پایگاه خبری تحلیلی سلام پاوه : بی مسئولیتی انسان ایرانی امروز در قبال نسل بعد و بلایی که بر سر محیط زیست و منابع طبیعی می آورد چنان است گویا ایرانیان در آینده نیازی به کشاورزی و محصولات باغی و خوراک … ندارند.

هر روز خبر تغییر کاربری باغی و بوستانی و زمینی و مرتعی وجنگل و کوهی را می شنویم. هروز خبر تحلیل رفتن شالیزارها و کاشت سیمان و میلگرد بجای جوانه های برنج رامی شنوییم. هر روز خبر پاکتراشی یک جنگل, آتش سوزی یک مرتع, تخریب یک باغ برای ما به یک تراژدی وحشتناکی تبدیل شده است که نسل بعد را در تنگای واردات بی رویه قرار میدهیم و وابستگی خود را تشدید می نماییم.

در حالیکه زمان عقب نشینی از دامن طبیعت و تجمیع روستاها و حذف کارگاههای غیر ضرور و یا بدون مکان یابی صحیح فرا می رسد مردم ما و مسئولین ما کاشانه واقعی خود و اصول زیربنایی حیات و زندگی خود را منهدم می سازند. در حالیکه میلیونها هکتار زمین بایر لم یزرع وجود دارد و می تواند با برنامه ریزی صحیح مسکن انسانها گردد, چراانسان حریص می رود تا بهترین و حاصلخیزترین منابع حیاتی خود را با تغییر کاربری ظالمانه منهدم و غیر قابل استفاده سازد؟شهرهایمان را بر روی بهتری زمین های کشاوری گسترش میدهیم و شمال سرسبز کشور در آینده ای نچندان دور به یک شهر بهم پیوسته لجام گسیخته تبدیل خواهد شد که نه به کار زندگی و عیش و نوش آید و نه به کار کشت و کار و مزرعه و مهاجرت پرندگان .

آیا شمال کشور با جنگلهای تاریخیش را به تاریخ و تاریخ طبیعی خواهیم سپرد…..
متاسفانه ویلاسازی در دورن باغات و کنار سرابها و چشمه ها و مراتع بعنوان مصداق عینی چشم و هم چشمی می رود هستی و طبیعت زیبای منطقه ما را نیز برای همیشه به یک محیط زیست انسان ساخت زشت و بدقواره و ناهنجار تبدیل کند. ایا این وضعیت تا کجا می تواند ادامه داشته باشد.

آیا ایران را نابود خواهیم ساخت و ایا ایرانیان بعدی ما را نفرین خواهند نمود… مباد چنین باد!!!!