ج 10 فروردین 1403 ساعت 02:15

رها سازی یک قلاده رودک به دامان طبیعت پاوه /گزارش تصویری

رها سازی یک قلاده رودک به دامان طبیعت پاوه /گزارش تصویری

به گزارش سلام پاوه : به همت دوستدارن محیط زیست و محیطبانان اداره محیط زیست پاوه یک قلاده رودک (گورکن) که در مسیری گیر افتاده بود پس از اطمینان از سلامتیش به دامان طبیعت شهرستان پاوه رهاسازی شد. مهندس اخگرزاده رئیس اداره محیط زیست پاوه به خبرنگار سلام پاوه اظهار داشت : یک قلاده رودک […]

به گزارش سلام پاوه : به همت دوستدارن محیط زیست و محیطبانان اداره محیط زیست پاوه یک قلاده رودک (گورکن) که در مسیری گیر افتاده بود پس از اطمینان از سلامتیش به دامان طبیعت شهرستان پاوه رهاسازی شد.رودک (گورکن)

مهندس اخگرزاده رئیس اداره محیط زیست پاوه به خبرنگار سلام پاوه اظهار داشت : یک قلاده رودک (گورکن ) که از ارتفاعات منطقه دره نیشه پاوه به باغات پاوه پناه آورده بود توسط دوستد‌اران و حامیان طبیعت تحویل اداره محیط زیست پاوه گردید که با توجه به اینکه حیوان از سلامت کامل بسر می برد به دامان طبیعت باز گردانده شد.

وی از آقای گیلان مرادی و سایت سلام پاوه و تمامی عزیزانی که در این زمینه یاری رسان بودند تقدیر و تشکر کرد.

رودک یا گورکن از راسته گوشتخواران به اندازه یک سگ متوسط دست و پا کوتاه ناخن ها بسیار بلند دم کوتاه و کلفت رنگ پشت خاکستری زیر شکم و پاها تیره تر و بر روی سر نوار های پهن سیاه و سفید دارد که نوار سیاه از پوزه شروع و تا گوش ها ادامه داشته و چشم ها را می پوشاند در رودک استخوان فک پایین از جمله جدا نمی شود.

این گونه جانوری اکثرا شب فعال هستند لانه آنها به عمق دو تا سه متر و قطر یک و نیم تری از سطح زمین بوده حیوانی بسیار بازی گوش و پر جرات بوده حیوانی همه چیز خوار از مواد گیاهی نظیر میوه دانه ریشه قارچ کرم خاکی حشرات مارمولک ها جوجه پرندگان پستانداران کوچک موش ها و … تغذیه میکنند آبستنی دو ماهه داشته و معمولا ۳ تا ۵ بچه می زاید عمر متوسط تا ۱۵ سال می باشد.

photo_2016-10-14_14-01-27 رودک (گورکن) img_0859 img_0860 img_0867 img_0877 img_0882 img_0886 img_0888 رودک (گورکن) رودک (گورکن) img_0906 img_0901 img_0897 img_0892 img_0918 img_0920 رودک (گورکن)

7 پاسخ برای “رها سازی یک قلاده رودک به دامان طبیعت پاوه /گزارش تصویری

  • دوستدار محیط زیست در تاریخ مهر 25, 1395 گفت:

    واقعا جای تشکر دارد، کاش همه فرهنگ چنین کاری را داشته باشند نه اینکه یه ماری را رو جاده می بینند و با ماشین دنبالش می دوند یا خارپشت بیچاره را داخل آب غوطه ور می کنند تا سرش را بیرون بیاورد و با انبر دست بینیش را می گیرند و سرش را می برند، اغلب پا به سن گذاشته های منطقه ما دشمن طبیعت هستند و جوان ها آگاه ترند

  • دوست دار محیط زیست پاوه در تاریخ مهر 24, 1395 گفت:

    دس وش کاک گیلان امید وارم همانطور که جنابعالی برای طبیعت زیبای پاوه دلسوزی نموده اید دیگر همشهریان نیز نگهبان واقعی این طبیعت زیبا باشند

  • آرین سلیمی در تاریخ مهر 24, 1395 گفت:

    ممنون و سپاسگذاریم بابت کار زیبا و پسندیده ای که انجام دادید.

  • شاهو در تاریخ مهر 24, 1395 گفت:

    افرین بر شعورواندیشه طبیعت دوستی کاک گیلان ومردم طبیعت دوست پاوه. دستا وش بو

  • سارا در تاریخ مهر 24, 1395 گفت:

    اگه میشه در مورد شه وکه و خواص آن مطالبی بنویسید .چرا محیط زیست با هماهنگی مردم کاری نمی کنند هم مردم از خواص آن بهره ببرند و هم درختان بلوط نابود نشوند

    • ناشناس در تاریخ مهر 24, 1395 گفت:

      مشخصات كلي جنگلهاي بلوط

      موجودي در هكتار

      موجودي در هكتار جنگلهاي غرب ،باتوجه به فرم جنگل وبهره برداريهاي انجام گرفته،متفاوت است.در مناطقي كه به دليل كمي سوخت ونياز جنگل نشينان جنگلها در طول زمان مورد استفاده قرار گرفته اندموجودي جنگلها كاهش يافته ويا به حداقل (صفر تا 5سيلو در هكتار)رسيده است ويا در مناطق ديگر،جنگلها بدليل دوري از جاده هاي عمومي وروستاها،تا حدودي محفوظ ماندهاند واز وضع بهتري برخوردارند(20-5سيلو در هكتار)در بهترين حالت جنگل به 110-20سيلو درهكتاراست كه در قبرستانها واطراف آنها كه به دلايل مختلف درختان آن باقي مانده اند.

      تاج پوشش

      جنگلهاي بلوط غرب،بدليل سرشت نور پسندي آنها،داراي پوشش تنك وسبك هستند.بنابراين در اكثر نقاط،تاج پوشش آنها بازوخالي هستند(20-5درصد)،ولي در مناطقي كه پوشش تا حدي محفوظ مانده ورويشگاه به نسبت غني تر است (40-20درصد)ودر قبرستانهاي انبوه وپرپشت به 60-50درصد مي رسد

      شكل درختان جنگلي

      شكل درختان جنگلي باتوجه به بهره برداريهاي انجام شده متفاوت است ،به طوري كه در زاگرس به دليل استفاده از شاخه وسر شاخه وبرگ درختان يا تاج بر كردن درختان ،به صورت چنگالي با تنه كوتاه وپر شاخه ديده مي شوند و در بعضي ديگر نقاط كه تاج بر نشدهاند بصورت تنه كوتاه با تاجي گسترده وبا ضريب كشيدگي پايين هستند.

      فرم درختان جنگلي

      درختان جنگلي غرب اكثراشاخه زاد ودانه زاد وبه مقدار كمتر فرم دانه زادوشاخه زاد هستند.فرم شاخه زاد در دامنه ارتفاعات ،جايي كه خاك تا حدي عميق يا نيمه عميق و حصلخيز تراست .

      فرم شاخه ودانه زاد ،خاص ارتفاعات كمي بالاتر از توده هاي شاخه زاد است .اين مناطق ،به نسبت ،كمتر دسخوش تغيير وتحول گشته اند .

      فرم دانه زاد ،بيشتر در مناطق كوهستاني و دست نخورده مشاهده ميگردد ،ضمنا توده هاي باقي مانده در مناطق حفاظت شده و قبرستانها اكثرا داراي فرم دانه زاد هستند.ولي در كل هرچه از عمر درختان بلوط ميگذرد به همان نسبت از قدرت جست زايي آن كاسته مي شود.البته مهمترين عواملي كه باعث پايداري درخت در ساليان متمادي شده است به ترتيب عبارتند از

      1)ريشه دواني عميق وبهرهمندي از ابهاي اعماق زمين

      2)قدرت جست دهي(ريشه جوش وپاجوش)فراوان ومقاومت شديد درمقابل باد وساير عوامل جوي

      3)ارزش اقتصادي محصولات فرعي آن (مازوج ،گزو،تامين سوخت،…)

      استخراج تانن از بلوط

      تانن محصولي است كه از پوست وگاهي از چوب وميوه درختان وبخصوص از گالهايي كه در اثر نيش زدن حشرات خاصي بر روي انواع مختلف بلوط ايجاد مي شود.

      تانن ماده اي است ،تيره رنگ قابل حل در آب والكل ،داراي طعم گس در صنعت ودر تهيه مركب از آن استفاده مي شود.

      تانن براي دباغي پوست وچرم ،رنگرزي،براي تهيه چسب چوب،حفاظت لولهاي آهني وفولادي از زنگ زدگي، تثبيت رنگ الياف نساجي و….استفاده مي شود.از نظر دارويي ،ضد اسهال ،منعقد كننده خون ،وبرطرف كننده خونريزي معده وروده مي باشد.همچنين تانن ژلاتين پوست خام دباغي نشده را به مواد فاسد ناپذير تبديل مي كند.

      منبع اصلي تانن در ايران گالهايي هستند كه دراثر نيش حشراتي از خانواده cynopidae(نوعي زنبور)كه روي برگ وجوانه بلوط ايجاد مي شود ،زنبورهاي ايجاد كننده گال معمولا در داخل گال قرار مي گيرند و پس از انكه دوره لاروي انها طي شد جدار پيله خود را سوراخ كرده و از آن خارج مي شوند بنابراين گالهاي بلوط داراي سوراخ هستندوگالهاي حاوي تانن را معمولا به همان صورت جمع اوري مي كنند.

      گالها پس از آنكه سبز مايل به زردي گراييدند آنها را جمع آوري نموده وخشك مي كنند تا بصورت پودر درآيد وبعد مي جوشانند وپس از جدا سازي بخش هاي حل نشدني عصاره چسبناك وغليظ باقي مانده را تبخير نموده تا تانن خام بر جا بماند.تانن خام را مي توان با مخلوط از الكل واتر تصفيه كرد تا اسيد تانيك ته نشين شود.

      مان يا انگبين

      علاوه بر گالهاي ايجاد شده كه از لحاظ توليد تانن واستفاده آنها در مصارف صنعتي مورد توجه قرار مي گيرد در نتيجه فعاليت بعضي از حشرات برروي برگها وخروج شيره سفيد رنگ ماده اي شيرين بنام گزو يا انگبين تهيه مي شود،كه مصارف دارويي و خوراكي دارد واز نظر ارزش اقتصادي بودن بعنوان يكي از محصولات فرعي جنگل مورد توجه است ،وتفاوت عمده خوراكي ودارويي بودن مان در خاصيت مسهلي آنهاست مانهاي دارويي عبارتند از :زنجبين،شير خشت،شكر تيغالي،گز شهداد،بينه خشت،از مانهاي خوراكي عبارتند از:گز خوانسار ،گز علفي(گزو)ومان شوكه.

      گزو

      در واقع نوعي گز انگبين است كه از بلوط استخراج مي شود .كلمه گزو معمولا در غرب در كردستان براي گز انگبين استخراجي از بلوط استعمال مي شود.ولي در ساير نقاط گز انگبين يا گز علفي ناميده مي شود.

      گزو علاوه بر بلوط از ساير گونه هاي ديگر مثل salix,pyrus,pistacia,fraxinus,tmarixبيد ،گلابيپسته وحشي ،زبان گنجشك،گز نيز بدست مي ايد.ولي گزو بدست آمده از بلوط ارزش اقتصادي فراواني دارد .

      در حالت عادي بيشترين اندامهايي كه به گزو آغشته مي شوند برگ درختان ودر مراحل بعدي شاخه هاي جوان هستند.اين ماده گاهي روي بذر وپوسته بلوط ظاهر مي شوند .گزو حاصل در فصل بهار به اندازه گزو فصل تابستان نبوده ودر بعضي مواقع فاقد ارزش اقتصادي است.و طول دوره آن 2.5 تا 3 ماه است.

      با آغاز فعاليت شته برروي برگهاي بلوط شيرابه بي رنگ ورقيقي توليد مي شود وقتي اين شيرابه بر روي لايه فوقاني برگظاهر شد كم كم سفت شده و در اثر تابش نور خورشيد برگها از دوز براق وچسبنده ديده مي شوند .

      اين ماده توليد شده بر روي برگها بعد از مدت كوتاهي خشك مي شوند ،براي جمع آوري گزو ،قبل از خشك شدن كامل گزو بر روي برگ كليه شاخه ها و برگهاي آغشته به آنرا قطع مي

      رنگ گزو ابتدا بي رنگ است ولي پس از گذشت مدتي بر وي برگ درخت به رنگ نباتي تا سبز كمرنگ دز مي ايدپس جمع شدن درجه بيشتر و دراثر جذب اب بيشتر به رنگ تيره تر گرايش مي يابد.

      گزو حاصل از بهار داراي رنگ روشن تر و گزو حاصل از تابستان كمي تيره تر است .طعم گزو داراي مزه شيرين ومطبوع است وزنبور هاي عسل از آن براي تهيه عسل استفاده مي كنند .گزو ماده اي است جاذب رطوبت و با فراهم بودن رطوبت و گرما بهم مي چسبد و بصورت توده در مي آيد.گزو در آب والكل قابل حل است.

      تر كيبات شيميايي گزو:

      گزو داراي ساكاروز ،گلوكزو بعضي از پلي ساكاريد هاست ،در واقع گزو يك كربوهيدرات است.

      مصارف گزو:

      تهيه حلوا
      تهيه انواع شيريني هاي محلي،مخلوط گزو با گندم بو داده،كنجد يا ذرت ياتهيه گز
      تهيه دوشاب (شيره گزو)عبارت است از شربت صاف شده وجوشانده وغليظ شده گزو است كه از باقي مانده گزو بر روي شاخه وبرگ هايي كه كارايي ديگري ندارند استفاده مي شود.

      5-بعنوان يك مسهل ملايم 6-جهت نرم كردن آبله 7-در مان زخم معده

      (گزو همه ساله تشكيل نمي شود بلكه متناسب با شرايت آب وهوايي منطقه وشرايط بيو لوژيكي شته متفاوت خواهد بود.معمولا در فصل بهار وقتي كه داراي شب هاي سرد است ميزان گزو توليد شده بيشتر است)

      8-جهت پايين آوردن تب هنگام مبتلا شدن نوزاد به سرخك (همراه خاكشير)

      گزو رابه مقدار60-20گرم در آب حل كرده و براي رفع يبوست مي خورند.

      مان شوكه

      بصورت دانه هاي ريز و درشت شيرين بر روي پياله ها وميوه هاي بلوط ايراني (برودار)

      Quercus persica تشكيل مي شود. اين مان پس از بهره برداري بصورت شهد تقريبا غليظي به رنگ قهوه اي تا قهوه اي تيره مشابه شيره انگور با طعمي شيرين وكمي گس مي باشد.

      كه اصطلاحا به آن مان شوكه پرورده مي گويند.

      مان شوكه از اوايل شهريور ماه برروي درختان بلوط ايراني تشكيل مي شود و در اوايل پاييز به حداكثر ميزان خود مي رسد كه بايد قبل از شروع بارانهاي پاييزي برداشت شود .زمان بهره برداري در ساعات خنك روز يعني صبح زودتا قبل از گرم شدن هواست. زيرا با گرم شدن هوا ماده تشكيل شده بر روي گياه نرم وچسبناك شده وجمع آوري وحمل آن مشكل مي گردد.

      جمع آوري مان شوكه بصورت سنتي انجام مي شود ،يعني روستاييان تا زما جمع آوري آن به جنگل رفته وميوه هاي بلوط همراه با پياله آن كه بر روي آنها مان تشكيل شده از درخت مي كنند و گاهي شاخه هاي دارراي ميوه ومان را قطع مي نمايند.پس از جدا كردن ميوه ها را جهت جدا سازي مان از آنها به روستا حمل مي شوند تا عمل آوري دانه هاي بلوط وپياله هاي آنها را در داخل يك ديگ پر از آب ميريزندو كاملا هم مي زنند تا مان موجود در روي آنها كاملا در آب حل شود سپس دانه هاي بلوط وپياله هاي آنها را از آب خارج مي نمايند و براي صاف نمودن محلول آنرا از پارچه تميزي عبور مي دهند .و مايع صاف شده را مي جوشانند تا كم كم به رنگ قهوه اي و بحالت غليظ در آيد .

      پوست وپياله دانه بلوط را پس از خارج نمودن از آب خرد كرده و براي دباغي چرم به كار مي برند واز مغز ميوه بلوط هم براي خوراك دام استفاده مي شود.

      بارانهاي زود رس از موعد در پاييز باعث حل شدن مان ها و از بين رفتن آنها مي گردد همچنين زنبورها با استفاده از مان جهت تغذيه باعث از بين رفتن آنها مي شوند .

      مان متشكل از 72% ماده خشك،28% آب قندها بطور عمده پنج كربنه مثل فروكتوز وكلو كز است.

      مصارف ميوه بلوط:

      ميوه بلوط در جنگلهاي زاگرس (شهرستان دره شهر)نيز داراي مصارف زيادي مي باشد.

      ميوه بلوط در پياله اي بنام گلاند Glande موسوم است كه داراي 5درصدماده روغني ،65/6درصد پروتئيني ،7درصد از قندهاي مختلف،3/44درصد آمين،مقدار كمي كوئروسيت وحدود7درصد از نوعي تانن است.

      ميوه بلوط علاوه بر تغذيه دام براي خوراك انسان نيز استفاده مي شود،در شهرستان دره شهردر گذشته از ميوه درختان بلوط براي پخت نوعي نان استفاده مي كردند.كه آرد بدست آمده از ميوه درختان برودار(بروار)ودارمازو(مازودار)مي باشد،برودار هم براي Q.brantiiوQ.persicaاستفاده مي شده ولي دارمازو تنها براي Q.infectoriaاستفاده مي شده.

      يكي ديگر از مصارف ميوه بلوط اينست كه روستاييان وجنگل نشينان در اواخر مهر ماه تااواسط آبان ماه جهت جمع آوري بذر بلوط به جنگل رفته وبذرها رو جمع اوري وبه وسيله الاغ به منزل مي آورند.سپس بذر بلوط را در داخل تنور(فقط بوسيله زغال حرارت داده مي شود)ريخته تا بذر بلوط شكافته شود ،سپس بذرها رو از داخل تنور درآورده بوسيله شكافي كه ايجاد شده پوست را از هسته آن جدا نموده (هسته مصرف خوراكي دارد،البته مصرف زياد آن باعث يبوست مي شود)وپوسته جدا شده را در داخل قابلمه هاي بزرگ ريخته و آنها رو حرارت مي دهند،علت حرارت دادن پوسته اينست كه در لايه دروني پوست مادهاي قهوه اي رنگ وجود دارد كه چسبيده به قسمت دروني پوست مي باشد ،حرارت دادن تا موقعي ادامه مي يابد كه ماده قهواي كاملا با آب حل شده وغلظت آن بحدي باشد كه رنگ آن قهوهاي سوخته تا قهوه اي سياه رنگ باشد ،سپس ماده مذكور كه به زبان محلي جفتنام دارد از داخل صافي عبور داده تا پوسته ها جدا شوند ،جفت را روستاييان يا مي فروشند يا جهت دباغي براي مشك هاي آب بكار مي برند. و از پوست جدا شده براي تغذيه دامها استفاده مي شود.جفت بعلت مواد تانني آن چرم را بادوام و در مقابل آفات وحشرات محفوظ نگه مي دارد.

      استعمال جفت(ماده حاصل از جوشانده پوست بذز بلوط)بصورت حماح هاي موضعي ،لوسيون،غرغره، تنقيه وشستشو به صورتهاي مختلف جهت درمان بيماري هاي زير توصيه مي شود،

      از جوشانده مذكور براي التهاب غدد،خون مردگي،بيمار يهاي پوستي مثل اكزما،واريس ومپتوان استفاده مي شود.بصورت تنقيه در اسهالهي ساده وبصورت غرغره جهت رفع التهاب ناحيه حلق وزبان كوچك ورم مخاط دهان،افتادگي لثه ها ، ورم لوزيتن وآنژين استفاده مي شود.

      خلاصه اي از خواص درماني بلوط:

      ميوه بلوط از قديم الايام مورد مصرف بوده و از آن به عنوان غذا استفاده مي

      كرده اند . حتي اگر آنرا خشك و در كرده و با در گندم مخلوط مي كنند و از آن

      نان تهيه مي نمايند .

      مي توان بلوط را بوداده و سپس آنرا دم كرده و از آن چائي تهيه كرد . مقدار

      مصرف آن يك قاشق چايخوري در يك ليوان آب جوش مي باشد . اين دم كرده را مي

      توان براي مورد زير بكار برد .

      1- بواسير را برطرف مي كند .

      2-اسهال ساده و اسهال خوني را رفع مي كند .

      3-درد معده و گاز معده را برطرف مي كند .

      4-براي رفع كم خوني موثر است .

      5-نرمي استخوان را درمان مي كند .

      6- براي تقويت عمومي بدن موثر است .

      7-براي معالجه اسهال اطفال ،‌در بلوط را با كاكائو مخلوط كرده و دم كرده آنرا

      به اطفال مي دهند .

      خواص پوست درخت بلوط

      براي استفاده از پوست درخت بلوط مي توان آنرا دم كرده و با عسل مخلوط كنيد و

      يا اينكه يك قاشق در آنرا در يك ليوان آبجوش ريخته و به مدت 10 دقيقه دم كنيد

      1- خونريزيها را متوقف مي سازد .

      2-درمان كننده بواسير خوني است .

      3-خاصيت ضد عفوني درد .

      منبع: پایان نامه آرش مزبانی

  • سارا در تاریخ مهر 24, 1395 گفت:

    تشکر ویژه از این خانواده