پ 09 فروردین 1403 ساعت 20:53

خدایا با چنین معلمانی محشورمان فرما

خدایا با چنین معلمانی محشورمان فرما

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : علم یکی از بارزترین نکات برجسته در دین اسلام و از ماموریتهای پیامبر اکرم « صلی الله علیه و آله و سلم»  است. تاکید بر لایق سجده شدن آدم بعد از علم آموزی از سوی خدا, امر به خواندن در اولین ارتباط پیامبر با فرشته وحی, سوگند نون والقلم […]

پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : علم یکی از بارزترین نکات برجسته در دین اسلام و از ماموریتهای پیامبر اکرم « صلی الله علیه و آله و سلم»  است. تاکید بر لایق سجده شدن آدم بعد از علم آموزی از سوی خدا, امر به خواندن در اولین ارتباط پیامبر با فرشته وحی, سوگند نون والقلم و ما یسطرون, امر به علم آموزی در آیه 122 سوره توبه, ارزش نهادن و برتری دادن  به علما در آیه 11سوره مجادله و سوره زمر آیه 9, نسبت دادن وجود خشیت الهی در دل علما در سوه فاطر آیه 28, نفی کاربردی نبودن علم در سوره صف آیه 3, سرزنش عالمان بی عمل در سوره جمعه آیه 5, و محمود رستمی تبارسفارشات نبی اکرم در واجب بودن علم آموزی بر زن و مرد مسلمان, توصیه به کسب علم و فن آوری در اقصی نقاط جهان ( مثلا چین), آزادی اسرا در مقابل آموختن سواد به مسلمین,  تایید کننده  این واقعیت انکار ناشدنی هستند. از سویی طبق نص صریح قرآن , وظیفه انسان و جن چیزی جز عبادت نیست .  چه رابطه ای بین علم و عبادت و معبود وجود دارد؟ انسان بصورت فطری همواره نیاز به یک معبود دارد , اما کدام معبود لایق پرستش است ؟  چرا در دین, این چنین علم ارزش و ثروت شمرده شده است و موجب به اوج رسیدن آدم خوانده شده است؟ و رابطه بین علم و خداشناسی چیست ؟ و رابطه این دو با عبادتی که وظیفه اصلی انسان و جن خوانده شد, کدام است؟  

با مروری بر آیات قرآنی در می یابیم که , عام ترین و مهمترین راه  شناخت خدا بعنوان خالق, تفکردر خلقت و آفرینش است, و علم ابزار دست انسان و چراغ راهنمای وی برای رسیدن به مقصد است و هدایت الهی موتور محرکه این مسیر .

آموزش محیط زیست یعنی شناساندن یک سیستم یکپارچه منظم و متوازن و هر آنچه ما را در بر گرفته است و بر ما اثر می نهد و ما بر آن اثر می نهیم. در آیات قرآن, خداوند , خودرا محیط معرفی فرموده است و یکی از اسماء الله «محیط»  است. محیطی که واقعا بر همه چیز احاطه حیات بخش دارد . محیطی که بر حرکت و فعالیت و همه ذرات ناشناخته هستی حاکمیت مطلق دارد . و این حاکمیت مطلق خود را از راه تعریف دقیق فعالیت, و ماموریت غیر قابل امتناع اشیاء و پدیده های مختلف ریز و درشت تعریف نموده است. در نظام هستی خود مدیر و مدبر است. و بهمین دلیل است هر آنچه که در این دنیا رخ دهد باید برای انسان تعریف شده و قابل محاسبه و قابل اثبات باشد و به قولی رابطه علت و معلولی آن تعریف گردد. و اینکه خداوند می فریاد , الله «جل جلاله»  کار عبث و بیهوده انجام نمی دهد بر همین منوال است. و شناخت این پدیده ها ی  آشکار و نهان , از همان ابتدای حضور آدم برای انسان آغاز گردید . هرچند طبق فرمایشات خدواند شخص آدم علیه السلام فارغ التحصیل دانشگاه الهی بود و مدرک تحصیلی اش با سجده ملائک مهر گردید.  

در همین راستا خداوند در غیاب دانشمندان و آگاهان به معنای امروزی,  هزاران پیامبر را به فراخور حال بشر برگزید تا بخشی از این واقعیت ها را برملا سازند و در واقع برای انسان و همنوعانشان  مرور نمایند. در این راستا با توسل به وی و با اتکاء به معارف دین اسلام, دانشمندان اسلامی معاصر مسیحیت قرون وسطی, البته با پشتوانه سایر اندخته های بشر قبل از اسلام, برخی از حقایق موجود در جهان طبیعت را کشف کردند , که برای آنها باقیات الصالحات و برای امت اسلامی مایه افتخاری جاودانه گردید. هرچند نمی توانیم انکار کنیم که جنگها و نبردها مسلمین و جهاد اسلامی موجب گسترش اسلام شدند و  یکی از راههای حفظ توازن مقدس زمین قطعا جهاد و مبارزه خواهد بود. چنانچه در داستان حضرت داوود و جالوت در سوره بقره آمده است : هَزَمُوهُم بِإِذْنِ اللّهِ وَقَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاءُ وَلَوْلاَ دَفْعُ اللّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَّفَسَدَتِ الأَرْضُ وَلَكِنَّ اللّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿۲۵۱﴾,  فلسفه جهاد را به خوبی بیان نموده است. ولی آنچه ماندگار تر است و قابل ارائه به جامعه  انسانی تشنه علم , تشنه کشف حقایق و رازهای توازن حیات و شناخت چرخه های مختلف مواد , وروابط بین اجزاء مختلف هستی است همین اندیشه های علمی و رازهای فاش شده از اسرار هستی است. چنانکه در همین آیه, حکمت و علم از صفات بارز داوود علیه السلام ذکر شده است.

امروزه علم و عالمان, رازها و واقعیتهای نهان موجود هستی را فاش می سازند و این اسرار آشکار شده بنیانی محکمی از علوم را پایه گذاری می نماید که فرزندان آینده بر روی این بنیاد محکم متولد می گردند و اگر بخشی از جامعه اسلامی و دنیوی بهر دلیلی خود را بی نیاز از این فونداسیون بخواند, و سعی نکند آنرا بشناسد, و آنچه خود بدست می آورد در جهت تکمیل این بنیان استوار بعنوان بخشی از علم بی پایان خداوندی که در این دنیا به منصه ظهور می رسد وفق دهد, در حقیقت قافیه را بدون ورود به گود باخته است.

اندیشمندان و دانشمندان هرکدام به جهت افشای بخشی از رازهای نهفته در این تجلیگاه آفریدگار , پیامبرانی هستند که بشریت را متوجه خالقی یکتا می سازند, هرچند خود به این موضوع بی توجه باشند. و چنانکه داریم العلماء ورثه الانبیا

البته هستند, دانشمندانی که علم اندوخته در حافظه مادیشان, چشم بصیرت و بینش و اندیشه  آنها را حجاب گشته و مانع ورودِ بخش تکمیل کننده این دانش یعنی موهبت الهی و لطف کریمانه وی در قلوب خود می گردند و گاه منکر متافیزیک و هر آنچه متعلق به ماسوی ماده است, می شوند. و بقول قرآن کریم مانند باربران و شاید پست تر هستند.

اگر دین و علمای دینی که راه و رسم زندگی خداجویانه را نشان می دهند , با دانشمندانی که به لطف الهی, واقف بر رازهای آشکار شده آفرینش, یعنی همان تدابیر حکیمانه خالق هستی ,  که ما آنها را «علم» می خوانیم می باشند, از هم منفک باشند, مثل آن است – نعوذ بالله- دو خدا برای جهان قائل گردیم. و  اگر دوخدا وجود داشت:  لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلَّا اللَّهُ لَفَسَدَتَا فَسُبْحَانَ اللَّهِ رَبِّ الْعَرْشِ عَمَّا يَصِفُونَ ﴿۲۲﴾ الانبیاء . مگر وظیفه بشر جز شناخت واقعیتهای جهان و شناخت واقعیت اکبر یعنی خدای متعال چیست؟ 

پس نباید نباید بین علوم موجود و علوم دینی تمایزی قایل بود. چون سرمنشاء علوم خداست و القاء آنها به قلب مبارک ابوالبشر حضرت آدم  موجب برتری گردید و در این میدان بود که حس حسادت ابلیس گر گرفت تا آدم با حضور دشمنی همچون ابلیس قدر اندوخته های علمی خود را بداند و به وسیله آنها مجددا به قرب الهی و بهشت برین رجعت فرماید .

و شما معلمان عزیز رسولانی هستید که با معرفی اندوخته های بشر و رازهای آشکار شده , راه را برای پرورش اندیشمندان و پیامبران نوینی هموار می سازید که اثبات کننده وعده الهی در آیه 53 سوره فصلت خواهید بود:  سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ .

و هر آنچه برای معرفی محیط زیست و آیات الهی انجام دهید در واقع تبیین کننده عظمت خدواند خواهید بود. و قطعا راه شناخت و معرفت الهی و برخورداری از فیوضات و رحمت واسعه وی,  تفکر و تدبر در محیط زیست یا هستی است که بعنوان انسان مختار در بازه زمانی تعیین شده, امانتدار آن هستیم و باید همچنان تا روز موعود متوازن و متعادل بماند.

براستی مگر جز آن است که انسان برای محیط زیستی رویایی در جوار قرب الهی باید با همه شرارتهای موجود در نفس خود و در اطراف خود بجنگد و مبارزه کند. آری راه دستیبابی به آن بهشت موعود از همین آفرینش موجود می گذرد که مبادا آنرا تخریب سازیم. امید است که با «توجهات هدایتگرانه» خدا و تکیه بر «علم» یعنی «شناخت آفرینش» , «عابدانی مخلص» باشیم.

برگزاری مقام چنین انسانهایی که انتقال دهنده آگاهانه مفاهیم دینی و علمی و در واقع انتقال دهنده اسرار هستی برای شناخت معبود و سرانجام پرورش فرزندانی عابد و مخلص با هدف رستگاری بشر و قرب الهی است, را ارج نهاده و ضمن تبریک روز معلم و بوسیدن دست هر آنکس که به ما «حرفی»  آموخت , از خداوند می خواهیم که با این چنین معلمانی محشورمان فرماید.  

 

یک پاسخ برای “خدایا با چنین معلمانی محشورمان فرما

  • ناشناس در تاریخ اردیبهشت 11, 1395 گفت:

    بسیار زیبا بود جناب آقای دکتر رستمی.