پ 09 فروردین 1403 ساعت 17:04

سید بهاء الدین شمس قریشی (شمس الاشراف)/سیروس عزیزی

سید بهاء الدین شمس قریشی (شمس الاشراف)/سیروس عزیزی

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:الحمد لله رب العالمین و صل الله علی محمد و علی اله و صحبه اجمعین سپاس برای پروردگار عالم و درود و سلام بر روان پاک و مطهر حضرت محمد مصطفی و ال و اصحاب آن بزرگوار و سایر پیامبران و اولیاء و صالحین و مومنین و شاکر خداوند بلند مرتبه هستیم برای […]

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه:الحمد لله رب العالمین و صل الله علی محمد و علی اله و صحبه اجمعین سپاس برای پروردگار عالم و درود و سلام بر روان پاک و مطهر حضرت محمد مصطفی و ال و اصحاب آن بزرگوار و سایر پیامبران و اولیاء و صالحین و مومنین و شاکر خداوند بلند مرتبه هستیم برای نعمت دین مبین اسلام و سایر نعمات بیشمارش که به ما بندگان ارزانی داشته است.مطلبی در مورد یکی از بزرگان و صالحین کردستان و پاوه و اورامانات یعنی مرحوم سید بهاء الدین شمس قریشی مشهور به (شمس الاشراف) میباشد که ان شاالله بتوانم در حد انتظار حق مطلب را ادا کنم.سیروس عزیزی

 این عالم بزرگوار و صالح و مبارک در محله سرده پاوه در سال ۱۲۹۳ قمری در خانواده اهل عرفان و علم دبن دیده به جهان گشود، پدر آن بزرگوار سید محمد بن سید مطلب قریشی که نژاد آنها به سید محمود اصفهانی متوفی( قرن نهم هجری در پاوه)میرسد. اجداد و خانواده سید بهاء همه دارای کمالات علمی و دینی و سلوک عرفانی بوده اند پدر سید بهاء الدین از شاگردان طریقه نقشبندیه و از مریدان شیخ عمر ضیاء الدین نقشبندی و سراج الدین می باشد.

سید بهاء الدین علوم مقدماتی و مکتبی آن زمان را نزد پدر و عموی بزرگوارش در پاوه خوانده و بعد از آن به حجره های دینی کردستان عراق و بیاره و سلیمانیه و شهرهای دیگر جهت تحصیل هجرت نموده و بعد از آن به پاوه برگشته است،بعد از مدتی به دعوت علمای کردستان به سنندج رفته و مشغو ل تحصیل و همزمان تدریس در مسجد دارالاحسان شده و در سنندج ماندگار شده است،وی امام و خطیب و مدرس مسجد هژاره سنندج شده بود.

سید بها الدین نزدیک پنجاه سال مفتی سنندج و امام مدرسه هژاره بوده است و در سال ۱۳۶۵قمری در سن ۷۲ سالگی رحلت نموده ودر سنندج دفن گردیده است و ارامگاه آن بزرگوار در زیارتگاه اهل کردستان میباشد سید بهاء الدین شمس دارای سیمای نورانی و عرفانی بود،انسانی فرهنگی و آگاه و مجتهد و روشنفکر و محل مشورت علما و مردم بوده وی شاعری توانا که اشعار او زمزمه ی زاکران و مداحان خانقاه و تکیه ها و مساجد است و در مراسمات مولودی و اسلامی دیوان شمش العقیده او خوانده میشود او ملقب به قریشی بوده چون سید و از اولاد امام موسی کاظم(ع)میباشد.بهاء اادین شمس

سید بهاء الدین در زمینه ادبیات کردی و فارسی و عربی دستی داشته است و کتابهای شمس العقاید که در مورد عقیده اهل سنت و جماعت در فقه و اصول و کتاب مولود نامه شمس و معراج نامه شمس که به اشعار کردی سروده است و همچنین دیوان اشعار شمس که اشعار کردی با لهجه اورامی و فارسی و عربی هم دارد،وی همچنین دست نوشته های دیگری که از او به یادگار مانده است.

اشعار سید بهاء دارای مضامین دینی و عرفانی و اسلامی و نصایح مفید و بعضا مدح و مرثیه بزرگان و خصوصا مدح خیر البشر حضرت محمد(ص) و صحابه و اهل بیتش که سید عشق وافری به انها داشته میباشند.وی در سنندج و دارالاحسان و مسجد هژاره دهها طلاب را تعلیم و تدریس نموده است،سید بهاء الدین در جوانی با مرحوم میرزا عبد القادر پاوه ای شاعر بزرگ کرد مراوده و مکاتبه داشته که سید بهاء در نامه ای با این مضمون برای میرزا عبد القادر میفرستد که:

سولتان سه رءیل نازک خه یا لان… مه تبوع مه جلس گشت که مه ر لالان.

وه حید زه مان ته نیا شا زه که …شای شیرین که لام شه که ر را زه که.

میرزا عبد القادر در جواب سید بهاء الدین میفرماید:

سه ر مه شق تعلیم مه شتا قان مه شق..زه راب زه ر سه نج زراب خانه ی عه شق.

اره ستوی دوران دانای پور هونه ر..به حر علو مات کان کوی گو هه ر.

مونشی انشای خاس مو نشه ات فه رد..حه کیم ده وران ده وا به خش ده رد.

در پایان میرزا عبد القادر میفرماید:

قادر تا زینده ی رووی سه ر زه مینه ن….سه نا گوی با لای به ها الدینن..

لازم به ذکر است که خانواده سید بهاء اغلب اهل ذوق و شعر بوده اند چرا که عموی ایشان سید فتاح متحلص به مهجور از بزرگان پاوه و کردستان بوده اند که شخصیت و جایگاه ایشان هم مطلبی جداگانه می طلبد. مرثیه سید فتاح مهجور در فوت عارف نامی حاج عوض ضیایی رحمه الله علیه در سال۱۲۸۸قمری مشهور است که میفرماید:

شه ریک شیوه ن خه فه ت بارانم …..دی وا نه ی جه فای روزگارانم…. سید بهاء الدین شمس در سال ۱۳۴۲قمری که عارف نامی حاج صلاح الدین ضیایی رحمه الله علیه پدر علامه استاد حاج ماموستا محمد ضیایی رحمه الله علیه به رحمت خدا میرود مرثیه ای پر پر محتوا و سوزناک می سراید:چند بیت از این اشعار:

عه زیزم یاوا نامه ت وه لامان..دیسان کولناوه تو به سته ی زامان.

تا نامه ت جه ده س قا صد سه تانام …وه ر جه اوو نامه مه رگ ویم وا نام.

صه دای شه تاوان با هه ر به چه نیو..آو جه سه ر سه راو هولی نه کنیو.

هانه خه طیو با شه نه ش نه هه ر..شه وی تر کو تا بو هو نه ن ها نه ی ءو.

ایلا خ نشینان نشینان وه فراو ننو شان..شه رت بو تا محشر نه بو به ته زویر.

به ر نه شو حاجی صه لاحم جه ویر..هه زا رو سیصد چل و دو تمام.

احرام به ست حاجی په ی دار السلام..عه زیز ها مه نیچ وعده ی لوامن.

بار بندیم که رده ن آرو سه وا مه ن..هه ر اید به زانه خه به ر پیم یا وا.

این اشعار را این حقیر به طور مختصر نوشتم.اما باید عرض کنم در هر جای کردستان و اورامان که مولودی خوانی و یا مراسمات دینی و مناسبتهای مختلف برگزار میشود عموما اشعار سید بهاء را میخوانند.کسانی که در سالهای نه چندان دور در سنندج سید را دیده بودند از او و خانواده اش به نیکی و محبت یاد میکنند در سالهای اخیر به همت اداره ارشاد اسلامی و اوقاف استان کردستان هر سال مراسماتی جهت گرامیداشت یاد و خاطره آن عارف بزرگ و تقدیر از خدمات او در سنندج و کردستان برگزار میشود شکر خداوند متعال که یاد و خاطره این مرد بزرگ را در ابن چند سطر بیان نمودم که هرچند کم و ناقص است. باید در دریای معرفت زندگی این بزرگان جرعه ای نوشید تا رفع تشنگی شود و الا غواص ماهر علم و ادیان میخواهد تا بتوان آن بزرگان را شناخت.ان شاالله بتوانیم یاد و خاطره انها را به نسلهای اینده منتقل نماییم خداوند روح و روان آن عارف و شاعر نامی را قرین رحمت نماید و به ما این یاری و توانایی را بدهد تا بتوانبم سپاسگذار نعمات الهی و قدردان و راهروان پاک و مخلصان دین و ایین اسلام عزیز باشیم.

با احترام:سیروس عزیزی

8 پاسخ برای “سید بهاء الدین شمس قریشی (شمس الاشراف)/سیروس عزیزی

  • ناشناس در تاریخ فروردین 13, 1402 گفت:

    سلام متن کامل مولودنامه شمس را میخواستم

  • حبیب‌اله‌زندی در تاریخ فروردین 30, 1400 گفت:

    دستخوش

  • ماموستائاسورا کوردستانی در تاریخ فروردین 23, 1399 گفت:

    توخواکێ قەدری نوسەروشائێر وزانالەم ڕوژگارەئەزانێت ئاخ بوێت ڕوژێک خەڵک نادان جێگەێان لەسەرسەرنەبێت چون تەنیاپارە دارن …بەس زاناکانمان برسیو ڕوت وهەژارن

  • عدنان مرادى در تاریخ تیر 13, 1395 گفت:

    كاك سیروس دەست وەش بۆ
    شاروو سنەیەنە کەس سەی بەهای بە پاوەیی نمەژناسۆ هەرمانەکێت بە یاگێنە.
    نویسەنت لەهجەی هەورامی کاکە هەورامی زوانەن نە لەهجە

  • پاوه در تاریخ تیر 13, 1395 گفت:

    اقای عزیزی باسپاس از شما. درصورت امکان ازخاندان طاهر پور وپروفسور اوات پاوه ای که چندی پیش بزرگواری با نوشتن کامنتی از ایشان یاد کرده بود مطلب بنویسید براستی شهرپاوه به اندازه تمام کردستان مشاهیرومیرزا وسخنور وشاعرواندیشمند داشته….شهرپاوه بدلیل سابقه فرهنگ وفرهنگ پروری همطراز شهرهایی همچون نیشابوروکاشان وبروجرد وتربت جام است حقیقتا پاوه مرکز اندیشه بوده واست وخواهد بود به امیدخدا..

  • محمد در تاریخ تیر 13, 1395 گفت:

    در تکمیل نظر کاربر گرامی “کارمند” بایستی گفت دریغا دریغا که ما را از این موهبت یعنی شناخت و بزرگداشت چنین شخصیتهایی محروم نموده اند. به متولیان فرهنگی دیارم پیشنهاد می نمایم که همایشی در بزرگداشت این عالم و شاعر توانا برگزار و مردمانمان را با منش، رفتار و سلوک این بزرگ مرد آشنا نمایند.
    از کاک سیروس هم بابت این دلنوشته تشکر می نمایم.

  • کیهان حاتمی در تاریخ تیر 13, 1395 گفت:

    ده س وپنجو وه ش بوو کاکه سیروس حه ر به رده وام بی

  • کارمند .... در تاریخ تیر 12, 1395 گفت:

    زیبا نگاشته اید، دست مریزاد.
    به راستی زندگی این عارف و شاعر باید زودتر بیان می گردید و واقعا جای تاسف دارد برای مسوولان فرهنگی پاوه که از معرفی اشخاص اینچنینی در پاوه دریغ می کنند و یا شاید اساسا خودشان هم آگاهی کافی ندارند از وجود اینچنین عارفان وارسته ای.
    سید بها شمس قریشی در کردستان دهها همایش در تجلیل از ایشان برگزار شده است، اما در پاوه حتی یکبار هم در هیچ همایش و مجلسی مطرح نشده اند.
    پرچمداران و داعیه داران فرهنگی پاوه واقعا باید عرصه را ترک کنند و به انسانهای آگاه بسپارند.

پاسخ دادن به عدنان مرادى لغو پاسخ