پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : فعالیت سینما فرهنگ پاوه در این چند مدت با تمام کاستی ها موضوع مهمی است که نمی توان از آن چشم پوشید . تلاش دوستانی در راه اندازی این فضای فرهنگی و هنری در عصری که سینما به عنوان یک صنعت و رسانه همیشه در جهان حرفهایی برای گفتن داشته است کار قابل تقدیری است .

در این چند مدت و براساس فرصتی که داشته ایم چند فیلم اکران شده در این سینما را از نزدیک مشاهده کرده ایم در زیر یادداشتی که ارائه می شود به عنوان تماشگر یک فیلم سینمایی ابد و یک روز ارائه می شود این یادداشت نه به عنوان یک صاحبنظر و کارشناس بلکه به عنوان یک تماشگر صرفا ارائه می شود. و فقط یک اظهار نظر است . که امیدواریم متخصصین و کارشناسان امر در ادامه ، تحلیل و نقدهای سینمایی را برای ما بفرستند و این موضوع نیز به سری مطالب این پایگاه خبری اضافه شود. پس

فیلم ابد و یک روز روایت تاریک و تلخی بود از فقر و تنگدستی در جامعه که به جرات می توان گفت هیچ بیننده ای نمیتواند منکر حس تلخ و غم انگیز این فیلم و انتقال آن به تماشاگران شود.

فیلم ابدو یک روز مخاطب را درگیر داستان و خلاقیت صوتی و بصری می کند ، دقیقا ابد و یک روز پس از درگیر کردن تماشگران با داستان فیلم به نحو تاثیر گذاری واقعیتهای تلخ و ناهنجاری های اجتماعی و خانوادگی را به مخاطب انتقال می دهد و مخاطب چهره دیگری ازلایه های پنهانی شهر (جامعه ) را می بیند و افسوس می خورد.

اعتیاد، فلاکت و تباهی، آدم‌فروشی ، فقر غذایی ، فقر فرهنگی ، محیط وحشتناک یک خانه فقیر نشین ، تعدد اولاد و ازدواجهای ناموفق دختران خانواده ای که از روز اول تا ابد و یک روز در فلاکت و بدبختی رشد کرده اند. این فیلم را که شاید به عقیده منتقدان یک سیاه نمایی بزرگ  از تگدستی و اعتیاد و محرومیت در یک جامعه می دانند . اما اگر به واقع سکانسهای آن و موضوعات را پیگیری کرد یک واقعیت تلخ است که حتی واقع بینان هم تحمل دیدن آن را ندارند.

در این فیلم که یک خانواده به نوعی با مصرف و توزیع مواد مخدر درگیر هستند(همکاری و همراهی اکثر اعضای خانواده در فروش و توزیع مواد مخدر)  حضور دختری که سنبل و ستون خانواده است و بودنش تنها روزنه امید برای نجات این خانواده از فلاکت و بدبختی است اجبارا باید همسر یک افغانی شود و خانه را ترک کند. در لابه لای این جریان تلخ برادری به فکر خود بر سر خواهرش معامله می کند و برادر دیگری که در اوج تباهی است در مقابل این جریان می ایستد . در این فیلم مادری که در ادبیات جامعه ایرانی نماد پاکی و تمامی خوبیها است برای کمک به اولادش و نجات از تنگدستی در فروش مواد مخدر و پنهان کردن آن در خانه با پسرانش همدست می شود و به نوعی چهره ای بسیار زشت از فقر و تنگدستی به تصویر کشیده شده است. مادری که باتمامی قداستش در فرهنگ اجتماعی ما بدلیل سست بودن ریشه خانواده و فقر فرهنگی و اقتصادی چهره ای هرچند تلخ از نفهم بودن همراه با احساس مادریش نشان داده می شود.

اما شاید گفت قهرمان داستان و محور آن وجود دختری مستعد و مودب و دلسوز که سنگ صبور تمامی خانواده شده است و یک تنه تمام فلاکتها و بدبختی های خانواده را به دوش می کشد و علی الرغم کوچک بودن از دیگر خواهرانش تکیه گاه دیگر اعضای خانواده است . فقر و فلاکت و نداشتن پدر و بزرگی در خانواده تمام تلاش وی را برای هدایت خانواده به مسیر درست با شکست مواجه می کند . اما هرگز کوتاه نمی آیند و دردها و غصه هایش را در درونش دفن می کند و بروز نمی دهد.

در این فیلم حضور نوجوانی در دل این خانواده که شاگرد ممتاز و جزو تیزهوشان می باشد در نوع خود قابل بحث است که با وجود این همه ناهنجاری و تنگدستی و فلاکت این استعداد بالقوه رشد کرده و این نوجوانان که در نقش برادر و عضو کوچک خانواده ایفای نقش می کند و بشدت وابسته به خواهری می باشد که تنها حامی وی می باشد.  و آینده این چنین استعدادهایی ابهام و تاریکی وحشتناکی است که نسل آینده را تهدید می کند.

در این فیلم تنگدستی و عواقب ناشی آن ، اعتیاد و فلاکت و مشکلات زنان و کودکان خانواده های فقیر و آینده تاریک آنها به تصویر کشیده شده است .

ابد و یک روز به عقیده نگارنده  واقعیتی تکاندهنده از یک جامعه می باشد که این جامعه می تواند بسیار گسترده تر و بزرگتر شود و حتی در شهرهای کوچکی همانند پاوه نیز نمود پیدا کند.

این فیلم را اگر توصیف کرد باید گفت ابد و یک روز یک روایت از یک شب مطلق است که صبحی ندارد و بیانگر این موضوع است که پایان این تاریکی می تواند مرگ و اتمام دنیا باشد هرچند می توانست این فیلم در پایان گوشه هایی از امید را که با بازگشت خواهری که بخاطر خانواده اش حاضر نشد از تباهی و فلاکت فرار کند با امیدواری بیشتری به پایان برسد اما بهرحال مخاطبان و تماشگران را تحت تاثیر قرار می دهد و آنها را به فکر کردن عمیقی فرو خواهد برد که بیشتر سپاسگزار نعمتها و زندگی سالم خود باشیم . و زشتی هایی را که در جامعه وجود دارد و می تواند وجود داشته باشد را در نظر بگیریم و با مسئولیت پذیری نسبت به همدیگر و بخصوص ما بیین اعضای خانواده شاهد چنین موضوعاتی نباشیم .

مشاهده بدبختی ها و دردها و زشتی های زندگی این خانواده ضمن ایجاد حس همدردی و غم بسیار می تواند تلنگری باشد بر ما و تمامی کسانی که نسبت به مسائل جامعه خود بی توجه هستیم و نسبت به معضلات بسیاری از جمله اعتیاد ، فقر و… دیگران حس مسئولیت پذیری نداریم .

امیدواریم هیچوقت شاهد ابد و یک روز واقعی در زندگی هیچ خانواده ای نباشیم.

یادداشت : فرهاد صالحی