س 29 اسفند 1402 ساعت 08:06

پسماندها و قانون برزمین مانده آن …

پسماندها و قانون برزمین مانده آن …

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : قبل از هرچیز بردست پینه بسته همه کسانی که برای سلامت و پاکی محیط زیست ما قامت خم می کنند بوسه می زنیم.سیاره زمین گهواره حیات , مادر ما و همه موجودات است. گل آدمی را از همین سیاره برگرفتند و سرشتند این سیاره محل تامین مایحتاج زندگی انسان […]

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : قبل از هرچیز بردست پینه بسته همه کسانی که برای سلامت و پاکی محیط زیست ما قامت خم می کنند بوسه می زنیم.سیاره زمین گهواره حیات , مادر ما و همه موجودات است. گل آدمی را از همین سیاره برگرفتند و سرشتند این سیاره محل تامین مایحتاج زندگی انسان و دیگر موجودات زنده است. این سیاره زنده است. چون الکترونها در اربیتالهای مشخصی برحول هسته می چرخند.محمود رستمی تبار

پس چون می چرخند زنده اند. و چون زنده اند باهم ترکیب می گردند و تنوع آفرینند. و چون زنده اند ذاکر و شاکر خالق خویشند. موجود بیجان و غیر متحرک نداریم. این موجودات انرژی می خواهند و ماهم بعنوان بنی آدم گرچه ناخواسته حضور می یابیم ولی در مدت حضور خود خواسته های داریم. مهمترین خواسته بشر سوای نیازهای معنوی نیازهای مادی است. انسان برای تامین نیازهایش از زمین و مافیها بهره می گیرد و بعد از بهره جستن و رفع نیازهایش که روزافزون و تمام ناشدنی هستند با انبوهی از پسماندهای روبرو است که در نگاه اول مازاد هستند. پسماندهای که برای خرید تک تک آنها از جان, وقت و پول خود هزینه نموده است. گاهی برآنها نام زباله نهد و گهی مواد زائد جامد و مایع و گاهی آشغال و گاهی نخاله…. و برایش قانون مصوب می کند. و در جمهوری اسلامی ایران قانون مدیریت پسماند مشتمل بر بیست و سه ماده و نه تبصره در جلسه علنی روز یکشنبه مورخ بیستم اردیبهشت ماه یکهزار و سیصد هشتاد و سه مجلس شوراي اسلامی تصویب و در تاریخ نه خرداد 83 به تائید شوراي نگهبان رسیده است.

قانونی که برزمین مانده است. برزمین ماندنش هم سند نمی خواهد. کافی است نگاهی به حاشیه جاده های شهری و روستایی بیندازیم. نگاهی که در جای جای آن ردپای انسان و پسماندهایش را مشاهده می کنیم.. در حاشیه شهرهای بزرگ چنان پوششی از نایلون و پلاستیک خواهی دید که در زمستان خیال خواهی نمود برف باریده و در تابستان تشنه را به یاد سراب می اندازد. سردرگمی شهروندی که بالاجبار به تعمیر خانه دست زده و یا خانه ای را تخریب کرده است در یافتن مکان و نحوه  دفع نخاله ها  هویداست. راننده کامیونی که نمیداند در قبال کرایه دریافتی, نخاله های ساختمانی را درکجا تخلیه نماید. و یا قانونی که تاکنون کسی را برای زشت نمودن چهره محیط زیست و مسیر تردد شهری که, داعیه گردشگری و اکوتوریسم دارد جریمه و توقیف نساخته است. یا راننده ای که علیرغم آنکه وظیفه اش حمل پسماندهای شهری است هنوز یادنگرفته است باید برروی پسماندها پوششی مناسب بیندازد تا مسیر را آلوده نسازد……

در جاده پاوه به سمت نجار و گردنه شمشیر و جاده باینگان و زباله های شهر شاهو و…. نمودهای عینی این حکایت قابل استناد است. بگذریم از حکایت تلخ تلنبار نمودن زباله های شهری که قبلا از سوی نویسنده و دوستانی دیگر بدان اشاره شده است.   

انسان فردا شاید بیش از انسان امروز قدر این پسماندها را بداند. شاید انسانهای پرمصرف امروز را نفرین کند که منبع دست اولی برایشان  باقی نگذاشته است. و شاید نفرینش آنجا دوچندان شود که ما بصورت مدیریت نشده و پراکنده این پسماندها را رها ساخته و تلنبار نموده ایم. آنجا که یافتن و جمع آوری این سرمایه های بی ارزش امروز و ثروت انسان فردا برای نسل بعد مشکل و هزینه آفرین باشد. پس لازم است مسئولین محترم دست بکار گردند.

مردم ما تابع قانون هستند. مثلا در بخش فاضلاب علیرغم انجام کمترین کار برای دفع و تصفیه فاضلاب در برخی از شهرها و روستاها مردم به اندازه آب بها هزینه می پردازند. یا آنجا که قانون بستن کمربند ایمنی تصویب شد و محکم اجرا گردید, قباحت آن به حسن و وظیفه تبدیل شد. اگر نمی توانید در بازگردش این مواد در چرخه زندگی انسانها نقشی ایفا کنید, حداقل با تفکیک آنها از محل تولید و تلنبار و دپو نمودن در مکانهای محافظت شده کار را برای بازیافت انسانهای مجبور فردا! آسان سازید.

پسماندهای بیشتر شهرهای ما به لطف عدم حضور صنعت و کسب و کار   خانگی هستند(گاهی بیش از 70%) و تجزیه مواد آلی  بیش از شش ماه وقت نخواهد برد و تبدیل آنها به خاک و کود آلی ثمربخش خواهد بود. برای اجرایی شدن قانون برزمین مانده همت کنید و همتتان همچون ابر بهاری موقت نباشد. شل و سفت نمودن اجرای یک قانون موجب تضعیف عوامل اجرایی و اجرای غلط و ناقص آن قانون خواهد بود. نهادینه شدن بعضی از رفتارها هزینه می خواهد و همیشه این هزینه مادی نیست.چراکه سالهاست در شهر کرمانشاه کارخانه کمپوست حضور دارد ولی علیرغم همه تلاشها البته غیر مداوم-  شیوه شایسته ای برای جمع آوری و حمل و نقل پسماندهای شهری فراگیر نشده است! و بیشتر مردم هنوز توجه خاصی به این امر حیاتی ندارند.

 کاش بیندیشیم که انچه را امروز پسماند و آشغال و نخاله می نامیم دیروز متاعی گرانبها می پنداشتیم و برایش پول پرداختیم و فردا فرزندانمان آن را ثروتی ارزشمند خواهند یافت.

محیط زیست سالم و شهر پاک حکایت از زیبایی اندیشه و حضور تفکر و مدیریتی عالم و دوراندیش دارد.

نویسنده : محمود رستمی تبار مردادماه 95