نخواندن فرزندان شامل برنامه ریزی مفید،استفاده کمتر از گوشی،تبلت،اینترنت،زود خوابیدن،انجام تکلیف هرروز همان روز،کم کردن ساعت تفریح ومهمانی ها و … است.راهکارهای ساده ای که متاسفانه بسیار ساده از کنار آنها می گذریم.البته دانش آموزان هم باید هنگام امتحانات استفاده ازگوشی،اینترنت وکارهایی که موجب سرگرمی فرد شود را ممنوع کنند! قبل از شروع جلسه ی امتحان خوردن صبحانه برای کارکرد مغز بسیار لازم است همچنین گوش کردن درس در هنگام تدریس معلمان و دبیران نیز از نکات قابل توجه در یادگیری هرچه بیشتر نوجوانان است.
امیدوارم والدین گرامی به این نکات توجه بیشتری داشته باشند تا آینده ی درخشانی را برای فرزندان خود و جامعه رقم بزنند.
کاک هیوای عزیز،دلنوشته ات را خواندم ،از اینکه در این سن شروع به نوشتن و ارائه افکار خود شده ای ،خیلی خوشحالم.
کاک هیوای عزیز زاویه دید هر کس نسبت به این موضوع با هم تفاوت دارد بنابراین نظرات گوناگونی هم مطرح است که هر کدام در جای خود قابل احترام.
درس خواندن یک زمانی وسیله ای بود برای رسیدن به مدرک تحصیلی و بدنبال آن کسب و کار و نتیجه هم منطقی چون هرکس یشتر درس می خواند به یک نان و نوایی می رسید و دلیلش هم مدرکه ای واقعی بود و بازار اشباع نشده کار.
اما این زمان چیزی که فراوان است مدرکی است که صاحبان بازار به سان آب خوردن از دانشگاههای مختلف به دست می آورند و زحمتی هم متقبل نمی شوندو در استخدام ها هم با روندی که دیگر بر همگان عیان است …….
در مورد والدین هم خوشبختانه اکثر والدین دلسوز ترین اشخاص نسبت به فرزندان خود هستند اما گاهی در اهم و مهم زندگی خود می مانند و دنبال احتیاجات مهمتر (به زعم خود)فرزند خود هستند و در گیر مسائل اقتصادی
واقعیات تلخی را از بیکار باسواد شنیدیم واقعیتهای تکراری راهش شاید مهاجرت باشه
الان در فضای اجتماعی بچه محصلها نه جو درس خواندن مانده نه جو ورزش
ما بچه محصل که بودیم بخاطر یک توپ پلاستیکی تا سر حد مرگ جنگ و دعوا میکردیم
خیلی ممنون از نظر هایتان (آقای بیکار با سواد) اینطوریهم که شما میگی نیست لطفا با این حرف ها مغز بچه هارو شست وشو ندین .
چون درس بخونن عمرشون تلف میشه برن دنبال حرفه و کار و کاسبی خیلی بهتره
شما هنوز بچه هستید و حرفهای من رو دقیقا ده سال دیگر درک خواهی کرد
هرکسی باید خودش سرش به سنگ بخوره بعد باور مکینه
28 سال از عمرمو سرم تو کتاب بود تا فوق لیسانس گرفتم و الان سه ساله بیکارم و هیچ کاری هم بلد نیستم جز درس و 31 سال سن دارم .
همه میدانند هیچ گونه سطح سوادی تو دانشگاههای ایران بالا نمیره و هرکی ادعا سطح سواد با دانشگاه رفتن بالا میره دروغ محضه دانشگهای ایران فقط جزوه خوندن شب امتحان و پاس کردن درسه .
کسی هم اگه سطح سوادش بالا بره خودش خارج از دروس دانشگاهی مطالعه داشته که اونم بدون دانشگاه رفتن هرکسی میتونه انجام بده .
منم در نوجوانی شعار میدادم بخاطر پول و کار درس نمیخونم اما الان که نصف عمرم رفته و هنوز مجرد و بیکار هستم و دوستان همسن خودمو میبینم که دانشگاه نرفتن و رفتن دنبال کاسبی چه زندگی خوبی دارن فقط حسرت میخورم کاش به گذشته برمیگشتم کاش …. !!!
استخدام در ادارت دولتی به هیچ عنوان نیاز به مدرک دانشگاهی نداره یه سر بری ادارت متوجه حرفم میشی ! اگرم میبنی الان لیسانس گرفتن نود درصدشون بعد از کارمند شدن تو دانشگاه پیام نور در حین کارمندی مدرک گرفتن .
قسمتی از حرفات درست بود که گفتی عده ای ولگرد شدن این خوب نیست اما اینکه موفقیت رو در درس خوندن و دانشگاه رفتن بدونی اشتباه محضه البته تو مملکت ما .
برو دنبال کار و یادگیری یه حرفه در کنارشم خیلی دوست داری یه مدرک تو دانشگاهای فراوان این روزها بگیر که بگی یه لیسانس هم دارم ولی به امید ساختن اینده درس نخون تا مثل من و هزاران نفر دیگه در اینده حسرت این روزهاتو نخوری . من خیلی بهم گفتن اما گفتم حسودن !!1
اگر در 18 سالگی دنبال کار و کاسبی میرفتم الان صاحب همه چی بودم اما الان با 31 سال سن نه زن دارم نه میتونم تا 10 سال اینده زن بگیرم نه کار دارم . هیچی ندارم جز یه مشت ادعا و یک کاغذ پاره به اسم فوق لیسانس !!! کسانی مثل من کم نیستن ما 7 یا 8 تا رفیقیم همه فوق و دکترا و همه هم درد .
شاید الان بگی رشته خوب نخوندید اصلا اینطور نیست تو ایران همه چی اشباع شده الان تنها رشته ای که کمی بازار کار داره رشته های پزشکیه که اونم طبق اعلام خود سازمان اموزش عالی در 2 سال آینده کاملا اشباع میشه و بیکاری گسترده اونارو هم خواهیم دید هرچند که همین الان شروع شده ولی باز الان خوبه از هر 3 فارغ التحصیل این رشته ها یکی میره سر کار ولی دو سال اینده از هر هزار میشه یکی .
کار نیست تمامی سازمانها اضافه نیرو دارن و اشباع شدن و دولت به شدت کسری بودجه داره
فکر نان باشید که خربزه آبه !!! خودتونو بدبخت نکنید و این روزهای عمر گرانبهاتونو با دانشگاه های در پیتی ایران رفتن نسوزونید
خالو بخوا راس اکی من تا کلاسی 10 درسم خوندگه…الان گشتیم هس..مال.ماشین.ژن.منال.اعتبار بازاروگشتی…البته امروز سواد ومدرک داشتن مایه افتخار نیست ولی نداشتنش ماییه نگ است…هذا من فضل ربی
افرین به اقا هیوا با راهنمایی هایش
سلام بر برادر گرامی درود بر شما بر این تفکرتان انشاالله موفق و موید باشید
با سلام ازاینکه درعنفوان جوانی پیگیرمسایل فرزندان این آ ب و خاک هستی بسیار جای دلگرمی دارد فرزندم هیچ پدرومادری فا رغ ازاحوال اولادنیست شایدبهتراست بدانی فرزندان امروز بسیارنافرمان وبه گفته های والدین بی توجهی می کنندوخودرافهمیده ترمیدانند و این اشتباه بزرگی است و سخنان بزرگان را قبول ندارند و گاهی با پرخاش جوابگوهستندوازکمبودامکانات رفاهی که تقصیر والدین نیست گله مندندشایددوستانی چون شما بهتربتوانندانهاراراهنمایی کنند موفق باشی
با عرض سلام و خسته نباشید بنده اصلا همچین فکری ندارم اگر والدین بتوانند به خوبی فرزندان خود را کنترل کنند و بر کارهای آنها نظارت کافی داشته باشند. هیچ مشکلی در این باره به وجود نمی اید.
شما درست می فرماید که نوجوانان خود را عاقل تر می دانند اما اگر پدر یا مادر درباره ی مشکلات و موانع زندگی فرد با آرامی و منطق صحبت کنند فکر نمی کنم همچین اتفاقی بیفتد