پ 09 فروردین 1403 ساعت 16:30

چرا برای زمان و وقت ارزشی قائل نیستیم؟/سیروس عزیزی

چرا برای زمان و وقت ارزشی قائل نیستیم؟/سیروس عزیزی

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : سپاس و حمد فراوان به درگاه خداوند منان که این همه نعمات را بدون هیچ منت و قیمتی در اختیار ما قرار داده است و سلام و صلوات بر پیامبران الهی از آدم تا خاتم(ص) خصوصا تاج و سرور انبیاء حضرت محمد مصطفی (ص) که رحمت عالمیان و رسول […]

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : سپاس و حمد فراوان به درگاه خداوند منان که این همه نعمات را بدون هیچ منت و قیمتی در اختیار ما قرار داده است و سلام و صلوات بر پیامبران الهی از آدم تا خاتم(ص) خصوصا تاج و سرور انبیاء حضرت محمد مصطفی (ص) که رحمت عالمیان و رسول حق و حقیقت بودند.سیروس عزیزی

مطلب مورد نظرم در مورد وقت و زمان است؛اینکه چرا اغلب ما برای آن ارزشی قائل نیستیم و درکل نعماتی مانند هوا، آب، خورشید، ماه، باران، خانواده،والدین،تن سالم و….که البته بزرگترین این نعمات حیات و زمان میباشد. ما آدمیان عادت داریم هر چیزی که بدون بهاء در اختیارمان قرار گیرد ارزشی نمی گذاریم! یعنی بدون اینکه بدانیم و فکر کنیم چه از دست میدهیم آن را مصرف و حتی نادیده میگیریم و ناسپاسی خالق را هم میگوییم.

نعمت حیات که بزرگترین نعمات است و برگشت پذیر هم نیست و بدون توقف سپری میشود و در کمال تعجب ما هم آن را خار میشماریم تا اینکه اجل می آید.وقتی کسی جشن تولد چندین سال خود را میگیرد و برای عمر تلف شده خود شادی میکند،جدا از اینکه نمیداند چه لحظات گرانقیمتی را از دست داد شادی می کند در حالیکه واقعا جای تاسف دارد چون کالای پر بهایی را از دست داده و آن عمر دیگر جبران پذیر نیست ایا واقعا این موضوع شادی دارد؟!

خداوند عالمیان آنقدر برای وقت و زمان ارزش گذاشته که در کلام الله مجید در چندین آیه به وقت و زمان قسم یاد میکند و به عصر و زمان به روز و شب و اوقات شبانگاهی و در سوره عصر بعد از قسم به عصر و زمان که تفاسیر زیادی بر آن گفته اند میفرماید: انسان در زیان و خسران است مگه ایمانداران و کسانی که عمل صالح انجام میدهند و همدیگر را به صبر وحق شکیبایی سفارش میکنند ودر راه دین استقامت دارند. پس این نعمت حیات و عمر و این زمانی که ما ادمیان به صورت روز و ماه و سال شمار طی میکنیم با ارزشترین مطاع و کالایی است که در اختیار ماست که باید جوابگوی لحظه به لحظه آن در بارگاه الهی باشیم. باید مصرف کننده آن با عمل صالح و صبر و استقامت بوده و در راه بدست اوردن نیکیها باشد. نه اینکه خدایی نکرده با اعمال ناشایست و تفریحات شیطانی و غافل کننده از خداوند زمان را صحیح مدیریت نکرد. زمان را ما آدمیان به روز و ماه و سال و قرن و…تقسیم کرده ایم و رور بیست و چهار ساعت  که دقایق و ثانیه ها ان را تشکیل داده اند و هر کدام ارزشمندند و بدون تامل و توقف در حال گذر هستند.

دانش آموزی مردوده شده ارزش سال را میداند یا زندانی که در زندان بوده یا سربازی که مرخصی میگیرد ارزش روزها را میداند یا کسی که منتظر عزیزان خود است ارزش یک ساعت وقت را میداند حتی ارزش ثانیه را کسی که از یک تصادف مرگبار نجات پیدا کرده و ارزش حتی صدم ثانیه را ورزشکاری که برای صدم ثانیه مدال طلا را از دست داده و دوم و سوم میشود میداند. باور کنید این لحظات و زمان که در اختیار ماست گنج بزرگی است از پیرمردان باید ارزشش را پرسید آنها میدانند چه ارزشی دارد پس این گنج را آسان نفروشیم و مطاع ارزان با آن نخریم خصوصا جوانان و در وهله  اول خودم را میگویم باید با نگاه کردن به کهنسالان که تجربه های دارند راه رفته را که اگر اشتباه است نرویم .

فرصت اشتباهات در این زمان تکنولوژی و علم واقعا کم است، چه برسد به انجام لهو ولعب سرگرمیهای ناسالم منحرف کننده… قطار عمر در گذر و در هر لحظه و ایستگاهی عده ای را پیاده و سفید پوش به قبرستان میبرد. وقتی انسان زندگی بزرگان و عالمان را میخواند بوده اند لا عمر کم اما به اندازه عمر دهها تن انسان امروزی فعالیت نموده و از ان عمر استفاده برده اند امام شافعی رحمه الله علیه پنجاه و چهارسال عمر کرد یاد امام غزالی پنجاه و پنج سال و…اما به اندازه صدها نفر امروزی فعالیت و تدریس و تالیف و..داشته اند و در واقع می توان گفت که هنوز زنده اند.

وقتی انسانهای موفق را میبینم و یا زندگی آنها را میخوانم غبطه میخورم که چرا بدون هیچ استفاده ای این عمر را به هدر میدهیم باید سعی کنیم هر روربا روز قبل متفاوت باشد و این بدان معنی است که باید پیشرفت داشته باشیم، اما با تجربه. آب با همه  پاکی اش اگر ساکن باشد میگندد! پس در حال حرکت و فعالیت و پشتکار و فراموش نکنیم دیروز به تاریخ پیوست و فردا معما است و امروز و این ساعت هدیه خداوند است. چون از روزی که به تاریخ پیوستیم باید برای آینده درس گرفت و اگر اشتباه یا خدای نکرده خطای عمدی داشته ایم جبران نماییم برای فرداها و روزهایی  که هنوز نیامده اند.

با امید به خداوند تبارک وتعالی راه را روشن و امیدوار نگه داریم چون امید به رحمت الهی و تلاش انسان بخصوص انسان مسلمان و با ایمان انشاالله نتیجه خواهد داد و به سر منزل مقصود خواهد رسید .

نتیجه مطلب این که وقت و زمان در زندگی ما مسلمانان چه در کتاب خدا وچه سنت رسول الله ص و پیشوایان دینی اررشمند بوده واوقات برای مصرف ان تقسیم شده عبادات و سکنات وتفرحات..به موقع خود بابد انجام گیرند.

قصد نصیحت یا سفارش ندارم اما این درد دلی است که امروزه وقتی جوانان را در سطح شهری به کوچکی پاوه می بینم و مشاهده می کنم که در بلوار ورودی شهر یا در پارک کویمکال و قهوه خانه ها و تفرجگاه های دیگر اورامان با سرگرم نمودن خود با بازیهای دومینه و تخته نردو و….از صبح تا غروب و بازیهای رایانه ای و موبایل و سرگرمیهای دیگر که همه دیده ایم و وقت کشی و نخوابیدن در شبها تا دیر وقت و خوابیدن روزها و خلاصه تغییر دادن اوقات استراحت و کار و بی هدف  سپری نمودن این وقت گرانبها بدون انکه فایده ای ببرند بلکه خسران و زیان بار هم میشوند.

همه میدانیم بیکاری و نبودن امکانات اقتصادی و مالی و نبودن کارخانه و شغل باعث انجام کارهای دیگر میشود اما فعالیت انسان بستگی به خود اوست، زمین وسیع است بخصوص کشور ماپهناور است انسان میتواند برای فعالیت هجرت کند تا جوان است و قدرت فعالیت و کار و تن و روان سالم دارد باید از این غنبمت خدادادی استفاده کند. چون اجل خبر نمیکند پس چه بهتراستفاده بهینه از وقت و زمان استفاده شود تا خدایی نخواسته در پیری پشیمانی به بار نیاورد انسان اگر فعالیت و تلاش کند اگر شکست بخورد بهتر است تا شکست خود را بدون جنگ قبول کند. به قول شیخ اجل سعدی…..برو شیر درنده باش ای دغل …میفکن خود را چو روباه شل…بخور تا توانی به بازوی خویش….که سعیت بود در ترازوی خویش…

 

3 پاسخ برای “چرا برای زمان و وقت ارزشی قائل نیستیم؟/سیروس عزیزی

  • ایکس در تاریخ تیر 30, 1395 گفت:

    من که پاک گیج شدم
    زمان را هدر ندهیم . زمان ارزشمند است. عمر برنمی گردد . زمان را به بطالت نگذرانیم و …
    واقعا این جملات روزمره و تکراری چه معنایی دارند! بهتر است قبل از آه و فغان سردادن و افسوس و حسرت خوردن ، خود مفهوم زمان را دریابیم اگر زمان را دریافتیم آنوقت در پله های بعد موضوع چگونه سپری نمودن را طرح می نماییم .
    بنابراین قبل از هر چیز باید به نسبت زمان معرفت لازم را کسب کنیم و پرسش نخست ما این است زمان چیست و چه مفهومی دارد؟
    پیمودن ره صد ساله به یک لحظه سرانجامی نخواهد داشت و افسوس شما را عمیق تر خواهد نمود و همواره در ندامت به سر خواهید برد تصور می کنم قبل از نوشتن بایستی آداب نوشتن را بیاموزیم چرا که بیشتر مطالب ما حکایت از این دارند که هنوز آداب نوشتن را هم از جهت مفهومی و هم از جهت چهارچوب متن نمی شناسیم و بجای طرح موضوع ، مرثیه سرایی می کنیم.
    با سپاس

  • بهزاد لطیفی در تاریخ تیر 29, 1395 گفت:

    آنروز که بگذشت نمی آید باز

    زمان كمیاب ترین و بنابراین پرارزش ترین دارایی انسان است. زمان تنها دارایی غیرقابل جایگزینی است كه انسان در اختیار دارد. از بدو تولد، شمارش معكوس مصرف جبران ناپذیر دارایی زمان (عمر انسان) آغاز می شود. عقب ماندن از جهان را فقط با توقف زمان می توان جبران كرد. که امری غیر ممکن است.

    بسیار عالی و سپاس از زحمات شما۰

  • آلا نادري در تاریخ تیر 29, 1395 گفت:

    خيلي ممنون از مطلب خوبتون