پ 09 فروردین 1403 ساعت 14:29

گفتگوی کوتاه با دیاکو قادری، نقاش و هنرمند شهرستان پاوه

گفتگوی کوتاه با دیاکو قادری، نقاش و هنرمند شهرستان پاوه

به گزارش سلام پاوه : به بهانه برپایی نمایشگاه نقاشی توسط هنرمند دیاکو قادری و هنرآموزان وی گفتگوی کوتاهی داشتیم با این هنرمند که مطالعه آن خالی از لطف نیست . لطفا خودتان را معرفی کنید؟ دیاکو قادری هستم(طارق). متولد فروردین 1367. کارشناس مهندسی عمران از دانشگاه ساری که با رتبه 713 در این دانشگاه […]

به گزارش سلام پاوه : به بهانه برپایی نمایشگاه نقاشی توسط هنرمند دیاکو قادری و هنرآموزان وی گفتگوی کوتاهی داشتیم با این هنرمند که مطالعه آن خالی از لطف نیست .

لطفا خودتان را معرفی کنید؟

دیاکو قادری هستم(طارق). متولد فروردین 1367. کارشناس مهندسی عمران از دانشگاه ساری که با رتبه 713 در این دانشگاه پذیرفته شدم. اگرچه دیپلم تجربی بودم و به هنر علاقمند؛ اما به دلایلی ترجیح دادم در رشته مهندسی ادامه تحصیل بدهم.دیاکو قادری

دلایل شما برای انتخاب رشته مهندسی عمران چه بود؟

راستش خانواده ام بیش از آنکه مرا فقط به هنر تشویق کنند، معتقد بودند باید شغلی مناسب برای کسب درآمد داشته باشم و دلیل دیگرم مشکلات مالی و راه کسب درآمدم بود، که بیشتر افراد معتقدند که در حرفه و شغلی که با هنر آمیخته درآمد زیادی وجود ندارد؛ شاید تا حدی هم اینگونه باشد…

از چه زمانی به استعداد خود در نقاشی پی بردید؟

سال 1374 بخاطر موقعیت شغلی پدرم، به شهرستان رباط کریم در تهران نقل مکان کردیم. آنزمان من در کلاس دوم ابتدایی تحصیل می کردم. در مدرسه اعلام کردند که مسابقه نقاشی سراسری در سطح شهرستان برگزار می شود. خیلی به نقاشی علاقمند بودم و با وجود امکانات بسیار کمی که داشتم همیشه درحال ثبت شکل ها و مسائل اطراف خودم بودم. آن روز از یک دوست افغانی به اسم محسن مداد رنگی های نیمه کاره اش را قرض گرفتم و به منزل برگشتم. حتی مادرم متوجه مداد رنگی های عاریه ای شد و توضیحش را از من خواست، خلاصه بعد از یک ماه از ماجرای مسابقه؛ گل رزی را که با آن مدادرنگی های عاریه ای کشیده بودم در سطح شهرستان مقام اول را کسب کرد و این اولین پیوند و تشویق عاطفی من با هنر نقاشی بود…هنوز هم لذت داشتن آن هدایا را از یاد نبرده ام؛ جامدادی، پتو مبلغی پول و … این شروع کار جدی من با نقاشی بود.

آیا مربی؛ استاد یا راهنمایی کننده ای داشته اید؟

به صورت حقیقی خیر! اما در دنیای مجازی برخی از اساتید به من کمک های فراوانی کرده اند. اگرچه همیشه آرزوی رفتن به کلاس های نقاشی را داشته ام، اما به دلیل مشکلات مالی و زمانی، متاسفانه این فرصت عایدم نشد و کاملا خود آموز نقاشی را آموختم. معلم ها، دبیرها و سایر اطرافیانم همیشه به من می گفتند که در کلاس های نقاشی شرکت کنم، اما من می گفتم که مجالش نیست یا اینکه خانواده راضی نیستند و … اما واقعیت چیز دیگری بود و در آن موقعیت حتی پرداخت 600 تومان هزینه ماهیانه را نداشتم.

آیا خانواده شما را در این راه همراهی کردند؟دیاکو قادری

در ابتدا خیر، می گفتند که از لحاظ درآمدی هیچ کمکی به من نمی کند و … اما بعدها که پشتکار و علاقه ام را دیدند نه تنها مانع نشدند که مشوق اصلی ام بودند.
به صورت جدی چه زمانی به سراغ نقاشی رفتید؟

بعد از طی کردن دوره سربازی ام در سال 1391 دوباره به سراغ نقاشی برگشتم، اما اینبار به صورت جدیتر. در سال های پیشتر در نمایشگاه های گروهی و دانشجویی در کرمان، ساری، سنندج و … شرکت کرده بودم . اما اینبار می خواستم که با توصیه یکی از اساتید کرمانی به نام جوزف نوریان در نمایشگاه انفرادی در سنندج شرکت کنم. حتی در شهرستان پاوه در دو نمایشگاه در سال های 1384 و 1387 شرکت کردم.

آیا در شهرستان پاوه از کارهایتان استقبال شد؟

در سال 1387 فردی از شهرستان کرکوک عراق به نام استاد سنگر، کلاس های نقاشی را در سطح شهر پاوه برگزار کرد. اگرچه این کلاس ها با استقبال روبرو شد و من هم با دستمزد 5 روز کارگری ام توانستم در این کلاس شرکت کنم، اما متاسفانه کلاس هایشان به دلیل متفاوت بودن لهجه و به کار بردن اصلاحاتی که بیشتر هنرجوها متوجه نمی شدند، لغو شدند! متاسفانه یکی از واقعیت های شهرمان این است که از افراد با استعداد و بومی در بیشتر زمینه ها، بخصوص هنر، استقبال نمی شود…در اولین و آخرین روز برگزاری کلاس ایشان، کاری را ارائه دادم که با تشویق همگان روبرو شد و آنها از من خواستند که به جای آموزش دیدن به آنها آموزش بدهم! این تشویق بسیار خوبی برای من شد که بیشتر و جدی تر کارم را ادامه دهم. اما من خودم به اشکالات کارم واقف بودم، بنابراین در آن زمان به هیچ وجه به فکر آموزش دادن نبودم و فقط به فکر پخته تر شدن خودم و کارهایم بودم.

چگونه این پختگی را به دست آوردید؟دیاکو قادری

در دنیای مجازی با استادی به نام امجد حلبی نژاد آشنا شدم که ادامه کار نقاشی و به اینجا رسیدنم را مدیون ایشان هستم. وی بدون هیچ تکبر و غروری و با وجود کمبود وقت و سختی آموزش از راه دور، من را بسیار راهنمایی کردند. اولین بار با سیاه قلم و کارهای ایشان آشنا شدم و معنی اسم ذغال در هنر نقاشی را از ایشان آموختم.
بعد از تمرین و ممارست فراوان و با کمک ایشان توانستم کار با ذغال را فرا بگیرم و همیشه با پول کارگری که انجام می دادم وسایل نقاشی را تهیه می کردم و با آن ها تمرین می کردم. با کمترین اشارات از ایشان، بیشترین سعی و تلاشم را به کار می گرفتم.

چگونه به فکر آموزش دادن به دیگران برآمدید؟

راستش این ایده هیچ وقت از طرف من نبود. بلکه در همین فضای مجازی و با اصرار همین دوستان مجازی که کارهایم را می دیدند، تصمیم گرفتم هر آنچه را که با تجربه و تمرین کسب کرده ام در اختیار دیگران قرار بدهم و همینگونه هم شد.

آیا از شما و آموزشگاه شما استقبالی هم شد؟

در شش ماه اولی که تصمیم گرفتم به دیگران آموزش دهم، فقط دو نفر هنرجوی دائمی داشتم. اما بعدها با تشویق کسانی مانند کاک بهروز شفیعی و کاک صهیب زربان و عده ای دیگر، تصمیم گرفتم کار آموزشگاه را به صورت حرفه ای تر و با مجوز پیگیری کنم. در مهر ماه 1393 مجوز فعالیت آموزشگاهی ام را به صورت رسمی دریافت کردم و دریافت این مجوز را مدیون کسانی چون کاک فواد توفیقی هستم که بدون هیچ توقع و چشمداشتی، از لحاظ مالی و معنوی پشتیبانی ام کردند. حتی رسته آموزش نقاشی در اصناف شهرستان تعریف نشده بود که با کمک ایشان و دیگر دوستان برای اولین بار این رسته را به اصناف شهرستان اضافه کردیم و خدا را شاکرم که بعد از دریافت مجوز، استقبال خوبی از آموزشگاه شد، اگرچه با کمترین امکانات و در مکانی تجاری است(پاساژ یاس، روبروی سپاه پاسداران قدیم و بسیج ناحیه اکنون)؛ اما باز هم استقبال مردم عالی است.

چگونه ایده نمایشگاه امسال به ذهن شما رسید؟دیاکو قادری

ابتدا در سال 1392 نمایشگاهی انفرادی در سنندج برگزار کردم که با تشویق منتقدان حرفه ای کردستان مواجه شد. سپس در سال 1393 نمایشگاهی با کمک آقای هدایت محمودی، رییس اداره ارشاد اسلامی شهرستان برگزار کردیم که باز هم با استقبال مردم مواجه شد. امسال تصمیم خاصی برای برگزاری نمایشگاه نداشتیم، اما با پیشنهاد و تشویق ریاست اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری شهرستان تصمیم گرفتیم که نوروز امسال، میهمانان نوروزی را با فرهنگ و آداب و رسوم منطقه با کشیدن تابلوهای نقاشی آشنا کنیم. اگرچه برای انجام این کار در ابتدا با تشویق ها و وعده هایی برای دادن هدایا از سوی مسئولین مواجه شدیم، اما متاسفانه نه تنها هدایا و تشویقی در کار نبود؛ بلکه حتی هزینه هایی را که در حدود یک میلیون و دویست هزار هم می شد، هنوز هیچ ارگانی متقبل نشده و بنده با هزینه های شخصی خودم که به سختی هم به دست آورده ام، این نمایشگاه را راه اندازی و مدیریت کرده ام.

سخن پایانی شما؟

راستش در مدت این چند سالی که در شهرستان پاوه کار هنر و نقاشی را انجام داده ام، انتظار حمایت بیشتری از مسئولین و حتی سایت ها و رسانه های سطح منطقه را داشتم، اما متاسفانه اینگونه نبود. حتی برای اجاره مکان آموزشگاه هم با مشکل مواجه شده بودم و فضایی کوچک و تا حدودی نامناسب برای آموزش است، اما چاره چیست زیرا که ارگان ها با یک هنرمندی مانند من در اختصاص دادن این مکان همکاری نمی کنند. سایت های شهرستان هم تا به حال از بنده؛ نمایشگاه ها و آموزشگاهم به صورت اختصاصی گزارشی تهیه نکرده اند. چرا باید در شبکه های مختلف و روزنامه های داخلی و حتی برون مرزی با بنده مصاحبه اختصاصی داشته باشند، در حالیکه در شهر خودم بیش از پیش نا شناخته ام!

در پایان  ضمن تشکر از سایت مردمی سلام پاوه که این فرصت را در اختیار بنده قرار داد. امیدوارم در شهرستان هنرپرور و هنردوست پاوه، به هنر و هنرمند بیش از گذشته اهمیت و بها داده شود و هر روز شاهد ترقی و پیشرفت هنرمندان و هنردوستان عزیز شهرستان باشیم.

گفتگو از کوثر فخری خبرنگار سلام پاوه

دیاکو قادری

دیاکو قادری

دیاکو قادری

DIAKO (8)

  دیاکو قادری

10 پاسخ برای “گفتگوی کوتاه با دیاکو قادری، نقاش و هنرمند شهرستان پاوه

  • پارسا در تاریخ مرداد 16, 1395 گفت:

    کاکە دیاکۆ گیان
    فرە خوەشحاڵم ک دیونم لە شار جوانەگەێ پاوە پێشانگەێ کارەیلت نایدەسەو ھاووڵاتیەیل ھەنین پاوەیی لە کارەیل کەڵک وەرگرن. ئەڕات ھیواێ سەرکەفتن و سەربەرزی دێرم براگیان و فرە موشتاق دیدارتم.

  • نگین در تاریخ فروردین 16, 1395 گفت:

    واقعا لیاقت بهترینها رو دارین استاد بزرگوارو مهربان و دلسوز دیارمان .
    آرزوی موفقیت روزافزون روبراتون دارم.

  • امجد حلبی نژاد در تاریخ فروردین 15, 1395 گفت:

    با سلام خدمت شما دیاکوی عزیز
    هرآنچه که هست لطف خدا است و‌بس
    الحق که خوب رسم عشرت را به‌جا آورده اید
    عمرتان پایدار
    غمتان پایِ دار

    • ناشناس در تاریخ فروردین 16, 1395 گفت:

      متشکرو سپاس از زحمات بی دریغ شما استاد بزرگ.لطف شما همیشه شامل حال بنده ی حقیر بوده و هست سپاس از شما

  • هایده در تاریخ فروردین 15, 1395 گفت:

    سلام علیک
    اقا دیاکو هنرمند ارزنده واقعا باید بوسه زد بر دستان پرتوانتون.من خیلی از شاگردارو میشناسم که شما با جون و دل اموزششان دادین و حتی کسانی که از لحاظ مالی وضعشان بد بوده کمک کردین چون به گفته ی شما خودتان هم این مشکلاتو پشت سر گزاشتین

  • ... در تاریخ فروردین 15, 1395 گفت:

    سلام خدمت هنرمند شهرمون
    اولا خوشحال و خرسندم با داشتن هنرمندی چون شما
    دوما واقعا هنرمندی چون شما بهش بها و میدان داده بشه.من تو نمایشگاهاتون بودم مثلا سنندج .بازم برات بهترین و روزای موفقی را ارزو دارم.امیدوارم کارکنان بیشتر بهت بها بدن

  • شکری در تاریخ فروردین 15, 1395 گفت:

    سوال داشتم آقا قادری کدام اداره مسول حمایت از هنرمنده وشما که استا دنقاشی هستی دیدگاه روی سایت ها مانند ابر بهاری است چون هرچه نظرگفت شود دردل وانشا ا از موققیت شما به خاطر…ً………وخیلی راحت اقدامی وجود ندارد از اولیا هنرجو شما هستم ولی شما ناامید نشو در ناامیدی بسی امید است معمنون از سایت

  • سارا در تاریخ فروردین 15, 1395 گفت:

    استاد من یکی از طرفداراتون هستم و تو اینستا گرام با کاراتون اشنا شدم و به شدت شیفته اونا شدم. بهترین هارو براتون ارزو میکنم. ان شاالله همیشه موفق باشید.

  • چنور در تاریخ فروردین 15, 1395 گفت:

    آقا قادری هنرمنده شهر خوبانم قسمتی از گزارش سایت دیدم ناراحت شدم که حمایت کننده وجود ندارد واعلام نمودید که نمایشگاه شخصا مدیر یت وراه اندازی نمودی وهزینه مالی فراوانی قبول نمودید با توجه مشکلات مالی که دارید افسوس …….ولی ثابت نمودید کسی طوطی می خواهد ……….توکل به خداکن ناامید نشو در این شهر این است

  • ندا فرتاش در تاریخ فروردین 15, 1395 گفت:

    *خود اموزی که استاد شد* چقدر از این که تیتر خبر رو دیدم خوشحال شدم بهترین ها رو براتون ارزو میکنم امیدوارم استاد همیشه در سایه لطف خدا موفق و موید باشید

پاسخ دادن به چنور لغو پاسخ